890 resultaten.
GRONINGEN
gedicht
4.0 met 20 stemmen
3.073 Stad, langs uw blinkend water liep ik voort,
ik zag uw markten in het morgenlicht,
ik heb van u gedronken en gedicht
en 't stromen in uw aderen gehoord.
De toren met het trillend vergezicht,
een schrale trambel, die de morgen stoort,-
ik daal en wandel langs het water voort
het ruime land in, dat rondom u ligt.
En zijn die u bewonen nors…
Zomerbartanka
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
51 In de Werbeekbar
uitzicht op het ouderhuis,
mijn zolderkamer.
Een vloedgolf van nostalgie,
mijn heerlijke kindertijd.…
GOD KENT GEEN WONINGNOOD
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
40 Het is zondag, de 13e augustus
Van het jaar des heren 2023
Met blijdschap ga ik naar het Huis des Heren
Gods onderkomen in de bergen
Hier in Waldkirchen, Zuid-Duistland
Laat Hij zijn nederigheid zien
Niets groots, ’n altaartje, wat bankjes
Geen orgel, toeters of bellen maar wel
De kruisweg, Christus smalste weg,
Mooi gehangen doch…
ZUIDERHOGEWEG DENKT
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
52 Eens was ik een rechte zandweg
tussen bloeiende weiden
waar vogelzang en -strijd
moed en bescherming gaven
voor het verzorgen van nesten
boerenwagens hobbelden
over mijn ruggen en kuilen
koeien en varkens
kietelden me dikwijls
met hun trappende hoeven
wanneer de haastige tocht klonk
tussen stal en open leven
over heel mijn huid
werd…
Hoofdstad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
30 Een rivier stroomt naar haar mond
nu ze het zwijgen leert begrijpen
er ligt een korte stiltedroom
in het ontwaken
ze is jong en de wereld is mooi
haar ouderdom kent negen talen
om je nog veel mooier te maken
ze heeft je in haar stiltedromen lief
naast het bed van haar verlangens
ligt de hoofdstad van haar geneugten
te wachten op nieuwe…
Naar huis
poëzie
4.0 met 1 stemmen
728 Zoet gevoel naar 't lieve thuis te stomen,
En, al naderende, u om niets bekreund
Dan te zien of ge, uit 't portier geleund,
't Dak ziet schemeren achter lindebomen!
Of de buren reeds te voorschijn komen?
Of door 't rijden, waar de straat van dreunt,
In de muren, door het dak gesteund,
Spleet en barsten niet zijn toegenomen?
Maar…
Thuis
gedicht
2.0 met 3 stemmen
2.297 Ik ben een Deen
In een oud café.
Boven een glas bier
Hou ik de boel in de gaten.
Ik word gezocht, een etmaal lang,
In en rond de dampkring.
De mist trekt op,
En de deur van het café gaat open.
Ik trek de kraag van mijn leren jas omhoog,
En zie de vlag wapperen.
Nog even en een harige folkie zingt
Over huizen, haringen en hakmessen…
Dorp
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
44 De ochtend valt in droomschaduw
hij betreedt regels der heimwee
een tante die de was doet in de rivier
de oude vader die sigaren rookt
krachtige wortels zwijgen in lage mist
wanneer landelijke tongen verdwalen
geen leugen haalt de horizonnen
een harde zon prikt door de nevel
kraaien vliegen boven het groene weiland
terwijl jij droomt in…
BRABANTSE VLAG
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
57 Rode en witte vierkantjes
glanzen vrolijk in rijen
op de zwaaiende doek
van het land aan de Maas
dat trotse aanzien
vol rechte lijnen en hoeken
lijkt enigszins in strijd
met de aard van dit gebied
waar men ongaarne denkt
aan straffe tucht
ongedwongen uitkijkt
naar wachtend avondrood of
het volgende ochtendgloren.…
Trampolinepoëzie
gedicht
3.0 met 4 stemmen
2.145 Mensbeeld als wensbeeld van generatieve foetussen.
Beweeglijke gevoelshorizonten en hun zelfadaptaties.
In ons lichaam om de 120 dagen geheel nieuw bloed
waarin nog visvormen zwemmen.
Nog maar 70.000 jaar geleden waren we bijna uitgestorven.
De ramp als natuurlijk experiment.
Net als bij gifslangen niet sterven aan je eigen vergif.…
Oost west, thuis best
poëzie
5.0 met 2 stemmen
3.093 In hoven en hoeven,
in Oost of in West,
Moog 't goed zijn te toeven:
thuis is het best.
Geen plekje zo heilig,
Geen kerk of geen kluis
Zo vreedzaam en veilig
Als 't vreedzaam Tehuis.
