Alle inzendingen van Adriaan

De danszaal is gevuld met jonge mensen Ze zweven het parket zo licht als veren De meisjes in het lang, in ‘t zwart de heren Maar Bella zit de wereld te verwensen Haar stil verdriet reikt over verre grenzen Een muurbloem zijn dat kan ze niet verteren Ze zou hem nu het allerliefste smeren En voelt een zoute traan naar boven drenzen Dan…

Hoeveel sonnetten zijn er niet geschreven, vanaf ’t jaar duizend tot vandaag de dag, van liefde met een traan dan wel een lach, maar niet voor mij, ik mocht het nooit beleven. Geen vrouw die eens haar glazenbol in tuurde: (en zag ~wat is die arme man alleen, ik zal hem gaan verrassen, nu meteen~) en mij een zelfgemaakt sonnetje stuurde.…

Hij kwam de Wallen leeg van scrotum afgelopen en ging de Damstraat naar de hoek van het Rokin, maar bij De Nes had hij alweer behoorlijk zin om een mienet of een coïtus te gaan kopen. Hij maakte rechtsomkeer, op weg naar het begin waar hij die dag was aangevangen met ontknopen van hemd en broek, zijn slip de billen af te stropen en zich te…

Het leven wordt allengs wat triest voor haar; ze heeft een loopneus die ze telkens snuit want elke zes seconde weer een drup dat zijn er per minuut een stuk of tien. Ja vroeger was ze wel van zessen klaar, maar langzaamaan ging toch de fut er uit. Zo nu en dan eens naar de handwerkclub of soms in ’t buurthuis een partijtje kien. Zo heel…

Toen jij mijn leven binnen was gelopen Voelde ik vlinders in mijn buik en kop Het was als zweven rond een Alpentop De nachten die van ’t zoete minnen dropen Maar na een poosje brak het me wel op ~De P.C. Hooft~ daar wilde je slechts kopen Mijn saldo was rap in het rood gekropen Maar jij vond dat geen reden voor een stop Jouw liefde raakte…

Ik komt zo langzaamaan toch wat op jaren en ieder om me heen zegt: ~Doe het nou straks lig je in de bedstee vol berouw, omdat je op de griepprik wou besparen. En trouwens, het is ook nog kosteloos, dus laat je nu maar even vaccineren want helpt het niet, het zal je ook niet deren; er zijn welhaast geen contra’s enkel pro’s.~ Dus om maar…

In Rio de Janeiro woont een Duitse goochelaar. Hij tovert Noorse muizen uit een Spaanse basgitaar en als hij het ziet zitten maakt hij een Orange wortel, waar driftig in gepikt wordt door een grijze Turkse tortel. En is hij blij van zin dan volgt een Italiaanse bij en rond de Pasen goochelt hij meestal een Russisch ei. En heeft hij met de Kerst…

Van top tot teen heeft zij zich volgehangen met parels diamanten en met goud. Maar desondanks blijft toch haar koppie oud; geen kerels meer die echt naar haar verlangen. Ooit had ze borsten in haar bloesje prangen, (jawel het was een aardige bos hout) helaas de boel begon al gauw te hangen ondanks de diamanten en het goud. Die ontevreden…

Geen zuchtje wind, de zee is spiegelglad in ‘t Oosten krijgt de kim een gouden gloed het doodtij hunkert al weer naar de vloed de maan heeft het op één haar na gehad. Wat grutto’s zitten spetterend in ‘t bad zeehondenmoeders passen op hun jongen een bruinvis maakt wat dolle dwaze sprongen de kiekendief is ook al vroeg op pad. Wat kluten…

In heel mijn leven kwam ik er één keer dat was genoeg, toen wist ik het meteen; want zoals jij bent, zijn ze er echt niet meer: ‘k Verloor mijn hart op slag in Sint Jansteen. Ik zag je lopen door het boerenland, de Zeeuwse klei in klonten aan je klompen; je had een Lakenvelder aan de hand en zong zo lief ~van-simpe-sampe-sompe~. Mijn hart…

