914 resultaten.
Van dorp naar verre stad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
28 De avond valt in duisternis
op aardse zwarte gronden
er ligt een diep verlangen
in het nabije landschap
een stille hunkering
in dorst naar regen
sobere onbestemde nuchterheid
tekent zich af met het donkere
silhouetten van bomen
begrenzen zoete fantasieën
jouw lucide dromen reizen
met raven, wolven en vleermuizen
in vertrouwd…
treinreis
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
27 Een donkere trein rijdt ratelend
over wissels door de diepe nacht
en volgt vervolgens het lange spoor
een man reist alleen in een coupé
er is niemand die hem verwacht
waarom dan reist hij toch door
een koffer torst hij met zich mee
gevuld met versteende tranen
hij werpt blikken uit het raam
hij ziet slechts een zwart gewelf
met daarin…
Terug naar huis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
54 De landverhuizer bouwt in
de binnenlanden van Australië
zijn schip in de tuin: een Lemsteraak
Er valt daar geen water te bekennen
hij is zuinig met woorden deze man
alles gaat voorbij het verleden blijft
Ze is beeldschoon maar
moeilijk in de omgang
varen met een aak is zwaar
Deze dame vecht gewelddadig
met opstandig water
ze duwt…
Hier staat u
gedicht
2.0 met 49 stemmen
9.988 Hier staat u
buiten en boven het gangboord de paalworm
die traag door het zachte lichaam trekt stuurboord
groen bakboord rood waaronder de wolken als
alles roerloos
geworden is het zuiverste maaksel
geen enkele vorm elke vorm stuurboord
rood bakboord groen waaronder u hier staat.
-----------------------------------
uit: 'De blauwe…
DE WEG OP
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
24 Het hek van Slot Bommelstein staat wijd open,
waar twee vertrouwde vrienden doorheen gaan,
de vroeg roepende schitterzon verstaan
om zich aan hun lezers te verkopen.
Zie heer Ollie kaarsrecht luchtig lopen,
met wandelstok zwaaien, op de grond slaan.
Een licht handtasje trekt blij denken aan,
doet op een verlichte reis hopen.
Achter hem zeult…
bewogen terugreis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
51 ze voelt het zand
dat dagen later in haar
schoenen schuurde
ze ziet de boomtoppen
die geluidloos voor de
ramen wiegden
ze hoort de paarden
die tot hun knieën in
de bagger stonden
ze voelt de armen van
haar moeder voor even
het kind dat ze ooit was…
openlucht museum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
30 van gisteren via vandaag
waait de wind van de tijd
van ooit overal en nergens
naar eens in de toekomst
dat wat nu geschiedenis is
het toen en nu verbindend
voedt ons denken en doen
tot een inzicht voor morgen…
De directeur van het grand hotel
gedicht
2.0 met 27 stemmen
13.512 De directeur van het grand hotel
café-restaurant heet hoffmann
hij heeft een rekening
bij de bekende amro-bank
althans volgens zijn briefpapier
er zijn 80 bedden en 1 lift
kamers met bad douche en telefoon
misschien verstaat u me niet?
moderne zimmer mit privatbad
cosy lounge
spécialités culinaires
geräumiger parkplatz
situatied opposite…
Op reis
poëzie
4.0 met 4 stemmen
1.565 In de donkere wagen reed ik alleen,
Alleen met mijn lief door de nacht;
Wij spraken geen woord, wij hebben stil
Aan onze liefde gedacht.
De lantarens wierpen een haastige schijn
Door 't raam en begluurden 't gezicht,
Dat luisterde naar het gehuil van de wind,
De ogen op mij gericht.
En telkens als weer hun matte gloed
De schone vrouw…
Hoofdreizen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
12 Als je naar schaduw snakt
drakenbloed wilt oogsten
vaar dan naar Socotra
Zie hoe de oceaanmist over
de Socotraanse toppen jaagt
hoe lange puntige bladeren
zich aan neveldruppels laven
Staar vastgenageld in het
drakenbloed-bomen-bos
naar de ontzagwekkende
reuzen getooid met brede
dichte kronen terwijl de klei
zompig aan je schoenen…
Je gaat op reis
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
51 Je gaat op reis
Lang heb je gewacht, en lang heb je verlangd
Hard heb je gewerkt, dat blijft niet onopgemerkt
Enorm heb je het verdiend, meer dan elke andere collega of vriend
Hevig ga ik je missen, maar ik zal proberen niet te crisissen
Intens groot is mijn liefde voor jou, ik hou oneindig veel van jou
Gauw zie ik je terug, in mijn dromen zelfs…
Reisopdracht
gedicht
3.0 met 71 stemmen
31.603 en als je weggaat...
regen, er dreigt regen,
storm blaast zand weg
over de wegen,
men moet zijn ogen beschermen.
angstige vogels zwermen
boven het land.
de lucht is zwart.
