Netgedichten

netgedicht (nr. 12.265):

Een vrijheid die geen vrijheid is...

Een vrijheid die me lokt en wenkt,
een onbekend gebied betreden;
een leven in het hier en heden
met niets dan dromen in de hand.

Een zoeken, tasten, balanceren,
een draaien, zwenken, licht en teer,
ik weet het noorden zelfs niet meer
maar voel me koninklijk en vrij.

Zijn dat de drugs, zijn dat de dranken
die zo illusies scheppen hier?
Is dat de roes soms van het bier
en voel ik me almachtig worden?

Straks wordt weer alles helder dan
en weet ik dat ik heb gedronken;
besef ik dat ik ben gezonken
tot waar er niets van vrijheid blijft.