ADAMANT - GRAFSCHRIFT
Sta niet aan mijn graf in smart;
daar is mijn ziel niet, noch mijn hart.
Ik ben de waaiende winden,
de kwartsglans in sneeuw te vinden,
de herfstregens zo zacht als wijn,
op het rijpe graan de zonneschijn.
In de morgenrust bij jouw ontwaken
ben ik wat je weet te raken
in stille vogelvluchtspiralen;
‘s nachts ben ik…
vroeger was alles beter
ons geheugen is bewezen selectief
en verandert ook nog creatief
oude herinneringen het meest
zoals het vroeger was
is het nooit geweest
wel was voor velen uit de klas
de toekomst in het betreurd verleden
briljanter dan hun toekomst heden…
afzien is zijn
de mens lijdt dikwijls barre ontbering
daarvan veroorzaakt hijzelf ’n groot deel
soms trekt hij daaruit nog tijdig lering
en krijgt zo de zaak weer op de rail
fysiek lijden aan een gemene kwaal
vraagt echter een heel andere moraal
wie de idee beslist ver van zich werpt
dat de geest door lijden wordt gescherpt
verwerpt…
we zijn een erg puriteins volkje
zelfs de mooiste venusberg
noemen we schaamheuvel
het kruis onze derde oksel
of nog wat preutser
ons ‘ondertussen’
maar
ondertussen
willen we wel
alle in het donker
grauwe poesjes
stiekem knijpen
of kussen…
mijn raskat met haar zijdezachte vacht
kleur beige en bittere chocola
kon paraderen in die chique dracht
met meer gratie dan een catwalk diva
de pluimstaart elegant gebogen
veroverde ze iedereen compleet
met de blik van haar helblauwe ogen
ze was amper twaalf toen ze overleed
al telt dat aantal in zo’n mooie jas
misschien voor wel tachtig…
De crisis kwam voor ieder onverwacht
die nooit aan de keerzijden had gedacht
van megawinst - oplichting en bedrog!
Al te naïef geloofden mensen nog
dat die grote winsten konden ontstaan
zonder groot verlies, ergens onderaan.
Slijters van hypotheekleningen aan
mensen zonder bezit en zonder baan
incasseerden onterecht commissies
van banken…
Die uitspraak was een brug of wat te ver,
maar verdient eigenlijk nog steeds met ster
de hoofdprijs voor: te zeggen hoe het zit
met het ontstaan van rijkdom en bezit
in een enkele zin - (volgens de man
met als oplossing de klasse strijd, dan).
Hij zag het puur van de arbeiderskant.
Zij alleen brengen rijkdom in het land:
door met hand en hart…
homo imperfectus
wat we leerden zijn we deels vergeten
en we hadden al niet genoeg geleerd
wat we dachten heel zeker te weten
bleek later soms finaal verkeerd
steeds in de weer ondernemen we veel
maar laten lastige taken graag staan
en van wat we deden was ’n goed deel
beter nooit of anders gedaan
felle emoties en stiekem venijn
zijn…
Utopia? Al lang vergaan!
de schedelinhoud naar de maan
het gabberdom penoze
de tekstballonnen uit de mond
zijn leger, maar wel lekker rond
want méér telt nu de pose
verloedering van de moraal
wordt door de kekke turbotaal
zo goed als niet verborgen
helaas,mentale RSI
beperkt - de macht van Pi -
de horizon van morgen
---------------…