Na zijn pensioen verveelde hij zich dood, Hij liep maar wat te sloffen in z’n kloffie, En zeurde vrijwel heel de dag om koffie, Dick had alleen de rol van echtgenoot. Heeft hij misschien een hekel aan z’n vrouw? Want hij vertrekt als coach naar Curaçao.…

Een ‘bobo’ van de Spaanse voetbalbond, Begon de speelster stevig vast te klemmen, En zonder navraag of zij in zou stemmen, Besloot hij haar te zoenen op d’r mond. En nu heeft ook de wereldcup geklaagd, Want die had ook niet om een kus gevraagd.…

Naar nú blijkt, loop ik tóch weer uit de pas. Ik dacht oprecht dat ik goed bezig was, Loop liever achteruit, dat is een zegen. En loop vooruit, maar dat is dus een ding, Trouw maak ik elke week een wandeling, Het is noodzakelijk om te bewegen,…

De warming-up was bezig op het veld, Toch hadden we maar één vraag in gedachten, De spanning steeg, we konden nauw’lijks wachten, Draagt de minister wel of niet een speld? Hoewel haar boodschap helder was als glas, Bleef - hé, wat gek - Qatar zoals het was.…

Toen ik vol goede moed de baan op ging, En klaarstond voor een nieuwe topprestatie, Ontstond op de tribune consternatie, Omdat mijn penis uit m’n sportbroek hing. Ik merkte dat de kans op goud verdween; Je hebt geen voordeel van een derde been.…

Dit weekend gaat het voetbal zich ontknopen. Men wil er bij de staartclubs nog niet aan: “Denk niet dat wij nu degraderen gaan, Wij zullen degradatie wel ontlopen.” Maar paal of lat of randje buitenspel Bepalen straks de hemel of de hel.…

Het vuur in Tokio is weer gedoofd, En de medailles zijn weer omgehangen, Nu gaan we drie jaar naar ‘Parijs’ verlangen, Daar worden nieuwe prijzen uitgeloofd. Maar wie écht won, - ik voel het aan m’n water - Dat horen we misschien pas járen later.…

Een noviteit bij de Japanse Spelen: Je moet als monnik leven, of als non, Want daar zijn alle bedden van karton, Het is niet veilig om zo’n bed te delen. Wat let je om het liefdesvuur te koelen, En ‘het’ te doen op de gekleurde stoelen?…

Nasaal gekreun, het voorhoofd in een frons Hij imiteert zichzelf zo vol chagrijn Hij spéélt de grootste zuurpruim langs de lijn Zo zien we hem in alle stadions De Boer ploegt voort… Oranje scoort, hij lééft We zien een lach, alsof hij kiespijn heeft…

Hoe kan je de corona-aanpak steunen? Ontlast jezelf, maar doe het zonder stank, En raak niet aangeschoten door de drank, Bedrijf de geilste seks, maar zonder kreunen. En ook voor deze regel zul je buigen: Als er een doelpunt valt, beslist NIET JUICHEN!…

‘k Heb geen excuus -en in zijn stem klonk spijt- Ik miste wel de Jumbo’s om mij heen Ik mis nog meer, dacht ik, ‘k ben zo alleen en plots wist ik: ik ben mijn benen kwijt! Ik dacht nog snel: ’t is wel een handicap dat ik juist nu de benen niet meer heb…

Wanneer je bijna uitgevoetbald bent Na achttien jaar en wereldwijd presteren, Dan kan het zijn, als je terug gaat keren Dat slechts de oude huishond je herkent. De hysterie is de getuigenis Dat Arjen Robben geen Odysseus is.…

Ze zijn het bij de Bundesliga zat, Publiekloos gaat het circus weer beginnen. Een quote van Johan Cruijff schiet mij te binnen: „daß jeder Nachteil seinen Vorteil hat“. Niet één fan met een doorgesnoven snuit, Dus niemand scheldt de tegenstander(s) uit.…

Ik zag Oranje weer op de tv, De ballen van Van Basten en Van Persie, Die waren raak, elk in dezelfde versie, Is ’78 te lang gelêe? Toch heb ik ook in díe finale zin, Maar dan met Rensenbrink z’n bal erin!…

Je hebt er maandenlang naar uitgekeken, En eindelijk daar was-ie dan: de wind. Tijd voor een fietswedstrijdje: in een sprint De Oosterscheldekering oversteken. Maar ’s middags werd het, u begrijpt het vast, Door harde wind vroegtijdig afgelast.…

Een trainer weet dat hij de Kerst niet haalt, Mark zat zich langs de zijlijn op te vreten, Maar elke wedstrijd werd de maat gemeten, Het elftal dat hij trainde heeft gefaald. Hij roept zijn vrouw - het blijft bij hem maar Malen -, “Wil jij nog een Châteautje Bergwijn halen?”…

Men neemt een bal van drieëenhallef ons en veertien meiden die ermee gaan smijten met kracht verdedigingen openrijten ineen doen storten verre stadions en een spion met uitgestreken smoel en bovenal een tijgerin in ‘t doel…

Wat mij daar bij dat vrouwenvoetbal trof: Dat voetbalsters de regels zijn vergeten. Hoe kan dat nou, dat ze die niet meer weten? Ze zijn toch allemaal al jaren prof? Maar eigenlijk weet ik het antwoord wel: Een vrouw snapt immers niks van buitenspel.…

Die tak van sport is niet aan mij besteed Zelfs met leeuwinnen kan ’t me niet bekoren En voetbalkletsmajoors kan ik wel smoren Triomf of niet, van mij géén felle kreet Al wordt ons team door mij best winst gegund Ook zonder doelpunt denk ik kalm: geen punt…

Ze dartelt als een veulen op het veld, Charmant en krachtig schiet zij fraaie ballen, Ze staat haar mannetje, weet aan te vallen, ’t Is Lieke! En haar komst was reeds voorspeld. Want Rinus Michels had al eens gezegd: De nieuwe Cruijff? Dat wordt een meisje. Echt!…