Kloksteeg
in memoriam Ed Leeflang
Ik zie je lopen op de kinderhoofdjes
die altijd glimmen langs het plein
je stopt, gaat de Auberge binnen
Madame, die altijd thuis zal zijn,
verwelkomt je: je bent 'te laat
en nooit te vroeg', zo zegt haar tegel
(ze ging je voor in eeuwigheid
dit blauw fluweel dat wacht op dichters,
op hun palet veelkleurig woord
de critici voorbij); dat staat te lezen
voor wie in dit huis binnengaat en
voor wie tussen regels hoort
Geplaatst in de categorie: overlijden