100 resultaten.
SCHADUW
poëzie
4.0 met 61 stemmen
11.710 Ik heb te zeer
de liefde liefgehad
daarom wellicht heeft zij me niet bemind.
Zo doet de mooie minnaar
met een zeer verliefde kind.
Ik heb de zon te lief gehad
en beu van beedlen
aan de deuren van de dagen
ben ik geworden als een varenblad
dat liever in de lommer leeft
dan zon te dragen.
En daarom bouwt mijn kommer aan een huis
waar…
Allerzielen
poëzie
3.0 met 20 stemmen
4.820 Zwijgende mensen
Over de straat...:
't Is of ze peizen...
Wellicht komt er een lief gelaat
In hun gedachten rijzen.
En rits'lend reuz'len
Over de weg
Verdroogde blaren;...
Daar komt iets van hun dood gezeg
Over mijn jeugd gevaren...
't Is Allerzielen...:
Over die blaân
Langs dode kanten,
Heb ik daar straks een vrouw zien gaan,…
Vergiffenis
poëzie
3.0 met 36 stemmen
6.365 Ik wil u schoon vergeven
Omdat ik wonder-schoon bemin;
Vergiffenis in liefde
Weet ende nog begin
Ik wil u schoon vergeven
Omdat ik bij mijzelve weet
De zwakheid van m'n herte,
De diepte van uw leed.
Ik wil u schoon vergeven,
Omdat ik in mijn groot gemis,
U toch niet meer kan schenken
Dan wat vergiffenis
--------------------------…
MASKERS
poëzie
3.0 met 23 stemmen
4.586 De mensen doen hun maskers af,
ze kijken vreemd elkander aan
verwonderd dat ze naast elkaar
lijk vreemden staan.
Nochtans ze stonden zij aan zij
in zelfde strijd voor zelfde brood;
sleepten zij niet dezelfde sleur
van zorg en nood?
Viel niet dezelfde klacht en scherts
van uit hun bitter blije mond?
Was ’t niet of men de hele dag
elkaar…
Stervens-pijn
poëzie
3.0 met 25 stemmen
3.814 Daar hangt wat adem van mijn ziel
Op iedere weg, in iedere bloem;
Daar blijft een beetje van mijn hart
In al de namen, die 'k vernoem.
En 'k voel mijn ogen stil verwant
Aan ieders wee..., aan elks verblijden...
Gij, die me lieven hebt geleerd,
God, leer me scheiden.
Mijn God, ik kàn..., ik kàn nog niet;
Daar woont in mij geen stervensrust…
WEEMOED
poëzie
3.0 met 22 stemmen
4.349 Uit de bloemen en de bomen
Stijgt een onbepaalde klacht
's Avonds, als ik zit te dromen
En gedwee m'n weemoed wacht.
En uit alle de gewesten
Rijst een zang van droefenis
Omdat ginds in 't rode Westen
't Zonnelicht aan 't sterven is...
'k Zit naar 't sparrenbos te staren,
Waar die stralen stervend zijn;
'k Wou zo geern' wat glans…
In de bril van Bertha Teughels
poëzie
4.0 met 13 stemmen
3.436 In de bril van Bertha Teughels
Is er somtijds veel te zien.
’t Is precies een speelgoedwinkel:
Aan twee kanten een vitrien.
‘k Zag daar eens een vogel vliegen,
‘k Zag de kap van Soeur Chantal,
‘k Zag een venster met gordijnen,
Zo met bloempotten en al.
En een kleine muizenlandkaart
En een stukje Gibraltar,
En een gieter voor de bloemen…
REGENDAG
poëzie
3.0 met 16 stemmen
2.856 Grijs gewelf met grauwe vegen,
Koepel van ons huis,
Waarom stort ge uwe tranen tegen
't Venster van m'n kluis?
Ziet ge niet in bei m'n ogen
Tranen die ik schrei?
Waarom zonder mededogen
Stort ge er de uwe bij?
Tranen lekken langs m'n wangen
Om m'n eigen wee...
Zingen dan uw weemoedzangen,
Droppels, met me mee?
Tranen lekken langs…
Najaarsvensterke
poëzie
4.0 met 9 stemmen
2.727 Tussen 't naakte, rood geraamte
Van een wilde wijngaardrank,
Hing een scheefgezakte venster
In de gevel, blauwig blank.
Op de grauw arduinen richel
Hier en daar vergroend van mos,
lagen enk'le wingerdblâren,
Dronken van d'oktoberblos.
Onder…
Schemersproke
poëzie
3.0 met 12 stemmen
2.495 Nu weet ik waar de schemering woont...
Ik dacht dat haar huis in de stilte stond
En daar ik heel geren haar huizeken vond
Vertraagde ik bij wijlen m'n stap langs 'n huis
Gebouwd in gebeden van sparrengesuis
Maar achter gordijnekens bloemig en blank
Vernam ik geschater en joelende klank
Zodat ik, dom kind, bij mezelve verzon
Dat schemering…
DE WIEDSTERKENS
poëzie
3.0 met 6 stemmen
1.812 Onz’ kerels hebben ‘t zaad gezaaid
In Vlaamse grond.
