Twee broertjes zijn al dagenlang vermist Wie illegaal of homo is moet vechten Nog altijd schenden leiders mensenrechten Videla ligt tevreden in zijn kist Het rommelt in het paarse kabinet En Harmsen schrijft hierna nog één sonnet…

In de top tien zie je ons heel vaak staan We zijn gelukkig en naast tolerantie Is er de welvaart en de arrogantie We staan in alles praktisch bovenaan Maar bij de pomp vind je die blijdschap niet Want super....liever niet op dit gebied…

Waren ’t haar halfgesloten ogen De melodie, de woorden (zeg maar ‘words’) Eerst tikke-tikke-tak en dan die birds Die ons weer de finale binnenvlogen Maar dan dat duivelsteken aan het end Da’s voor Anouk een Teach In leermoment…

Ik kneep m'n billen samen voor Anouk, Want zij was bij het bowlen uitgegleden, Zo meldden alle kranten kortgeleden, Het lied was mooi, toch viel voor haar het doek… Net toen ik dacht: “m’n snelsonnet is klaar,” Gaat zíj wèl door, voor ’t eerst in negen jaar!…

De kans om bij examens nog te zwijnen Neemt steeds meer af, als dit aan Dekker ligt Straks timmert hij dat raamwerk lekker dicht Waarmee de laatste rekenaars verdwijnen Mijn generatie van scholieren hoort Bij leven tot een uitgestorven soort…

Na acht uur bleef het onnatuurlijk stil Vanuit het Naardermeer een half uur storing Geen vogelzang bracht ons dus in bekoring De lijn herstellen bleek geen peulenschil Een nood(ver)bandje moest het leed verzachten Een technicus kan zijn ontslag verwachten…

Het onderwijs, zal menigeen beamen, werkt vruchteloos aan jonge consumenten Gesjochten leraren en wat studenten verdienen grof aan het centraal examen De ouders zitten zuchtend in de stress De lieve jeugd wil slechts vijf, komma zes…