Alle inzendingen van An

Zodra men de schoonheid van de morgenstond niet meer ziet, Ook al regent het, dat het met bakken giet, blijve men beter de dag in bed, met het hoofd diep onder het dekbed! Zelfs een regenbui heeft charme, en jij die dat niet ziet, och arme, hou ook je gordijnen dicht! Des te eerder is het weer licht.…

Koud ben ik van binnen, terwijl ik gloeien wil, kilte rond hart en ziel, omdat je op een ander viel. Je zegt: ik haat je en dat doet zeer, mijn mond gaat op slot, heb geen verweer, want van iemand beduidend jonger, kan ik niet winnen! En zo breidt de kilte rond mijn hart, zich uit door mijn hele lijf. Maar haten, nee dat doe ik…

Zullen we een spelletje doen? Is ie al opgeladen dan? Ik dacht aan een bordspel! Moet even mijn land vrijstellen! Zal ik een bord neerleggen? Is goed, dan leg ik mijn iPad aan het infuus! Ik leg de popjes en dobbelsteen neer! Oh bedoel je dat gekke spel weer? Met nep geld en plastic huizen? Ach dan kan ik beter mijn level afmaken! Want jouw…

Kijkend naar de acties van de tuinman, die maait het gras, zie ik ineens iets wat er eerder niet was. Het leek wel of de grasmat bewoog, warempel een graspol, kwam omhoog. Een bruine bol aarde stak boven het gras uit, zie je wel, de mol die kleine schavuit, heeft niets op met onze tuinman dat zie je maar weer. Een klein snuitje, zag…

Wat zou ik graag bouwen aan een ark, iedereen mocht aan boord, zodra het water aan de lippen kwam, zou ik zeggen, zoals het hoort, kom maar!…

Op dit tabblad Hartenkreet, kun je schrijven wat je wilt. Je kunt er iemand kwetsen, je slaat eens flink op tilt Op dit tabblad Hartenkreet, schrijf je over gevoel En een goede lezer weet precies wat ik bedoel Er zullen altijd mensen zijn, die beter knapper en geleerder zijn als ik Maar zolang ik schrijven mag, bepaal ik en alleen ik…

Mijn kind, waar ik trots op ben, mijn kind, waar ik van hou, mijn kind, die zelf al moeder is, mijn kind, hoe zeg ik je nou, dat ik veel, heel erg veel van je hou? Mijn kind, ooit woonachtig in mijn buik, negen maanden lang, die ik op zag groeien, tot mijn kind van nu, volwassen met man en kinderen. Mijn kind, mijn…

En zo is zondag weer voorbij, de avond valt langzaam in Kerkgangers kwamen en gingen, al dan niet in zwart kleed gehuld De hoedjes kwamen in vol ornaat, weer in soorten en maten voorbij. Maar mijn zieltje bleef thuis. De avond valt, de kerk is dicht maar wat me opvalt, is, dat de kerkgangers met een vrij beroep, slechts 1 minuut…

Daar sta ik dan, jij niet Daar hou ik me vast, jij niet Daar zijn mijn benen van rubber, die van jou niet Daar ben ik koud van binnen, jij van buiten Ik kan mijn ogen niet open doen Bang voor wat ze zien Want wat ik zal zien Wil ik buitensluiten Omdat het niet mag Daar sta ik dan, jij ligt Hou ik me vast, met gesloten ogen Waar tranen tussendoor…

Hij zegt: ik woon om de hoek Zij zegt: ga zo het hoekje om Hij zegt: niet letterlijk mag ik hopen Zij zegt: zullen we dan maar rechtdoor lopen Zodat we geen misverstanden oplopen? Want al woon je " om de hoek" Ik hoef je niet kwijt en wil niet naar je op zoek!…

Daar, waar we dachten meer dan onsterfelijk te zijn, daar, waar we wisten er altijd voor elkaar te zijn, daar, waar we zeker wisten, wij worden bij elkaar 300 jaar, oké, een beetje overdreven we wel, daar, waar we een stilzwijgende afspraak maakten, moet jij nu verzaken, daar waar ik boos was, verbolgen en nog heel wat gevoelens…

Een grutter met de slogan, " op de kleintjes te letten" schiet me ineens te binnen, als het nieuws laat weten, dat de crèche's minder aanmeldingen binnen krijgen, dan voorgaande jaren.  Opa en Oma, mogen weer aan de oppas, want de kosten rijzen de pan uit! Maar, omdat er ook rare dingen kleven aan het feit dat het misschien niet zo wijs…

Het verschil van hier en daar is, dat ik hier kan zien en daar komt mijn gezichtsveld niet. Het is net als met de oceaan, de golfjes op het strand, spelen met je voeten, die zie je nog wel gaan, maar die immense sloot, tot aan een volgend land toe, dat zie ik niet, dus van hier naar daar, is klip en klaar, een ondoenlijke…

Hij was een echte levensgenieter, straalde in volle glorie van hem af, hij was een pure bron van vermaak iedereen die hem zag, wist, deze man, is blij. Hij was een echte bon Vivant, een echte charmeur ook nog, zag er altijd heel knap uit, maar al liep ie niet in zijn tweed met ruit, dan nog kon je aan zijn hele houding zien,…

Bladerend door mijn boeken, kom ik dit heerlijke werkje tegen, een ideaal gedichtje voor een dag als deze, met al die regen!   In het land der blonde duinen En niet heel ver van de zee, Woonde eens een dwergenpaartje En dat heette "Piggelmee." 2. 't Waren heel, heel kleine menschjes En ze woonden - vrees'lijk lot, Want ze hadden heel…