Maar voor dat d’oogst zal afgemaaid,
Zo goudig blond,
Behoeft een zorge zacht en sterk
Van vrouwenhand,
Die doet het edele wiedsterswerk
Op ‘t Vlaamse land.
Weet dat uw veld niet bloeiend wordt,
Wanneer ge tegen ‘t werken mort.
Een schone ziel, een grove schort,
Die wiedsters zijn er veel…
Ik dank u
poëzie
3.0 met 13 stemmen
4.033 Ik dank U voor het goed onthaal,
Dat was van weinig woorden,
Gelijk àl goede dingen zijn,
Die ooit ons hart bekoorden.
Ik dank U voor het avondmaal.
Der kindren klare wezen,
Het warme huis, de liefde, en
Wat nooit mijn deel mocht wezen,
Maar wat vandaag op d'oude droom
En over dorre dagen,
Een warme sneeuw van bloesem vlaagt,
Lijk mei…
HET HALSSNOER
poëzie
3.0 met 9 stemmen
1.680 Ach Here de vrijheid
klatergouden geschenk
dat de liefste mij geeft als hij gaat,
ach Here
dat droef sieraad.
Hij hangt het mij juublend
over 't strenge kleed en - ik lach -
met de lach die de mondhoeken slijt -
neemt gij dat strassen-lawijt
van de fiere troon van de hals,
ach Here, de vrijheid
zo vals.
Want hij tilt mij zingend omhoog…
Mensenogen
poëzie
3.0 met 31 stemmen
7.242 Ik houd van ogen door weemoed gewijd
Ik houd van ogen die hebben geschreid
Die hunkerend uitzien van groot gemis
Of starlings staren van droevenis.
Ik houd van ogen die prachtig spontaan
Van grote smart naar geluk willen gaan
Die moe van gemijmer in avond’lijk land
Weer blikkeren uit ruiten waar zonlicht in brandt.
Maar God’lijk de kijkers…
TAAL
poëzie
2.0 met 14 stemmen
3.469 Buiten mijn moedertaal
en die der nachtegalen
wist ik naar diepe zin
geen klare talen
en vaak heb ik bedroefd
naar ’t wonderboek gekeken
waarin geschreven stond
wat andere landen spreken.
Toen deed de stad van leed
voor mij haar poorten open;
ze leerde mij ‘t geheim
van wanhoop en van hopen;
daar hing te spreken veel
aan ogen en aan…
Ik droom mijn liefde blijer
poëzie
3.0 met 11 stemmen
3.258 Ik droom mijn liefde blijer,
dat ze niet schreie meer
bij elke ontgoocheling
en dat ik vreugd –en vriend- verlaten
toch voor de mensen van liefde zing.
Ik droom mijn liefde sterker,
dat ze niet zoeke meer
mijn eigen lieve gril:
ik droeg ze naar de heimweeharten
van dolers die niemand beminnen wil.
Ik droom mijn liefde wijder,
dat niet…
Nacht-deun
poëzie
3.0 met 6 stemmen
756 Om m'n kluis
Windgesuis...
Onder 't open raam,
Bladgeril; -
Preev'lend stil
Als een beê..., uw naam.
Ginder hoog
Bloemenboog...
Op m'n peluw licht, -
Bleke lijn, -
Weemoed-schijn
Van het maangezicht.
'k Ture weer
Ied're keer
Naar die zilv'ren stoet;...
Want ik weet
Liefdeleed
Dat me bidden doet...
Wat…
NACHT-KAPEL
poëzie
4.0 met 6 stemmen
836 Daar hing geen zucht, geen vrage;
Daar was maar stilt' en duisternis
En mystisch viel er groenig-vaal,
Op heilgenbeeld een manestraal
In de ouw' Maria-nis.
Heel flauwkens monkel-lachend,
Als of 't zijn leste lachsken was,
Leek 't lampken Gods, in 't duistre rond,
Een blom, die zonder water stond
In rood kristallen glas.
Daar had ik geern…
Magnolia
poëzie
3.0 met 9 stemmen
1.011 Dit is de tak met de bloem alleen
de andre bomen gaan al moe
en zwaar van loof naar de aarde toe.
Dit is de tak die ten hemel biedt
In zuivre kelken van albast
de witte wijn uit de donkere bast
zó teerheid die uit droefnis wast.
Hoe zal ik noobler gedenken U
hoog-tere ziel sterk maar sereen
dan bij deze mystieke brank
de tak met de bloem…
Najaarsvensterke
poëzie
4.0 met 8 stemmen
843 Tussen 't naakte, rood geraamte
Van een wilde wijngaardrank,
Hing 'n scheefgezakte venster
In de gevel, blauwig blank.
Op de grauw-arduinen rijchel,
Hier en daar vergroend van mos,
Lagen enk'le wingerdblâren,
Dronken van d'oktoberblos.
