Alle inzendingen van Albert

Zoals een hagedis die tergend kruipt. Zoals een gier die op karkassen aast. Zoals een mol in het duister graaft. Zoals een walvis naar de diepte duikt. Zo beschrijft een biograaf zijn leven. Zo dicht een dichter zijn gedicht.…

Als wolken zijn wij, die komen en weer gaan. Wij zijn als wilde vlammen, die weer moeten doven. Mensen lijken op wilde golven, die op het strand te pletter slaan. Zijn we als smetteloos witte rook? Zijn we als vlammend zonnevuur? Zijn we als oceanisch water, dat we hoogstpersoonlijk dwingen, om te druppelen uit een kraan? Zijn levensfilms…

Het afgelopen jaar heb ik eindeloos vertraagd. Opnieuw is een jaar van start gekropen. De toekomst is voorbij gevlogen. Wat gebleven is, is vandaag. Vandaag is hier, waar ik me nu bevind. Hier is de plaats, waar ik gedichten heb geschreven, die ik nog altijd schrijf. Vandaag is de plaats, waar ik nadenk over gisteren en morgen. Over…

Wanneer een rotsblok valt, in onze rimpelloze vijver. Wanneer het licht dooft, aan het einde van de tunnel. Wanneer de zon verdwijnt, achter de horizon. Wanneer we niet langer vluchten kunnen, vallen schellen van verblinde ogen, sterven illusies, nadert de dood, of gloort, o wonder, het dagend levenslicht.…

De nacht fluistert verhalen, die ik alleen in stilte horen kan. Ik luister. Mijn ziel vertoont beelden, en leert me kijken in het duister. Ik zie. De nacht maakt me sprakeloos, en leert me nieuwe woorden spreken. Duister spreekt een taal van licht. Ik fluister. Nachten zijn als moeders. Moeders die nieuwe dagen baren. Dagen waarin…

Topzieke rups, in 't stijgen Van blad tot blad, van steel op stam, Denkt ge eindlijk te verkrijgen Het veld van blauw, de witte vlam? Te hoog! Ge kunt niet keren! Hangende aan hoogste top, Geeft ge, in een verdwaasd begeren, Nog eens u op.…

In het holst van de nacht, haalt iets me uit mijn droom, terwijl ik lekker slapen wil. Is het een vrouw? Is het een man? Ik overweeg dat het een dromer is. Hij dwingt me om te gaan denken, omdat hij zonder verse gedachten, met zijn droom niet verder kan. Nadat ik hem met hersenspinsels heb gevoed, kan ik mijn nachtrust niet langer vatten…

God, u bent het witte doek, waarop ik mijn leven projecteer. God, u bent de heldere hemel, waarin ook onweerswolken drijven. God, u bent het ongeschreven boek, waarin ik mijn verhalen schrijf. God, ik geloof, dat we zelf die witte doeken zijn, dat ik zowel zon als onweerswolken ben, dat we onze eigen hel en hemel maken. God, wie of wat…

Al onze kloppende harten tesamen, voeden oceanen met wijsheid. Uit onze hoogstpersoonlijke bron, stroomt een onrustige rivier. Aan de oevers mediteren mensen. Waar water hemels spiegelt. Waar niemand oordeelt. Waar de vrede woont. Waar liefde stroomt. Draag water naar de zee. Neem liefde met je mee.…

Ophouden met grijpen, wat niet kan worden gegrepen. Ophouden met zelf bezitten, wat van alle mensen samen is. Ophouden met begeren, zodat we in vrede sterven kunnen. De oorzaak van lijden begrijpen, is moedig overlijden, terwijl we nog in leven zijn.…

Vriendschap is vrije gedachten wisselen. Is samen koffie drinken. Is stil worden. Ware vriendschap is. Is elkaar onvoorwaardelijk steunen. Is voorbij misverstane woorden gaan. Ware vriendschap is liefde. Is elkaar woordeloos begrijpen. Is elkaar woordeloos verstaan.…

Ik voel wanneer ik denk, dat ik gevoelloos ben. Ik denk wanneer ik voel, dat ik zonder gedachten ben. Ik besef dat ik illusie is. Dat ik ben. Ik ben dat. Ik lééf gebonden en vrij. Zonder te vragen waarom. Zonder te voelen hoe. Zonder te weten wat.…

Middelen die leven genezen of bestrijden, moeten wettelijk worden toegelaten. Artsen die genezen eren Hippocrates, met het uitspreken van zijn eed. Technici die bestrijden doen dat niet. Zij handelen naar eer en geweten, zoals ooit Rachel Carson deed. Ze willen dierenleed voorkomen, waarvoor Jeremy Bentham streed. Straks kunnen zij hen beiden…

De hemel, waarin wolken ontstaan. Het vuur, waarin stof tot as verbrandt. Het water, waarop wij als stofjes drijven. Wie zijn wij? Wie ben jij? Wie ben ik? Wij zijn het maagdelijk witte doek, waarop onze levensfilms verschijnen. Wij zijn de onbeschreven bladeren, waarop onze levens worden vastgelegd. Wij allen leven als eeuwig stromend…

Wie wij ontmoeten zijn wij niet zelf. Wat wij horen is niet ons oergeluid. Ons oorspronkelijk gelaat blijft ongezien. Ons wezen onbegrepen. Wat wij zien zijn maskers. Wat wij horen zijn opinies of geraas. Wat we weten dwaas. Waar oordelen verdampen. Waar meningen verstommen. Waar dichters zwijgen, bereikt een mens het paradijs. Het…