Hij was wel haast voor galg en rad geboren Zijn Pa was kraker, moeder zat als hoer Zijn oudste zuster en zijn grote broer Die jatten om hun coke te kunnen scoren Hij was zo rond de dertig aangeland En toen al bollebof in de penoze Een moordje links of rechts deed hem niet blozen En van het afpers vak had hij verstand. Maar toen kreeg hij…

Mijn moeder had acht zusters en vier broers. Hoewel ze onderling heel veel verschilden, bevoeren ze aan ‘t eind dezelfde koers. En wat het noodlot (of het toeval) wilde: De oudste gaf het eerst de pijp aan Maarten. Het was de jongste die het laatst verstilde. Dus al met al kwamen er dertien kaarten in een bestek van pak weg zestien jaar…

Ik heb vandaag een kikker horen kwaken en ook al weer een vlindertje gezien. Wat dood leek dat blijkt nu weer te ontwaken; ‘t lijkt mooier nog dan wat het was voordien. Dat is niet waar, maar toch ook wel misschien, want word je ouder, ga je anders kijken (daar boven is het ook wat minder kien) zodat wat rest veel mooier nog gaat lijken.…

Toen ‘k jong was, was ik echt een rooie rakker Voor ~eerlijk alles delen~ op de bres Meer AOW voor ouwe lul en bes Een uitkering voor elke arme stakker Maar ja, dan raak je in een groeiproces De scholing er behoorlijk afgebracht Een maatschappij die blijkbaar op je wacht Dus luister je Klassiek in plaats van Jazz Voor ik het wist ging ik…

De tulpenboom voelt drang om uit te botten, verdwenen is haar matte winterkleur. Ik zie al merels in een plas ravotten en ruik zelfs af en toe een lentegeur. De treurwilg is gestopt met treurig wezen, zijn slierten kleuren heel voorzichtig groen en rond zijn takken buitelen de mezen, zoals ze dat alleen in ’t voorjaar doen. De Kerria…

In Groningen is er een wolf gezien Hij loopt er in zijn eentje rond te dwalen En kijkt of hier voor hem wat valt te halen Aan haas, konijn of schapenbout, misschien Nou één wolf is bij lange na geen roedel Maar met die beesten weet je het maar nooit Er is met hen al heel wat afgeklooid Uiteindelijk kwam men van wolf tot poedel Of stel je…

Duke Ellington die heeft het ooit geschreven en Hodges heeft het prachtig gesoleerd. Dat kon ie goed, er klonk geen noot verkeerd; hij liet zijn alt-sax ingetogen zweven. En Ella wist het ook zo mooi te zingen. Hoe zij het bracht dat konden er niet veel: Lichtvoetig maar toch ook sentimenteel; in Ballad-tempo wist zij nog te swingen.…

Kamelen waren waardevolle dieren, vooral in de Arabische woestijn, want op hun ruggen reden Arabieren naar Mekka om bij Mohamed te zijn. Die beesten waren goed voorzien van spieren en vochttekort kreeg ze welhaast niet klein. Kamelen waren waardevolle dieren, vooral in de Arabische woestijn. En wou je rap in een oase zijn, dan kon je best…

Ik heb de stad ver achter me gelaten en slenter kalmpjes op de Mookerhei. ’t Is middernacht, je hoort geen schaap meer blaten en zelfs niet eens het zoemen van een bij. ‘k Loop mijmerend wat voor me heen te praten tegen de sterren en een sikkel maan; de Melkweg is de hemel aan ‘t bestraten en Venus heeft haar bruidstoiletje aan. Het Universum…

Hij vliegt welhaast nog sneller dan het licht. Je ziet hem echt de tuin niet binnenkomen, maar dan schiet er wat roods tussen de bomen met zwart en wit, het is een pracht gezicht. Dan landt hij, ja hoe krijgt ’t ie ’t voor elkaar, precies aan ’t einde van een sinus-boog (het was haast niet te volgen met het oog) in ’t hoogste topje van de hazelaar…

