Alle inzendingen van Annemieke Wetting

Muren van steen bestaan niet in de ether het woord vliegt vrij voor wie het op wil vangen zo waarlijk als de aarde ronddraait in de ruimte is er Berliner spraakontwarring…

De reis die in het hoofd gestalte kreeg gemaakt tot aan het doel, vervuld verlangen dat tot stilstand kwam gaat verder dan de halteplaats, hier openbarend dat niet hét- maar elk doel zich aaneenrijgt aan het snoer van wegen dat geen wijzer kent zo blijft de reis,-een wegennet waarop de mens zich voortbeweegt als ondergrond om zich te roeren…

'Caisse EMMANUELLE' staat er bovenaan de kassabon van Casino in Monflanquin hoe prozaïsch komen de 12 eieren 6 liter water heel brood en stok- erachteraan gelukkig ook nog 2 x 12 escargots anders had het net zo goed de vrijdagse bon van de Aldi in Leiden kunnen zijn…

Die morgen was de lucht beschreven het was een ROXY-hemel maar zonder R en O en Y het uitspansel in koningsblauw ik fietste door de 3 Oktoberstraat denkend aan de watergeuzen voelde ik een vrijheid die mij deed verlangen naar wittebrood en haring Het was februari en de zon stond laag…

Een lieveheersbeestje loopt op mijn toetsenbord punt- komma- aanhalingstekens en slash, min-plus- backpijl- insert- home, dan page up, draait er een rondje, vliegt naar mijn schrijfpapier en zet zich, vleugeltjes-toe, op mijn hand terug naar de toetsen, maar nu andersom en via enter de rand langs naar links om in de toetsgeulen zich te verschuilen…

Hij stond daar, gisteren en vandaag achteloos weggegooid tegen een boom half in de bosjes aan de zoom een damesfiets met kinderzitjes hoewel op slot, het klopte niet daar staan geen huizen, maar 't archief van de gemeente tegenover ik neem de fiets mee naar mijn huis, bel de politie Hollands Midden wordt doorverbonden met een dame die…

Het fluitekruid is uit langs wallekant en sloten is uit het groen ontsproten wit, duidelijk en luid april tooit zich in zomer voor waker en voor dromer geen die zij buitensluit het fluitekruid is uit de zon schijnt op het water de avond valt pas later de dag mag uitgebuit '…

Op deze grijze dag het is bijna half elf verhuis jij van de boekenkast de vrijheid tegemoed de blauwkartonnen doos, waarin jouw as gevat is in een urn verpakt in canvas tas, wordt door de jongste zoon gehangen aan het stuur zo fietsen jullie samen nog één keer langs de weg die vroeger zo vertrouwd was wanneer het visseizoen begon…

Bloemkool is niet te betalen aardbeien zijn klompjes goud maar vandaag ga ik ze halen omdat ik er zo van houd 'beter duur dan niet te krijgen' de bekende hinderlaag om van liefde maar te zwijgen: die gaat immers door de maag ergens moet ik op besparen dán maar geen vakantiereis minder kapper voor mijn haren en geen lot, dus ook geen…

Wat is het leven zonder kleur vraagt men niet aan een kleurenblinde de vraag houdt al het antwoord in: het zou niet echt de moeite zijn een kleur op zich vertegenwoordigt op zich wel een bepaalde waarde, de kleur daarnaast werkt erop in accentueertof zwakt juist af of rood of groen is om het even als wat men ziet hetzelfde blijft, geen…

vierstemmig na het één voor één de lijnen zingen dat alles à capella de dirigent noemt men hier 'Chef de coeur'…

Deze morgen hoorde ik Schumans Fantasie Op. 73 pour hautbois et piano (voor hobo en piano) 'Jouéz hautbois, résonnéz musette' eindelijk verklaard: het was mijn veertiende december en wij stonden op de trappen van het Leids Station met onze scholen, een Kerstsamenzang…

Ging zij ooit open in het oosten, het noorden wachtte op de zon de terugkeer van het licht symbolisch in het dennengroen in deze koude winternacht bedenken dat het zuiden straalt en onze nacht in 't westen daagt: het is nooit overal hetzelfde de maan is rond, de maan is rond en uit het donker stralen sterren als alles zo om alles draait…

De zomer hangt nog in het huis en zonder jas ga ik naar buiten de avondkoelte laat ik mij omhullen draden van spinrag houden mij niet tegen het vallend populierenblad ruikt kruidig ik loop de mij bekende weg waarlangs seizoenen zich verdringen en waar geen dag hetzelfde toont: geen crocus staat naast herfsttijloos en uilen zingen niet als…

Het regent maar de merels zingen ik fiets mijn zorgen weer naar huis dit zijn de nadagen van 'thuis' zij zegt aldoor dezelfde dingen al zou ik 't nét zo vaak herhalen geen papegaai snapt nachtegalen…

