1043 resultaten.
De liefde verklaren
netgedicht
3.6 met 12 stemmen 892 Een stem, een ziel, een stil verlangen
en wat dit met je doet;
bekoring om aan veel te hangen,
een kind dat je blij groet.
Een plaats waar hevig wordt gevochten,
een plek waar 't stil is, nacht,
een lot dat draait in vele bochten,
een mens die antwoord wacht...
Dat alles kennen we al jaren
en toch zoeken we voort;
zo graag trotseren we…
Hoofdpijn
netgedicht
4.3 met 16 stemmen 1.349 Geen zin in, voor niets echte interesse,
alleen het hameren, het drukken,
het boren, het zagen...
het vraagt allemaal zoveel energie
Hoe kom ik er vanaf?
Wat kan verlichting schenken?
Zal het straks anders zijn?
Nu is er alleen die
verdomde pijn...
Weg de lach, weg de lichtheid van het leven,
waar is zelfs mijn goede zin gebleven?
hopelijk…
Larghetto
netgedicht
4.2 met 10 stemmen 752 De uren even
tussen zon en regen -
bedachtzaam, aarzelend,
maar ook rijp en teder.
Hoe lopen onze voeten
in onverstoord ritme
wachtend op een teken
van leven,
even.…
Intermezzo
netgedicht
4.5 met 14 stemmen 807 Tussen ernst en degelijkheid
even een kleine pauze
om alles weer in 't juiste perspectief te zien;
om te weten hoe relatief alles is
en dat juist het betrekkelijke
het belangrijkste is:
Niets gaat er boven
het rood van de late zomerroos;
de geur van de halmen
na de regen;
het fluwelen kleed
van de vlinder;
jouw glimlach naar mij.…
Maagdelijkheid
netgedicht
4.6 met 8 stemmen 650 Niet wegen op de ander,
niet op gedachten, wensen, dromen;
er zijn
totaal en vrij
voor de ander
als de bladeren van de bomen
die komen en gaan,
die vruchtbaar zijn
ongeweten;
genade heten
voor wie je weg kruist
zonder te bezitten.…
Toch weer een glimlach
netgedicht
4.2 met 8 stemmen 520 Na zoveel duisternis en dood,
na traagheid van de uren
toch weer een glimlach.
Niets kan hier blijven duren,
ook niet het zwarte, de vragen,
het onbestemd verlangen.
Alles heeft zijn tijd
zei Prediker
en hij kon het weten.
Nu kan ik dus weer
gelukkig heten
en dromen met de ogen
van een kind.…
Wat is dit vreemde leven toch?
netgedicht
4.1 met 11 stemmen 292 Wat is dit vreemde leven toch:
onstuimig als de zomerzon
of leeggehaald als de bomen
in de herfst?
Alleen het essentiële is er nog:
het ademen, het kijken,
de liefde.…
Bij de plotse dood van Frans (mijn neef)
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.613 Verbijsterd laat je ons achter;
zo jong was je nog, zo krachtig,
zo boordevol energie en plannen,
maar de tijd staat stil
en wij begrijpen het niet;
kunnen zelfs niet meer denken.
Er is enkel de leegte, het duister,
het staren in de verte.
Wie spreekt over zin en betekenis,
wie voelt wat niet kan gevoeld worden?
De aarde draait door
en mensen…
Omgekeerd
netgedicht
3.7 met 6 stemmen 318 Na de gloeiende hitte
een groene olijftak,
teken van hoop;
het begin en het einde:
de zon en de roos
kleuren de dag,
regendruppels...
Hoe kan het licht breken
eer de dag begon?
Hoe kan de roos geuren
zonder de zon?
Hoe kan iets eindigen
eer het begint?
Hoe kan iets er zijn
eer het er is?…
Regenboog
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 373 Hoe kan iets er zijn
eer het er is?
Hoe kan iets eindigen
eer het begint?
Hoe kan een roos geuren
zonder de zon?
Hoe kan het licht breken
eer de dag begon?