't Zij prachtig in 't Oosten,
't zij heerlijk in 't Zuid;
Natuur sprei er schatten
en wonderen uit;
Het goud moge er lokken,
de wellust, of de eer;…
Sneeuwdoos (Window dressing)
gedicht
3.0 met 4 stemmen
2.065 Elke winter die valt is als een huis dat smelt
wat we moeten vasthouden en iedere vorm van spel
Gelaarsd en gepakt gaan we de boer op
spreken we van nestwarmte en een nieuwe dracht
Koperen onderleggers, smaragden vazen
elke kast heeft recht op haar uitzet
O u kan niet tegen knus
het maakt u wee en naar
Dat u dat dan uitlegt aan die man…
onder de luifel aan de overkant van de straat
gedicht
3.0 met 11 stemmen
4.423 onder de luifel aan de overkant van de straat
staan kinderen met rode jassen verwelkt
kleven krullen op hun hoofd
in de tuintjes wacht alles nat
er hangen lakens aan een waslijn
waar iemand niet thuis is
om ze binnen te halen
of waar iemand wel thuis is
maar achter het raam staat en kijkt
hoe de wind ze tot zwaaipoppen blaast
-------…
Expatjer
netgedicht
1.0 met 11 stemmen
55 Jarenlang was ik een stadjer
Maar van buiten, als student.
Kom ik terug, ben ik expatjer
Die verdwaald lijkt, niets herkent
Van A-Kerk tot Martinitoren
En aan de Vismarkt Huize Maas.
Promenade, stadsgeraas
Voel 'k mij nog thuis, ben ik verloren?
Een krolse kater 's nachts op pad
Laat onbedorven feuten huilen
Bij alma maters Vindicat…
Van Hollands kleur
poëzie
4.0 met 4 stemmen
1.390 Rood is de vlag, die wij volgen genoten!
Rood is de morgen op zijn blozende kruin,
Rood zijn de pannen van de daken van Holland,
Rood zijn de stenen van de huizen van Holland,
Rood zijn de bloemen aan 't Haarlemse duin,
Rood zijn de kersen in de Betuwse tuin!
Wit is de vlag, die eens wappert op aarde,
Wit zijn de wolken die drijven voorbij…
Liftgirl ianua
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
43 Michiel woont samen met zijn hartsvriendin
Sinds jaar en dag in een modern gebouw
Met in de lift een heel speciale vrouw
Zij zingt 'de deur gaat sluiten, kom erin
Waar moet u heen met fiets en die bagage?'
"Naar Piano nobile, eerste etage"
Zeg ik voor l'ascenseur vertrekt naar één
Als hij daar stopt zingt zij 'de deur gaat…
De straatjes van mijn jeugd
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
25 de straatjes van mijn jeugd
ik kan ze nog benoemen
ik weet ze in te zoemen
ze waren een geneugt
de straatjes van mijn jeugd
ik liep er nooit te kniezen
ik had ze voor het kiezen
dat was een ware deugd
de straatjes van mijn jeugd…
THUISKOMST IN HOLLAND
poëzie
3.0 met 22 stemmen
2.935 O land van bergen, in wat drang naar vreugde
Mijn wilde stroom door uw valleien snelde:
Een diep stil water dat in 't Noorden welde,
Wie maar van ver zijn sneeuwen oorsprong heugde.
Daar werd ik heel van de aard, en uit me zelve
Waakte ik als uit een droom, een veelvereeuwde,
Toen bruisend barstte en wit in schuim versneeuwde
Spiegel…
Nieuwbouw
gedicht
3.0 met 18 stemmen
7.443 Zwevend achter de ruit
zijn wij in onze slaapkamer
vissen in lamplichtwater,
kleden ons schichtig uit.
Betasten angstig het lichaam,
buiken, ruggen en benen:
nog niets gebeurd. Behoedzaam
durven wij ons weer te kleden.
Op een avond, vroeger of later,
als we ons lichaam zien
is het zover: vinnen, water-
vingers. De eerste kieuw.
---…
ORANJESTAD
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
68 De kleur van het trotse Breda schemert zacht
binnen slanke zuilen, hoog in de toren,
wiens roommantel blank glanst bij avondgloren,
straalt over de Markt vol lichtende pracht.
Zingend klokkenspel met galmende kracht
zendt zijn klanken door het duister, treft oren
van ieder, wie het luiden mag bekoren.
Het donk're, maar opgebeurde getij lacht…
Avondwandeling
poëzie
4.0 met 12 stemmen
1.588 Wij hebben ons vandaag verlaat!
Pas bij de laatste brug
Waar 't voetpad tussen 't gras vergaat,
Daar keerden wij terug.