Onder 't venster, waar het muurke
Door de tijd gebersten was,
Stonden triestig te verdrogen…
Onze handen
poëzie
3.0 met 3 stemmen
1.160 Eenvoudig als onze handen zijn
bij vaal verdriet en gulden feest
zo zijn wij, lieve, met elkaar
zelden geweest.
Tussen der woorden hovaardig spel,
onze handen, zij alleen,
die wisten van elkander wel
’t geheim van ons getween.
Die hebben ’t schoonste deel gekend
van ’t heimwee waar een mens in mint;
die wisten niet waar waken endt
of…
SCHADUW
poëzie
4.0 met 6 stemmen
1.374 Ik heb de liefde liefgehad;
daarom wellicht heeft zij me niet bemind.
Zo doet de mooie minnaar
met een zeer verliefde kind.
Ik heb de zon te lief gehad
en beu van beedlen
aan de deuren van de dagen
ben ik geworden als een varenblad
dat liever in de lommer leeft
dan zon te dragen.
En daarom bouwt mijn kommer aan een huis
waar lamp- en…
Het Dooit.
poëzie
4.0 met 6 stemmen
1.033 Zoals bij 't sneeuwen
die vlokskens, verveerd,
weiflend en trage
vallen op eerd,
zo moeten alle
gedachten van ons,
van uit de hemel
van room en dons,
dalen op aarde
waar alles dooit
wat sneeuwwit en droomrig
de dingen vermooit.
Droef is de dooi
maar als, uitgeblomd,
dat donzen droomsel
gefilterd komt
uit zuivere lagen…
Zaadmaand.
poëzie
4.0 met 4 stemmen
997 Daar stond een late zonnebloem
te sterven in de leste zon,
en niemand in de wereld
die haar nog helpen kon.
Van lijve zo belachelijk
gelijk een leuterwijf,
met vuil versleten kleren
om 't uitgedroogde lijf,
Een mensenhand, gerimpeld,
had die haar troost beloofd?
Die sneed van 't mager halsken
dat diep-gebogen hoofd.
En…
Margrieten
poëzie
3.0 met 6 stemmen
1.508 ’t Is of die bloemen het weten:
Ze buigen beurt om beurt
uit eerbied voor de stilte
die aan mijn hart is gebeurd.
En reder dan aan mensen
doe ik die elfen in ’t gras
het effen verhaal dat hij heenging
om ’t heimwee dat ik was.
Ze neigen bevreemd naar elkander
’t naïeve margrietenhoofd:
dàt hadden ze van de mensen…
MOLME BOOM
poëzie
4.0 met 2 stemmen
1.143 Wie zal 't u aanzien
die leproos van voet
diep met uw wortels
in verrotting wroet
dat gij nog 's avonds klimt
langs weke bladertrappen
en boven uw miserie
met de sterren staat te klappen?
Wie zal 't u aanzien,
uitgestoten mens,
die op uw schande wankeldoolt
tot leste grens
terwijl ons onbarmhartigheid
uw zondemantel zoomt
dat gij langs…
Avondliedeke
poëzie
3.0 met 43 stemmen
6.916 't Is goed in 't eigen hart te kijken
Nog even vóór het slapen gaan,
Of ik van dageraad tot avond
Geen enkel hart heb zeer gedaan;
Of ik geen ogen heb doen schreien,
Geen weemoed op een wezen lei;
Of ik aan liefdeloze mensen
Een woordeke van liefde zei.
En vind ik, in het huis mijns harten,
Dat ik één droefenis genas…
DOOI
poëzie
4.0 met 6 stemmen
1.785 Zoals bij 't sneeuwen
die vlokken vervaard
weiger en trage
vallen op aard,
zo moeten alle
gedachten van ons
van uit hun hemel
van dromen en dons
dalen op aarde
waar alles dooit
wat sneeuwwit en droomrig
de dingen vermooit.
Droef is de dooi
maar als uitgeblomd
gesmolten bloeisel
gefilterd komt
na duistere reizen
door wijze grond
kristal…
Mijn kinderwonderland
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
1.055 Geen zorgen en geen pijn,
het was het beste van mijn leven.
Elke dag was ik blij,
al huilde ik soms voor even.
Wij waren altijd samen,
jij was een stukje van mijn wonderland.
Wat hebben we samen veel gelachen,
wij gingen samen hand in hand.
Elke dag was een wonder,
elke dag was ik blij.
Ik danste door het leven heen,
en jij danste mee…
Een avond met een sterretje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
1.618 Hé ster! je staat zo hoog.
Zie je mij als ik naar je kijk,
zie je dat ik blij ben,
dat ik eventjes gelukkig lijk?
Gewoon een warm gevoel,
een klein beetje geluk.
De dag die net nog heel vervelend was,
kan voor mij nu niet meer stuk.
Over alles ligt een gouden glans.
Alles lijkt inneens goed.
Het is echt onvoorstelbaar,
wat een beetje…