Regendruppels
kleuren de dag,
de roos en de zon,
het einde en het begin;
tekens van hoop,
groene olijftak
na de gloeiende hitte.…
Adem ten leven, vuur en licht
netgedicht
4.8 met 5 stemmen 381 Adem ten leven, vuur en licht,
liefde, vertrouwen, Aangezicht,
hoop op een toekomst, zachte bries,
fluisterend spreken, teder gebaar,
stem die ons thuisbrengt, woorden waar,
licht in de morgen, avondrood,
weg naar het leven, door de dood,
vriendelijk teken, golvend visioen,
nooit echt te grijpen, hier te doen.…
Een windje zacht als neveldruppels
netgedicht
4.7 met 11 stemmen 406 Een windje zacht als neveldruppels,
een beetje late zonneschijn,
niet meer zo wild en onuitstaanbaar
maar teer als 't liedje van een kind;
zo kan ook deze avond worden
na al het drukke en de last
van loden hitte, zwoegen, zweten,
een blij voorvoelen van de nacht
die koelte brengt en even vrede
al is het oorlog in Beiroet
en gaan vannacht…
Meister Eckhardt
hartenkreet
3.5 met 8 stemmen 819 Zoek je God, je zal Hem vinden
waar je Hem niet meer verwacht...
Eigenlijk kan je niet zoeken
want je leeft, bestaat in Hem
zoals de vis is in het water,
zoals de roos haar geur verspreidt
en het niet kan laten;
Al je beelden vallen stuk
en je vindt slechts leegte,
maar juist daar is Hij.
Hij is in het niets, in het Zijn,
in de stilte van…
Nog eens een sonnet
netgedicht
4.6 met 11 stemmen 239 Zo graag zou ik een helder vers nu schrijven,
met woorden puur zoals een bergkristal,
maar daarvoor zou mijn hart best heel jong blijven
en niet te vroeg gaan meedoen aan verval.
Dat vers zou moeten zingen in de morgen,
door niets zich laten storen in zijn vlucht;
maar ja, volwassenen zijn vol van zorgen
en zien vaak niet het blauwe van de…
Heel gek is dit
netgedicht
4.3 met 6 stemmen 316 Heel gek is dit:
ik kan alleen nog lachen
en hopen dat het anders wordt:
de druk van het weer,
zo heet, zo heet...
het werk dat niet opschiet:
altijd weer fouten...
het willen elders zijn,
maar hier moeten blijven
en moeten werken en lachen.…
Gladde kiezelstenen
netgedicht
4.3 met 6 stemmen 324 Gladde kiezelstenen
die glinsteren onder het licht van de maan,
die koelte verhalen
en het water doen glimlachen
als in de dagen van de schepping
toen alles nog fris en nieuw was;
gladde kiezelstenen
die verhalen vertellen
van langzaam geslepen worden,
gepolijst
door eeuwen traagheid
en stilte.…
Geen woorden zijn te vinden
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 677 Geen woorden zijn te vinden,
geen adem die verlicht,
het is alleen maar dulden
tot het weer koeler wordt
en tot er regen valt die alles schoon spoelt
en die de mensen doet herleven.
Wie kan er nu nog helder denken
wie woorden vinden licht en speels?
In kelders en in kerken
kan je nog schuilen voor die zon;
maar toch moet je lachen en dromen…
Geworpen in een zee
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 680 Geworpen in een zee van geuren,
van licht dat anders is dan thuis,
van vreemde namen, klanken, kleuren,
van andere woorden,... straks naar huis.
Wat heb ik heimwee naar `t vertrouwde,
naar koele lucht en zomerblauw,
maar zal ook daar de zon zo branden
dat ik er echt niet meer van hou?
Laat me nu hier nog maar genieten,
nog even dan, en…
Zo ver van huis
netgedicht
3.9 met 8 stemmen 1.482 Zo ver van huis, een andere wereld
met vreemde mensen, toch vertrouwd.
Ze wenen wel dezelfde tranen
en worden hier ook graag vertrouwd...
Er is de hete lucht, het dromen
van altijd weer een ander licht,
de stilte soms tussen de woorden,
de klanken van een nieuw gedicht,
maar ook het zoeken naar de namen
van ander fruit, van zoveel vreemds,…
Problemen
netgedicht
4.3 met 7 stemmen 442 Ze zijn daar weer ineens: problemen!
Je weet je nergens meer
en niets kan je nog raken
want enkel dàt trekt alles aan
en doet je adem bijna stoppen.
Maar wacht, er komt ook weer wat licht
van mensen die echt willen helpen;
dus sla niet zomaar deuren dicht,
en laat je niet eronderdoor gaan.
