Netgedichten

netgedicht (nr. 41.215):

Schade en schande

De crisis kwam voor ieder onverwacht
die nooit aan de keerzijden had gedacht
van megawinst - oplichting en bedrog!
Al te naïef geloofden mensen nog
dat die grote winsten konden ontstaan
zonder groot verlies, ergens onderaan.

Slijters van hypotheekleningen aan
mensen zonder bezit en zonder baan
incasseerden onterecht commissies
van banken die besloten met emissies
die rommelhypotheken te lozen
als nieuw derivaat voor argelozen.

Die operatie is ook nog gelukt
dankzij de kopers van dit wanproduct,
de collega bankiers met als kenmerk:
bonus cashen voor oneigenlijk werk.
In plaats van ons geld goed te beheren
riskeerden zij het door te speculeren.

Door hun abjecte graaimentaliteit
raken anderen baan en spaargeld kwijt.
Uit brutaal winstbejag, voor tig miljoen,
gokten zij met andermans pensioen.
Maar check de lijst met hun privéadres:
precies, van hen is niemand op de fles!

Daarom zouden wij hen moeten vragen
naar vermogen – en schuld – bij te dragen
aan ’n hulpfonds voor zwaar gedupeerden,
die helaas pas door hun schade leerden
dat aan hoge heren – ongecontroleerd -
niets veilig kan worden gedelegeerd!

Maar we trekken nog ’n andere les:
een aantal slachtoffers van dit exces
wilde van koersrisico’s niet weten.
Die gaan nu proberen te vergeten
dat gedeeltelijk door eigen schuld
de eigen hebzucht pijnlijk werd onthuld.