Alle inzendingen van Albert

Een druppel ben ik. Geboren uit een wolk. Geboren om te vallen. Mijn val wordt gebroken door een grassprietje. Ik verdwijn in de grond, met druppels zoals ik. Samen zoeken we verder. We kabbelen. We stromen. Naar de Clerf en de Our. Naar de Moezel en de Rijn. De Noordzee geeft druppels, aan de Atlantische Oceaan. Eindelijk ga ik naar…

o Gij, die 'k met de bittre borst der levens-wijzen, die 'k voor een eeuwigheid met zwijgen heb gevoed: wat bate? Geen die goud in uwe diept bevroedt, noch weet op uw gelaat het uur der vreugd te wijzen... Geen dageraad zal blijde uw blinde ruit berijzen; geen zonne die, van vrede-wijdende' avond-gloed, de moede wingerd om uw drempel blij…

De nacht is vroeg gekomen. Vrienden laten me alleen. Het leven is niet langer licht. Angst grijpt om me heen. Er is niemand meer gebleven, dan een stille stem die zegt, dat leven geen zin meer heeft. Een ketting heeft me vastgelegd. Dag Pallieter, kleine man, ik zie je lopen door de regen, door de mist van ons bestaan, langs grijze, natte…

Hoe kunnen we verder, terwijl we weten, dat allen sterven gaan? Hoe kunnen we voort, terwijl we doen alsof, we nooit zullen vergaan. Laat ons stilstaan. Laat ons omzien. Laat ons beseffen hier. Het is nog niet gedaan.…

Wie ben ik eigenlijk, denk ik. Wie vraagt zich dat af? Ik natuurlijk, zegt hij. En wat doe ik dan? Jij moet luisteren, fluistert hij. Je hebt je vandaag weer uitgesloofd. Ik kon je niet bereiken in je hoofd. Anderen wil je altijd overtuigen. Dat werkt averechts. Ik wil dat je nu gaat slapen! Ik wil wel, maar het lukt me niet. Iets in mij…

In het donker sla ik mezelf, steeds weer,voor mijn kop. Urenlang duurt mijn strijd. De oorlog raakt in het slop. Giftig knal ik met mijn kussen. De mug baadt dood in mijn bloed. Het staat 1-0 na verlenging, maar haar overwinning smaakt niet zoet.…

Verstilling zoek ik binnen de luide massa. Ruimte buiten de orde van de kleine burgerij. Vrij ademhalen wil ik te midden van conventies. Ontspannen speel ik met de regels van gezag. Rust vind ik in het weten, dat mensen weinig weten. Lachen leer ik om de waan van de kwetterende dag.…

Ervaren is varen, door onze buitenwereld. Mededeelbaar met woorden, in de taal van ons verstand. Ervoelen is voelen, door onze binnenwereld. Mededeelbaar met onze ogen, in de taal van ons hart. Onze ogen zien en spreken. Onze spieren doen. Ons hart weet !…

Ik staar naar de wolken en geniet intens. Problemen zie ik in de verte verdwijnen. Ik hoor het zachte suizen van de wind. Wind, op weg van hier naar nergens. De zon breekt af en toe door. De eerste bladeren vallen. Het gaat zo regenen. Ik ruik de herfst al. De winter komt. Zo ging het en zo gaat het. Zo zal het altijd gaan. We leven nog…

De poëzie komt over me als een droom Vol sterren en een lijfelijke nacht Van duister, waar me een hel gelaat van licht En vriendelijke ogen - enkel dat gelaat, Want ál de rest is nevel zonder vorm. En heel den nacht nijg ik me er heen en houd Stille gemeenschap tot de morgen daagt. - Dan lig ik stil met half geloken wimpers Te staren, waar ik…

Jaag bliksem door mijn donder. Geef trappen onder mijn hol. Laat me zoeken naar een wonder. Bewonder zo mijn losse bol. Verpulver laffe angsten. Maak dood die valse God. Verbied misplaatste trots. Bied moed als hoogste bod. Leer liefhebben, geef genot. Laat me branden als een rots.…

Mijn geest is gearriveerd. Onderweg is nog mijn lijf. Nooit ben ik waar ik ben. Zelden ben ik waar ik blijf. Heden leer ik bij mezelf blijven. Jachten en jagen zal ik kenteren. Haasten hoeft opeens niet meer. Vanaf nu wordt lopen...slenteren.…

Het volmaakte onvolmaken. Zo dwaas is ons beest. Het onvolmaakte volmaken. Zo geniaal is onze geest. Hebben predikers gefaald ? Dichters zijn tastend aan zet. Beest en geest verzoenen. Zij zoeken in het duister, op weg naar de liefdeswet.…

Vandaag sterven we in gedachten. Pijn die straks verzachten gaat. Geliefden die ons gaan verlaten. Tijd die stilstaat en toch bestaat. Werelden die van verre wenken. Illusies verdampen snel. Overgave is een feit. Niets kan ons meer krenken. Vreemd, maar toch vertrouwd, komt onze laatste dag. Door tranen breekt een lach. Het groot geschenk…

Gedachten ontstaan, uit storm en drang. Geen dier weet hoe. Geen mens waarom. In den beginne was het Woord! Of Donar en zijn donderen. Hoe klanken ook klinken mogen, of donderpreken uitgesproken, woorden blijven altijd wonderen.…