Vertrouw, 't is alles wat nu moet
en durf ook…
Je zou voor minder...
netgedicht
4.3 met 7 stemmen 528 Voor minder zou je zuchten
in deze hitte,
maar ook dàt gaat voorbij;
straks komt een malse regenbui
en dans ik in de wei!…
Niet genoeg
netgedicht
3.8 met 12 stemmen 401 Ik kan er niet genoeg van krijgen:
de geur van de linde,
het rood van de papavers,
het groen van de velden,
het rijpen van oogst...
Alles is teken van een groot geheim,
iets achter en over de dingen
dat telkens weer juichen doet
en dieper zoeken
naar de bron en de bestemming;
dat doet vergeven en hunkeren,
dromen en beminnen;
dat leven doet…
Een warme avond
netgedicht
4.5 met 6 stemmen 298 Een warme avond en weer wordt alles stil:
de stemmen en de drukte,
het wachten en het heimwee,
de jacht en heel veel dwaas vertoon.
De sterren gaan verschijnen
en plots het weten ook
hoe alles heel vergankelijk is,
hoe eigenlijk heel weinig
er echt toe doet;
alleen de liefde, het vergeven,
want heel gauw komt ook hier en nu
het afscheid dat…
Mannen-eer
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 781 Wat is dat met dat drijfzand
en dat beknibbelen?
Zijn dat de hoge heren die zo graag
de eerste plaats bezetten,
en daardoor zelfs niet meer
op wat fatsoen gaan letten?
Ik snap de humor wel
maar voel de pijn ook steken;
de een wil voor de ander niet
in sterrenglans verbleken...
Ach lieve heren, welk belang
heeft toch die eer voor even,
Je…
Een ongeziene glimlach
netgedicht
4.7 met 7 stemmen 417 Wat loopt er volk in al die straten
op deze mooie zomerdag;
elk heeft zijn wensen en zijn woorden,
ziet hier of daar iets wat hem trekt,
wat hem belooft geluk te brengen,
vervulling van een stille nood...
Maar wie goed rondkijkt ziet ook dingen
die nergens zijn te koop:
een kleine glimlach, blij begroeten,
een kind dat juicht om even niets,…
Fientje
netgedicht
3.9 met 11 stemmen 1.435 Dag Fien, je bent nu thuisgekomen
na deze allerlaatste reis;
zo graag vertelde je van vroeger
van hoe het was en wat de mensen deden;
je maakt nu zelf al deel uit
van heel dit groot verleden
en lacht om heel veel dwaas vertoon...
Wij snappen niet hoe ginder ver de dingen lopen
of wat er echt gebeurt met hen die gaan,
maar weet, je naam blijft…
Dromen
netgedicht
4.4 met 7 stemmen 543 Voeten lopen in schoenen van rood leer,
maar vind ik mijn kindervoeten weer?
Ik weet me verloren in dit beeld van gisteren
en durf niet verder denken dan dit nu...
Wie kent mij echt, durft mij vertellen
wat ik weet en toch niet helder krijg?
Een boterkoek, een paardenvijg,
een speelgoedtram, een broodtrommel,
een hemel vol van mist
en niet-gedroogde…
Wat zoek je hier?
netgedicht
4.6 met 5 stemmen 285 Wat zoek je hier;
een stem, een ziel,
een woord van troost?
Wat zoek je hier; herkenningstekens?
Of enkel maar wat fijn plezier?
Wat zoek je hier?
Ik weet het niet,
maar vind een mens net zoals jij,
met weemoed en met vragen,
met zingen en met klagen...
met soms een klein begin
van iets te durven wagen...…
Ik ken ze niet
netgedicht
4.1 met 7 stemmen 332 Ik ken ze niet, de wegen in
het labyrinth van mijn verlangen,
hoe soms mijn diepste wensen
aan iets kleins gaan hangen
en hoe het diepe leed me
niet meer raakt...
Wie ben ik dan?
Ben ik de zoeker die zichzelf verzaakt?
Ben ik dat kleine kind dat dwalen moet?
Ben ik die jonge vrouw die waakt?
Ben ik verloren in dit koud heelal?
Ik ken ze niet…
Stilte
netgedicht
4.2 met 8 stemmen 352 Stilte draagt en stilte vraagt,
brengt je bij de ander;
stilte breekt de dadendrang,
weeft een kleed van tederheid,
vult een vreugdebeker;
stilte dekt de dagen toe,
doet de wolken zingen;
stilte wil ook jou
met warmte zacht omringen.…