... zeg langzaam:
Ik hou van regen.
Ik hou van storm.
Ik ben niet bang.
=======================================================
uit 'Verzamelde Gedichten' van…
Ik Reis En...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
114 ik reis en kom
voorlopig niet aan
weet waar ik naar
toe zal moeten
maar ken de weg niet
en het echte doel
en zal als ik aankom
het waarschijnlijk
ook nooit weten
doe ik boete?
deze reis moet
worden gedaan
door iedereen
daarom reis ik
die van mij zoals behoort
uiteindelijk ook alleen…
Busreis Honduras
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
59 Het was een oude schoolbus
Een gele met lange neus
Drie op een bankje links en rechts
gaven benen weinig keus
De bus, te laat vertrokken
telde honderdtwintig koppen
Ze slalomde om kuilen
en stond plotseling stil
Geen nood, het hulpje goot
routineus ergens olie in
Een vrouw braakte vooraan
door het altijd open raam
Niemand die het speet…
Eropuit met de boot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
76 Zeilen in een boot
omringd door de open zee
dorstig naar water
Hoe zachtjes glijdt de eenmaster over water
waar ik aan bakboord en stuurboord begeleid word
door voorbijtrekkende vissen, dolfijnen en walvisfamilies
drijven op de golven, gladgestreken in een oorverdovende stilte.
Het gewapper van de zeilen trekt mijn aandacht
Zij zorgt voor…
monstertocht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
97 bij de laatste grote stad van
Brazilië ontbreken kaarten
en navigatie
volg het schuimspoor op het
water wijst de lokale loods
daar is de rivier het diepst
we zijn nog niet eens
op de helft van de reis
roept de gezagvoerder
hij geniet van de trage
bewerkelijke terugweg
de reis duurt drie keer zo lang
met zeemanskunst en improvisatie…
Aanhalig vleit langs mijn schreden
gedicht
3.0 met 31 stemmen
16.011 Aanhalig vleit langs mijn schreden
Mijn panter, die zwarte tijger.
Daar ik niemands gunsten weiger
Vier ik feest bij sluwen, wreden -
Vorsten liefst, vol boze lusten,
Schenders, die de schepping Gods
Vertrappen, met zoveel trots
Of zij de sterren zelfs blusten.
Wanneer ik 't noodlot wil tergen
Gaan mijn vermetele tochten
Door gevangenissen…
Op doorreis door Vlaanderen
gedicht
3.0 met 22 stemmen
13.834 Ach mijn vrouw wil naar Zuid-Frankrijk
voor vakantie en vertier.
Daarom rijdt ze nu door Vlaanderen
en ik ben haar passagier.
Meid, waarom zo ver gereden,
waarom blijven we niet hier,
waarom blijven we niet in Vlaanderen
met zijn duizend soorten bier?
Hier zijn middeleeuwse steden,
majesteitelijk en fier,
hier schiep Breughel zijn taferelen…
MIDDENSTATIE
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
63 Een hoge paleiskoepel overhuift
onverstoorbaar statig het gekrioel
van mensen, die zich spoeden naar hun doel,
als de trein met gedender binnenstuift.
Men roept gehaast, snelt langs elkaar en wuift.
Druk zoekende ogen en jachtig gevoel
zijn in de spijszaal plots aangenaam koel,
waar de blije drinker ogenschijnlijk fuift.
