Netgedichten

netgedicht (nr. 52.839):

Ik laat je los; ik moet wel

Daar,
waar we dachten
meer dan onsterfelijk te zijn,
daar,
waar we wisten er altijd voor elkaar te zijn,
daar,
waar we zeker wisten, wij worden bij elkaar 300 jaar,
oké, een beetje overdreven we wel,
daar,
waar we een stilzwijgende afspraak maakten,
moet jij nu verzaken,
daar
waar ik boos was,
verbolgen en nog heel wat gevoelens meer,
leg ik me nu maar bij het gegeven feit neer.
Want daar,
waar we samen, alles zouden blijven doen,
daar
waar we dachten, alles aan te kunnen,
blijf ik alleen, maar,
ik laat je los,
ga maar.