Een dichter liefhebben is hemels, voor een muze. Een muze beminnen is goddelijk, voor een poët. Dichters begrijpen de roerselen van uw ziel. Ze herkennen de liefde in uw ogen. Laat hen tot uw stoutste dromen toe. Geef hen al uw zorgen en uw smart. Nooit worden verlichte dichters moe. Onvermoeibaar beroeren zij uw lichaam, en uw geest.…

Stel je voor, dat je nooit zou zijn geboren. Dat je niet zou hoeven sterven. Dat je niet zou willen leven. Dat je voor altijd dood zou willen zijn. Stel je voor, dat je gespaard zou zijn gebleven, voor alle zorgen, alle pijn. Dat je de last niet hoeft te dragen, van een dankbaar mens te moeten zijn. Stellen we ons voor, dat toeval nooit…

Ons onderwijs, is volop in ontwikkeling. Docenten zijn dat ook. De kleuterjuf werd onderwijzer. De onderwijzer leraar. De lector prof. De lonen passen niet meer bij de werkdruk. Leerlingen werden grootmondige studenten. Er kwamen veel te veel regels. De vakanties bleven kort. Vroeger gaven docenten bijles. Kom daar nu eens om! Nu moeten…

Een koud vermoeden rilt mij door het brein: Ik zie mijzelf en weet thans wie ik ben: Ik ben Erinring van veel boeken en Een Macht, waarmee 'k mijzelf en al mijn zijn, Gedachte en daad, gelijk maak aan de schijn, Die 'k daarin schoonst vond: - onbewust gewen Ik me aan dat artiest zijn; - soms zelfs ken 'k Mijn schijn, die groot is, niet van…

Wanneer de schellen vallen, van onze verblinde ogen. Wanneer de bunkers die ons omgeven, aftakelen en worden afgebroken. Wanneer ons logisch denken zwijgt, en zuivere gevoelens leren spreken. Zo worden nieuwe dichters, die diep in ons verborgen wachten, onverwacht geboren.…

Het zijn angstige tranen, die emmers doen overlopen. Het zijn tranen die weten, wat pijn is, wat verdriet. Het is een moedig mens, die het aandurft, om in een stille vijver van verdriet, een wonderlijke steen te gooien. Zie! De steen heeft onze angst verdreven. Onze ogen worden vanzelf weer droog. Onze vijver is opnieuw gaan leven!…

Het grote niets is zwanger, van ongekende mogelijkheden. Wie leeg wordt, stroomt vol. Het kleine wordt weer groot. Wie alles denkt te bezitten, bezit helemaal niets. Wie volmaakt is, is dood. Lang leve de onvolmaaktheid. Wie durft te delen vermenigvuldigt. Liefde!…

Deze kerstnacht, zoals alle nachten, is zwanger van prachtige verhalen, die door mensen niet verzonnen zijn. Wat onmogelijk lijkt wordt mogelijk. Wat toevallig is krijgt bedoeling. Onzin wordt diepzinnigheid. Het is een heilige geest die waait. Dromen vallen als oude verhalen, van diepgewortelde bomen. Prediker spreekt en schrijft weer…

Wanneer ik in de richting, van het Hoge Noorden vaar, verdampen mijn illusies. Mijn ambities worden er lachwekkend. Angsten zie ik oplossen in moed. De schoonheid van de horizon, leert me hoe ik leven moet. Voorbij de illusies van de winter, wanneer tegenslag en pijn regeert, en de zon niet langer schijnt. Voorbij de illusies van de zomer…

Ogen kunnen kijken, maar zichzelf kunnen ze niet zien. Oren kunnen wel horen, maar kunnen niets vertellen. Breinen kunnen denken, maar hebben zichzelf niet bedacht. Mensen die grijpen naar de macht, begrijpen van de liefde niets. Artiesten kunnen in niets liefde zien. Het sterfelijke maken ze onsterfelijk. Grillige lijnen krijgen betekenis…

De dagen worden korter en korter. Het jaar sombert zich ten einde. Ik weiger daaraan mee te doen. Ik verwacht een wonder. Wonderen geschieden, wanneer toeval verandert in bedoeling. Toeval biedt ons mogelijkheden. Wanneer wij daarvoor openstaan. Wanneer we niemand angstig volgen. Wanneer we eigen wegen durven gaan. Er is moed en liefde…

Wanneer het verleden, met de toekomst paart, en de dood gaat leven. Wanneer de toekomst, het verleden overstroomt, en het heden eeuwig wordt.…

De Partij van de Vrijheid groeit, want de PVV staat voor zoveel méér. De Partij van de Verbinding, waar samenwerking het wint, van verdeeldheid. De partij van de Vrede, die havikken en duiven, nieuwe snavels, en nieuwe vleugels geeft. De Partij van Vertrouwen, waar vuisten worden geopend. Waar gelovigen en atheïsten, glazen heffen…

Dat mensen op aarde aanwezig zijn, kunnen dove mensen zien. Kunnen blinden horen. Waarom mensen op aarde rondlopen, kunnen alleen artiesten ons vertellen. Een artiest kan van toeval bedoeling maken. Onzin kunnen ze veranderen in zin. Van gedachten maken ze beelden. Van chaos harmonie. Mensen die leven zin durven geven, zijn vriendinnen…

Tongen laten onze stemmen trillen, wanneer ze vol van liefde spreken. Het is ons hart waarin de liefde zetelt. Ons heilig hart, dat levenslang ons bloed laat stromen. Ons hart dat sprekend op onze tong, in blind vertrouwen klopt.…