Bedaagd marmer prijkt…
In de kern
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
41 Zwarte bergen omringen en zingen
Het land en de steden, het hoogste lied
Zingt de Montenegrijnse cultuur
Die eeuwenoud zeer jong blijft
Als een sirene klinken de klanken
Tot in lengte van jaren, d'eeuwigheid
Door
Standvastig in de kern
Klinkende klanken luiden in dalen
't Volume vibreert van hoog dan weer laag
Wind speelt met volume en…
Lange, rechte weg
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
130 Lange, rechte weg
Noordkaap komt maar niet in zicht
Weggekaapt door 't weer…
Columbus, bij het eerste gezicht van Amerika.
poëzie
4.0 met 4 stemmen
819 Zijt, zijt gegroet, ô zaalge velden,
Door 't jeugdig morgenlicht bestraald!
Gij bossen, bergen, beken, beemden,
Waar langs mijn blik, als dronken, dwaalt!
ô Groot, ô nameloos verrukken,
Dat in mijne aadren bruist en gloeit!
O, 't zal mij eindlijk dan gelukken,
'k Zal eindlijk dan de bodem drukken,
Die heel mijn ziel en zinnen boeit…
Luchtbespiegeling
gedicht
3.0 met 31 stemmen
13.802 Een plas aarde ligt te deinen en te dampen in de zomerzon.
Langs mij heen varen zerken, platte trage aken,
het kruis een scheve mast.
Er staat geen wind, het is de zandgrond zelf
die langzaam verder schuift.
Waarheen de reis gaat, wil ik vragen.
Er komt geen antwoord.
Zittend op de kaaimuur van deze vreemde zondagmiddag
zie ik hen een…
hier moet het ergens liggen!
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
113 hier moet het ergens zijn
klepperende lepelaars
onderbraken even de
hebzuchtige koortsige verlangens
hier moet het ergens liggen
hier zouden ze op dat machtige
Zuidland botsen zo zuidelijk
had nog nooit iemand gevaren
de kaartenmakers lieten
hun verbeelding spreken
het Zuidland werd een
getekende werkelijkheid
hebzucht voedt…
Onderweg
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
104 We dachten, dat was niet goed te horen
dat de authenticiteit van ons denken
ons voor dwaal-angst kon behoeden.
Maar het kompas van onze harten
had zich slechts duister toebedeeld
waar licht ons meer dan welkom was.
We waren onderweg, steeds verder
op zoek naar nieuwe horizonnen
in de zoete duisternis van de nacht.…
noorderlicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
92 als ik naar de koude trek
duizenden, ja duizend kilometers
in een bijna eeuwige tijd
haast tot slapends toe in de verveling
en ik alsmaar, onophoudelijk, verder doorrijd
zonder maar iemand te zien, geen enkeling
langs het groen, van zwarte geasfalteerde wegen
met die eeuwige witte lijn in het midden
wat zeg ik.....een lange slang die mij sprakeloos…
het licht is van porselein
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
80 op het strand breekt hij
als hij overrompeld wordt
door een verlangen
naar zijn Ithaka
verlangen naar het goede
mooie het ware
a paradise lost
overvallen door pothos
smachtende tranen
een hevig heimwee
sluwe arme Odysseus
de beproefde reis
de dag is helder
het licht is van porselein
de queeste voorbij…
komen en gaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
103 de trein als mijn
moederschoot
de reis naar de bron
waar adem begon
verloren geboortegrond
uit de donkere tunnel
altijd weer terug naar
het moederland
nog vóór het schelle licht
de zinderende halmen
en de kersenboom
de verlorenheid die
door de ziel kruipt
de trein als een
moederschoot
de reis naar vroeger
terug naar de bron
nog…
De reiziger
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen
241 Vandaag zit ik goed in mijn vel
mijn huis staat in bloei
ik geloof in appels en peren
er is genoeg dat mij boeit
Ik heb niet veel nodig
water, brood, kaas en wijn
een rugzak vol dromen
daarmee kom ik een heel eind
Mijn benen gaan westwaarts
ik weet dat de zee daar moet zijn
en puffend over het laatste duin
zie ik de zee schitteren in…
Biografie (hij)
gedicht
3.0 met 12 stemmen
10.983 De slaapwagen was de einder. Een gunst van de nacht.
Tot en met de tekening in het fluweel
had Gropius bedacht. Leder, geslepen spiegels
en de luxe hierin een zinsnede te verbeelden.
Hij hoort zich nog zeggen: Daarna reizen wij af
naar Virginia of Californië. Tijd genoeg. Zolang straten
en pleinen de namen van schilders en schrijvers dragen.…