De zomer loopt bijna ten einde. De herfst start nog geen begin. En ik? Ik vaar verbaasd de winter in! Mijn jaren gaan sneller tellen. De oude dag staat grijnzend voor de deur. Vluchten wil ik, voor mijn bejaard gezeur. Het wordt hoog tijd om op reis te gaan, door de poolnacht naar het noorderlicht. Daar laat ik straks mijn twijfels achter…

Pessimisten glijden soms ongelukkig uit. Gelukkig beuren optimisten hen dan op.…

Onze Kracht die onze Hemel is. Heilige Moeder in ons geboren. Heilig als het leven zelf. Leven dat in mensen geschiedt, zoals in alle levende wezens. Laat ons heden ons voedsel delen. Laat ons elkaars egoïsme vergeven. Laat moed onze angsten overwinnen. Laat vrede blinde haat verdringen. Want U bent de Kracht en de Moeder. En liefdesbron tot…

Intelligent zijn mensen die beseffen, dat zij af en toe dom zijn. Dom worden stervelingen die denken, dat zij altijd intelligent zijn. Wijs zijn studerenden die ervaren, dat zij maar erg weinig weten. Teleurgesteld worden mensen die, niet teleurgesteld willen worden. Gelukkig worden ongelukkigen die leren. Dat de dood hopeloos gelijkstelt…

Sinep is zijn goddelijke naam. Vergeleken met zijn grote baas, is hij maar een heel klein godje. Wanneer ik moe naar bed wil gaan, staat Sinep helemaal uitgerust op. Gaat soms exhibitionistisch staan! Ik wil echt van hem gaan scheiden. De maat is nu eindelijk vol! Wie denkt Sinep dat hij is? Een overgewaardeerd lulletje, wanneer ik mij…

Bestaan er wegen, die naar nu toe gaan? Bestaat er een manier, om daar te kunnen blijven? Bestaat er een kompas, dat naar hier kan wijzen? Er woont hier een wijze kater, die zwarte daar, bij het raam, die me zijn oud geheim onthult: Katten spinnen! Later komt later.…

De aftiteling is al lang in zicht. Onze film rept zich rap ten einde. Regisseurs zoeken nog naar een slot. Dichters zijn nog lang niet uitgedicht. Gisteren hebben we een vriend begraven. Bij zijn graf stonden we aan ons aller graf. De wind fluisterde door de kerkhofbomen: Wees dankbaar dat je leven mag. Nooit vindt ons leven in de dood een…

Onvoorstelbaarheid heeft zich voorgesteld. Onvoorstelbaar heeft de vechter gevochten. Lief en leed worden door geliefden opgeteld. Uiteindelijk wordt een mens toch voltooid. Eeuwige liefde is ten diepste onuitsprekelijk. Liefde heeft onvoorstelbaar en onzegbaar, het Allerlaatste Woord.…

Leven is als een onbegrepen oceaan. Mensen komen hier nu pas kijken, maar zijn eonen geleden al ontstaan. Kennis is maar een druppel. Begrip een korreltje zout. Zilt is alles wat we op aarde kunnen zijn. Dat kostbaar zout zit in onze eigen pap. Laten we daar samen van genieten gaan. Met edel bier en met heel erg goede wijn.…

Als vrije vogels zijn jullie bedoeld. Levend in vol vertrouwen. Spelend weten jullie hoe dat voelt. Laat die vogels weer vliegen, later. Wanneer je vals bedrogen wordt. Wanneer iemand je laat vallen. Vrije vogels vliegen altijd veilig. Vrije vogels landen meestal zacht, daar waar liefde geduldig op hen wacht.…

Onze badkamer is vannacht een strijdtoneel. De strijder, dat ben ik. Mijn vijand is een groene vleesvlieg. Mijn wapens zijn twee handen. Hij is een wendbare straaljager. In het donker gaat hij zitten. Met de lamp aan vliegt hij zigzag. En bromzoemt onvermoeibaar keihard. Nooit zie je hem, wel zag. Steeds klap ik te laat in mijn handen. Mijn…

Als opa bezoek ik een kinderboerderij. Mijn kleinkinderen gaan aan de slag. Eindelijk vind ik een kringloopstoel. Opa heeft koffie aangeboden gekregen. Zuchtend steekt grootvader een sigaar aan. De oude stoel zakt gelijktijdig in elkaar. Opa zakt mee en ligt gestrekt op de grond. Roken is dodelijk zegt mijn sigarendoosje. Roken is hier niet…

Eens moeten we het gaan geloven. Straks is het echt met ons gedaan. Met nieren, levers of onze harten. Harten blijven tot het eind toe slaan. Zelf blijf ik nog een een paar jaar ongeloven. Vanavond zal ik naar de nieuwste film toe gaan. Dag dood, vandaag kan ik daarom niets beloven. Ik ben nog lang niet klaar met leven hier, nog lang niet…

Herinneren voelt als reizen. Reizen naar ons verleden. Herinneren voelt als afdalen. Afdalen in onze ziel. Herinneren voelt als loslaten. Loslaten van wat gebeurd is. Reizigers zijn getuigen. Getuigen van leeftijden. Salvador Dali wil ons bevrijden. Door uiteenvallen van herinnering.…

Bier is passie. Toch is bier zoveel meer dan passie. Meer dan water, graan, hop en gist. Brouwers zijn geur- en smaakdichters. Edele bieren zijn woordloze gedichten. Genieters geloven in vriendschap. In de aanwezigheid van naastenliefde, in een glas bier. Trappisten geloven in het goddelijke. In de tegenwoordigheid van God, in een…