Een gegeven leven kijkt men niet in de bek, al spert het deze nog zo open dit leven heb ik negen en vijf- tig jaar geleden als geschenk gekregen waar zijn de vlinders in mijn buik gebleven, al die jaren die verstreken neem mijn verjaardag, maar geef mij dat opwindende gevoel terug misschien verwacht ik nog teveel van wat ik dacht tegoed…

De lucht heeft het druk maar hier op de grond groeien mos en herderstasje tussen de stadse steentjes voor wie het wil zien in de grond van de zaak oneindige onbestuurbaarheid…

'Le soleil brille sur Paris' zei de dame van het nieuws op FIP na de meldingen van files voor de Porte d'Orléans om acht uur vijf-en-veertig in de morgen en na het vioolconcert zag ik onder 'prochains titres': Elvis Costello 'allmost had a weakness'…

De ochtendzon strijkt met lange stoelpootschaduwen langs de witte bak van de visafslag met rode opdruk GEM.VISMIJN VLISSINGEN waarin gekloofd haardhout is opgestapeld naast de bak zit Siep zich op te warmen en uit te kijken over het berijpte gras waarmee onze vallei bedekt is, groene zee waarin de houten vissen groeien…

Jan Hein aanvaardt de opdracht buiten te verkennen wie waar staat in het vlakke politieke veld als hij dat naar behoren doet wordt hij een held wanneer hij slaagt partijen aan elkaar te laten wennen benoemd door hare Majesteit vanuit de overweging een kans van slagen heeft de Hoekstra van de samenleving…

staat geschreven, eigenhandig, onderstreept en met versierde kapitaal op het rode memobriefje dat ik plakte naast het beeldscherm waarvan ik de kranten lees op dit tijdstip zie ik haar door wegdwalende gedachten fietsen op de Zoeterwoudse Singel in haar blauwe regenjack steekt ze over naar de Garenmarkt racet ze door de Raamsteeg net…

Rechtermuisklik: keuzemenu beeldicoon voor groter scherm linkermuisknop klikken: arte's hulstbladlogo, cinema (haardvuur in de gaten houden bij koude voeten: te laat blokken op het vuur gegooid) ...japanse kostschooljurkjes een rode parasol, een bruiloftsstoet, de hoofdpersoon vouwt haar papieren wens ik link van virtueel naar echt…

Ik kijk tv op mijn pc een documentaire over een boot die naar een eiland vaart en terug: Idjwi zoete aardappels, maniok- door het bos vervoeren vrouwen hun oogst op het hoofd ze bewerken hun grond met handwerktuigen et voilà op de boot kleurige kleding de kapitein en zijn stuurman in smetteloos wit overhemd met gouden strepen…

in memoriam Ed Leeflang Ik zie je lopen op de kinderhoofdjes die altijd glimmen langs het plein je stopt, gaat de Auberge binnen Madame, die altijd thuis zal zijn, verwelkomt je: je bent 'te laat en nooit te vroeg', zo zegt haar tegel (ze ging je voor in eeuwigheid dit blauw fluweel dat wacht op dichters, op hun palet veelkleurig woord…

Al eeuwen staan de beste stuurlui hier aan wal zij strijden tegen 't water buiten onze dijken terwijl de kapitein en de gevraagde loods bekijken hoe 't Schip van Staat in ruwe storm aanmeren zal 'Après nous la déluge' denkt de kapitein niet, nee zij zal de koers laten bepalen door: 'Je maintiendrai'…

De populieren pluizen en hier in huis is het ook niet terwijl mijn kinds-kind zich naar het daglicht werkt, het vruchtwater twee dagen eerder naar de aarde deed vloeien o goden, geen infectie, complicatie als ik bidden mag, geloof en hoop ik in mijn wetenschap over mijn eigen zekerheden vertrouwen heb ik in mijn kind, mijn kleinkind kan…

Laten we dicht bij huis blijven vrijuit bij elkaar blijven elkaar de ruimte gunnen op de vierkante centimeter elkaar mijlenver uiteen dicht op de huid dragen elkaar in het hart sluiten zonder de deur te grendelen Laten we ontdekkingsreizen nieuwe verhalen vinden en de oude opschrijven aan de keukentafel thuis…

Geen groter harmonie dan het afstemmen van mijn radio op de zender die uizendt via de ghetto-blaster van de schilders die werken aan de buitenkant van het Samuel de Zeehof dat twee armlengtes is verwijderd van mijn gehoororgaan…

Zondagmiddag, maart een staartje winter, maar de lente staat op springen we gaan een rondje maken zeg je, we stappen in de auto om de 4 Cantons te rijden in de tijd van het 'répas' vandaag en inderdaad, de weg is vrij 'on mange', om daarna zichzelf en kinders uit te laten, 'on se promène' de heuvel achterlangs naar Monflanquin, de…

Ontsla me maar en schrap me uit uw lijst nu zit u daar en ik ben afgereisd u zei: mijn lichaamstaal stond u niet aan u zei mij 'vrij normaal' dat ik kon gaan de daad bij 't woord gevoegd, ga ik op pad u, en uw soort, blijft zitten op uw gat…