Hij komt, niet op afroep, hij komt onverwacht, hij komt op dat moment, dat je hem totaal niet verwacht, hij komt, kijkt, ziet en overwint, of het een peuter, kleuter, zwerver is of kind. Hij komt als een wervelwind, stormt en neemt in, in een zucht is het voorbij dan is er weer een ster aan het firmament…

Oma, gaat opa dood, vroeg de kleine meid Ik zei, vast wel, net als ik Maar voor nu geldt, we willen opa nog niet kwijt Dat begrijp ik lief kind Maar denk eens aan al die mensen, die ook niet dood wilden gaan, je kunt er niets aan veranderen, hebt er niks over te zeggen, helaas! Oma, ga jij ook dood dan, vroeg datzelfde kind Ik zei, vast…

Een statement noemen ze het, ik noem het barbaars, een straf noemen ze het, ik noem het krankzinnig, een onthoofding voor iedereen zichtbaar op alle media te zien, is de wereld echt zo rot, als dat ene filmpje laat zien? Een statement barbaars en wel, Snappen jullie nog iets van de wereld?…

Eerlijk gezegd, ben ik trots op mezelf, kan goochelen als geen ander. Rekenen van negen, tien elf, sedert we van munt veranderden, was het telkens weer schipperen met geld. Fier ben ik op mezelf, om steeds weer elke maand opnieuw, wat eurootjes over te houden, en al gaat het niet vanzelf, mijn trots en fierheid, zeggen genoeg, over…

Bijna wezenloos omdat hij verkoos, te sterven, kijkt zij voor zich uit, niet te bevatten, dat hij, die nooit sprak over de dood, nu stil met gevouwen handen daar, in die houten kist ligt. Bijna harteloos, omdat hij vergat, dat er meer mensen mee geraakt werden, dan hij ooit kon overzien. Bijna redeloos, omdat er geen echte reden was…

Zo heel gewoon, een vriend van mijn eigen zoon, vraagt, wanneer ging U het laatst uit eten? Bijzonder is het antwoord evenmin, want iedereen mag best weten, dat dit amper meer voorkomt. Dan zegt die knul, vanuit het niets, ga op mijn kosten maar fijn uit eten, lief bedoeld, maar hij kan niet weten, dat dit nu om ondefinieerbare…

Zelden waren er meer stille tochten zelden lieten geliefden het leven, bij rampen ontelbaar, ze terughalen is geen optie, ze herdenken in onze harten altijd, met stilte, witte ballonnen oplaten, gebeden opzeggen, waarna een ieder zijn deur dicht trekt. Stilte is voel en tastbaar!…

Nee, niet die kleine groene eetbare dingen, die veel mensen niet te eten vinden, neen, geen groente op het bord, waar menig kind beroerd van wordt! Een nieuwe spruit is in de maak, een wereldburger van formaat, een kindje zit er in haar buik, een kind van hem en ook van haar. Een nieuw wereldwonder komt er aan en al hebben we nog…

Zeg maar niets, als je niets te zeggen hebt, een mens is te snel bereid om te praten, maar als er alleen gepraat wordt, om geluid te maken, wees dan liever stil!…

De machteloosheid de ik voel, wanneer je de ambulance ingeschoven wordt, is zo enorm, dat woorden te kort schieten, me de adem beneemt. Het uit handen geven, van je verzorging, zo mogelijk nog meer. De mens is geboren om te sterven, echter, omdat ik de verzorging van jou, tijdelijk uit handen gaf, stellen we dat wel uit toch? De…

Al speurend langs mijn lijf, ben tenslotte een normaal wijf, zijn er dingen meer dan genoeg, die me verbazen, niet laat, eerder vroeg. Begin bij mijn tenen, langs hielen omhoog, mijn kuiten, knietjes, dijen, zijn in de loop der jaren flink gaan uitdijen. De grilligheden van het leven, zeg maar. Bij mijn billen aangekomen, die ik…

Steeds minder wordt er terug gebracht van de vreselijke vlucht en ik bedenk dat de klus nog lang niet geklaard is. Maar hulde aan de mensen, die ware menselijke puzzels moeten maken! Hulde aan hen, die deze vreselijke beelden nooit meer van hun netvlies krijgen! Er zijn geen woorden voor de slachtoffers evenmin voor de nabestaanden…

Elke eerste maandag van de maand, wordt het alarm getest, geloei klinkt overal, net als bij ons in huis, de hond (je) kan het geluid zo goed weerstaan, dat ie, met stip bovenaan, het loeien van de sirenes overstemd! Het duurt maar even, echter heel ons gezin weet, zodra het geloei begint, staat de hond met zijn kop omhoog, als een…

Oproep via burgernet, meisje van negen vermist, iedereen in alle staten, iedereen in paniek, logisch. Uren later, god zij dank, kind gevonden, of er iets gebeurd is, vermeld de historie niet, maar ik deed een goede daad, een simpele daad, heb me middels het internet aangemeld bij burgernet, zodat, als er iets gebeurd, er een…

De allerliefste man, bestaat niet, het allerliefste kind, evenmin, de allerliefste hond, moet nog geworpen worden de allerliefste persoon heeft nooit bestaan, maar, het woord, allerliefst, is wel het mooiste woord in onze vocabulaire. Want zeg nou zelf, klinkt het niet allerliefst?…