Achter ons dekt de witte damp
De schemerende landen.
Zó zijn wij thuis. Wij zien de lamp
In loveren warande ...
Wat gingen wij vanavond ver,
Het werd alleen tè laat:
Nog verder dan de gouden ster
Aan blauwe hemelstraat…
Huizen in de binnenstad
gedicht
3.0 met 47 stemmen
19.384 Die huizen in de binnenstad,
waarvan je eens de sleutel had.
Elk wonen voel je als voorgoed,
totdat je toch verhuizen moet.
Je naambord bij een andere bel
en na wat weken went het wel.
Je treft je oude huizen aan
en kunt er niet naar binnen gaan.
Ze staan er nog precies als toen
hun huiselijke plicht te doen.
Ondanks de reuma in…
Belgiese zondag
poëzie
4.0 met 10 stemmen
3.178 Een gramofoon van 's morgens acht
iemand vergeet niet zijn soldatetijd
en speelt clairon
het bier is flauw
limonade
UIT ZUIVERE VRUCHTEN
Na de hoogmis wast bewondering
voor de renners de coureurs
21 7 17 48 83
fraaie hoofdgroep door het dorp
Jonge boeren en arbeiders spreken
sportliterair
citaten uit de Sportwereld
Koorknapen…
Nedalco Schoorsteen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
541 Opgericht, lang en blijvend recht
voor de goede orde die ik bracht,
een maatstaf waarneembaar
van wat rook naar eerder verdacht
steen na steen verstild..
na een lang beroet verleden
veranderde mijn bestaansreden,
in een indrukwekkende skyline
met uitzicht bij het avondlicht
herkenbaar tot ver beneden
kreeg ik een kroon aangemeten.…
achterblijvers
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
61 een klein dorp ging dood
het was een geleidelijk
sterven samen met de
achterblijvers
olijfbomen treuren in de
verweesde boomgaard
vóór het geblakerde huis
hangt een schommel scheef
aan gerafeld touw op
oeroude verlaten grond
het dorp zwijgt
dieper dan het graf
uit het bos klinkt het
gezang van een merel
zijn buurman valt…
Bezichtiging der landerijen
gedicht
3.0 met 25 stemmen
6.887 Wij hebben een mooi witstenen huis,
maar we zijn nooit thuis.
We rijden in mijn houten wagen
door de dageraad,
langs wat getoverd werd uit zaad
in het land dat ik ontgang.
Stop bij een bron:
de wielen branden in de zon.
Wil je nog beter zien
wat ik met jou begon,
dan stappen we in mijn luchtballon.
--------------------------------…
De werkster spreekt
gedicht
3.0 met 32 stemmen
15.802 Mijn doodsvijanden heten stof en pluis.
Ik ben de gesel van de spinnenwebben.
Zie hoe ik keer en ruim en poets en kuis -
De oude spinsels zullen mij niet hebben.
In een aan kant gemaakt en helder huis
Kan het bestaan altijd opnieuw beginnen.
Mijn broodheer noemt mij - hij is nooit abuis -
'De Mondriaan van haard en tafellinnen.'
Ik had…
Waar rees 't eenvoudigst volk door eigen kracht zo hoog
poëzie
4.0 met 2 stemmen
477 Waar rees 't eenvoudigst volk door eigen kracht zo hoog,
En streefde uit laag moeras tot aan de sterrenboog?
Waar bracht een zwakke hoop van ruwe vissersknapen,
Gewoon in de open boot op 't hobblig vocht te slapen,
Met gene schat, dan met zijn want en vangst bekend,
En aan geen tooi, dan die der ruwe pij, gewend,
Waar bracht die 't ooit…
ZONDAG
poëzie
4.0 met 6 stemmen
1.974 Over dorp en over veld
't helderklingend klokske schelt;
oud en jong, de dorpelingen
naadren langs de wegelingen,
ieder op zijn best gepint,
vro en welgezind.
Wierookwalm en orgelklang,
stille bede en kinderzang
smelten in harmonisch stijgen
t' midden een godvruchtig zwijgen,
en eenvoudig wordt aanhoord
Gods eenvoudig Woord.…
Het Groninger Hogeland
poëzie
3.0 met 34 stemmen
4.782 I Het land
't Is alles eenvoud wat uw stoerheid sierde,
En alledaags bij werelds wufte pronk:
Het zwaatlend koren rond de heilge wierden,
Uw kolken waar kasteel en kerk in zonk;
Temidden graan en bontbebloemde weien,
Waar de gelatenheid zichzelf bedroomt,
De nuchtre pracht der rijke boerderijen
Met brede schuren tussen schraal geboomt'…