Netgedichten

netgedicht (nr. 53.334):

Een druppel ben ik

Een druppel ben ik.
Geboren uit een wolk.
Geboren om te vallen.
Mijn val wordt gebroken
door een grassprietje.

Ik verdwijn in de grond,
met druppels zoals ik.
Samen zoeken we verder.
We kabbelen. We stromen.
Naar de Clerf en de Our.
Naar de Moezel en de Rijn.

De Noordzee geeft druppels,
aan de Atlantische Oceaan.
Eindelijk ga ik naar huis.
Daar zal ik herboren worden.

Eeuwig verdampen.
Eeuwig stijgen.
Eeuwig vallen.

Eeuwig stromen.
Eeuwig leven.

Schrijver: Albert C M Weijman, 21 oktober 2014

albertweijman

gmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: reizen

eeuwigheid

water

3.0 met 4 stemmen

239

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Bert Weggemans
Datum:: 22 oktober 2014; De val gebroken door een grassprietje, en naar huis gaan en herboren worden. Zo mooi verwoord, zo troostrijk vind ik dit gedicht. Chapeau!

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 21 oktober 2014; de altijddurende kringloop; mooi.

Geef je reactie op deze inzending: