niet te vergeten dat

de wilgen met hun kaalgekapte koppen
staan er, in een strak gelid
de weg scheert langs de waterkant en
lichtgebogen

staat het riet de laatste wind te keren
boven, in het lichtbewolkte scheren voorts
de eerste vogels in hun lentekoorts
op tijd te willen zijn

fijn dat elders bloemen bloeien
fijn

dat in het gras de eerste meizoen
wist dat zij er was,
mijn dochter

zij maakt dat kale wilgen knoppen
vormen, in het ritme van mijn pas
ik weet ze daar en ook
hoe mooi

haar laatste lente was

Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...gedicht.php?fotogedicht=wilgen

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 24 maart 2015

acm.visserquicknet.nl

Biografie van deze schrijver

lente dochter

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 216