Netgedichten

netgedicht (nr. 54.931):

Maar niet voor mij

Hoeveel sonnetten zijn er niet geschreven,
vanaf ’t jaar duizend tot vandaag de dag,
van liefde met een traan dan wel een lach,
maar niet voor mij, ik mocht het nooit beleven.

Geen vrouw die eens haar glazenbol in tuurde:
(en zag ~wat is die arme man alleen,
ik zal hem gaan verrassen, nu meteen~)
en mij een zelfgemaakt sonnetje stuurde.

En nu ik flink op jaren ben gekomen
is er geen kijk meer op, de kans is nul,
ik ben een afgeschreven ouwe lul;
mij rest niets anders dan ervan te dromen.

Nee, als ik ooit in ’t kille graf zal zakken,
is er voor mij nooit één sonnet gebakken.