Ze waren van de Zwartekousenkerk. Als iets naar blijheid rook was ’t al verboden, qua vreugde leefden ze zwaar in merode; het motto in ’t gezin was: ~Bid en werk~. Maar Lodewijk de één na jongste zoon (ze hadden er totaal een stuk of negen, een grote kinderschaar was ’s Heren zegen) had moeite met dit muffe leefpatroon. Na achttien jaar…

’t Is weer de tijd van de lichtblauwe brieven ze vallen altijd zachtjes op de mat, maar ja dat doen professionele dieven, die gaan geruisloos op het roverspad. Mijn handen vangen altijd aan te trillen zodra ik zo’n couvertje openmaak en wat ik lees doet mij vol walging rillen terwijl ik diepe afschuwzuchten slaak. Ja, de vakantie gaat aan…

De Werelddag Voor Vrijheid Van Muziek. U denkt beslist: ~Toe zeg, kom nou toch even, dat zal ik potverdomme nog beleven, 'k bepaal met de muziek zelf mijn ethiek.~ Maar menig Duitser zal beslist nog weten dat wat niet arisch klonk ~Verboten~ was; ook Mendelssohn gaf in die tijd geen pas. George Gershwin, in de States toen uitverkoren, die…

Maar mij maakt het wel als een kind zo blij, (daartoe voel ik de drang bij tijd en wijle) doormiddel van een krans dan wel een rei me rijmend aan mijn tuintje op te geilen. En met mijn schrijven doe ik niemand kwaad, in tegendeel, ik blijf aan huis gebonden: Het houdt me uit de kroeg en van de straat en weg van buitenechtelijke zonden.…

Het is je reinste zelfverlakkerij: Slechts door een rietkraag en een plasje water en hier en daar wat pollen paarse hei, met in de ochtend vrolijk eend gesnater en in de lucht wat zilvergrijze meeuwen die door thermiek gedragen, rondjes draaien en soms de lucht verscheuren met hun schreeuwen, omdat ze schrikken van een koppel kraaien en…

Een woelmuis vult haar buik met plantenloten of met de wortels van een gele lis, mij kan het voor geen ene fluit begroten, het lijkt me stug dat ik er eentje mis. En vist de reiger met gerichte stoten de halve populatie windes weg, dan wordt hij heus niet met een buks beschoten; zo’n bagatel krijgt mij niet van de leg. Ik zit nu wel van…

De reiger heeft gegeten als een vorst, de merel wist een wormpje te verschalken, een zwarte kraai die plukt wat aan een korst en eenden zijn de steiger wit aan ’t kalken. Wat je ze voert is zo weer uitgescheten (ik kan ze wel aan ’t voedsel geven blijven) en na een poosje stinkt het als de neten; al geeft het werk, ik zal ze nooit verdrijven…

Terwijl een gaai pikt in vergane noten en Hydrometra’s Jezus imiteren, (ze roetsjen over ‘t water op hun poten) zie ik de zwaluwen door ’t luchtruim scheren. De reiger is bij voorbaat al aan ‘t smullen en onderwijl de afstand aan ‘t bepalen van hem tot aan de donzig gele pullen, die weldra door zijn hals zijn maag in dalen. Te eten…

En zingt de lijster weer uit volle borst, dan lijkt mijn tuintje als opnieuw geboren; en ook dit keer werd er weer niets vermorst: In de natuur gaat nimmer iets verloren. Wat afstierf wordt compost en dient als mest en doet de vegetatie volop groeien. Een lentebuitje zorgt dan voor de rest en voor je ’t weet staat alles weer te bloeien.…

De pimpelmees speelt lustig in de lissen; ze twietert als de kleine piccolo. Wat mooi hoe zij ’t gefluit kan laten glissen van midden RÉ tot aan de hoogste DO. Ook ’t groter neefje Kool weet goed van wanten; hij twietert met de Pimpel in duet (in stereo, het komt van alle kanten) en beide met een schitterend falset. Maar is het koud en zijn…