Netgedichten

netgedicht (nr. 8.235):

Herfst

De zomer hangt nog in het huis
en zonder jas ga ik naar buiten
de avondkoelte laat ik mij omhullen
draden van spinrag houden mij niet tegen
het vallend populierenblad ruikt kruidig

ik loop de mij bekende weg
waarlangs seizoenen zich verdringen
en waar geen dag hetzelfde toont:
geen crocus staat naast herfsttijloos
en uilen zingen niet als voorjaarsmerels

als ik weer voor mijn voordeur sta-
de geur van nicotina's haast bedwelmend
uit bloemen die pas 's avonds open gaan-
is binnen slechts een deur verwijderd
van buiten waar een slak het muurvocht drinkt