Alle inzendingen van Arnold Roodkop

Voel jij ook dat lustig verlangen door kwetsbare voorjaarsbloesem op zoek naar onzekere schoonheid nu de oude stad ligt te slapen ochtenddauw in het park parelt nu je in jouw kloffie koffie drinkt nadenkt over problemen in de wereld terwijl zij zorgt voor zoete koffiekoekjes zie jij dat domme mensen vrolijk worden van dat beetje felle…

Een boom ben ik in hout alleen te ver van het bos de witte port en jonge kaas en elf rode rozen in een zwarte vaas het stille uitzicht over de rivier we zijn nooit uit elkaar geweest jouw grappen leven verder, veel verder dan in het duisteren van mijn sombere geest de muze gloort innovatief door een lichttunnel een oude messias heeft…

Weerspiegeling van de volle maan raakt het lage water van het zoetwatermeer wanneer je bij me bent in diepe dronkenschap verlegen vlinders dansen boven oevers in het heldere maanlicht van lentelucht je bent van vlinders en van mijn dronken hart laat je me weten terwijl je een liedje zingt stap voor stap in het duister klinkt de echo van…

Het sterrenlicht vergeten zie ik haar hoerennaam in felrood neonlicht nu ze haar bustehouder afdoet haar blote tieten glorieus laat gelden om een snelle auto aan de man te brengen en ze toetert wat af met haar wijdbeens verlangen ze foetert dwaze mannen uit neemt een loopje met een Jaguar rijdt het liefst in een Mercedes haar haren…

Zag ik de felle sterrenhemel in jouw fraaie groene ogen toen je onder de kritische meetlat moest zwoegen, zweten en schrijven of was het gewoon een flauw schijnsel van een overspannen schemerlamp, die knipperde op hip en hop en elektro pop.…

Niets is voor altijd alles gaat voorbij het fruit van jouw lippen droge dromen van zijde alles is inherent en incompleet door grove vergankelijkheid in deze worsteling met verveling gedachten aan jouw vroege dood ach, was ik maar een regenworm dan zouden mijn stomme dromen voor altijd zonder zonde zijn in de warmte van het eenzaam bed…

Er zit een onverzettelijke vernietigingsdrang in het dagelijkse van onze voetafdruk een onvermogen om de planeet te redden en we doen er bijna allemaal aan mee meedogenloos, als of het niemand iets kan schelen er is een droeve tijdelijkheid tussen de vroege dageraad en het weer verdwijnen van de zon, in het avondrijk waar we genieten van de…

er is een tijdelijkheid tussen de vroege dageraad en het verdwijnen van de zon waarin je alles kunt schrijven wat in je opkomt, in het gedichten verzinnen en je mag er van uit gaan dat het niet lang duurt voordat zinnenspinsels in het brein verschijnen als een momentopname een flinke portie liefde voor het volledige alfabet en…

De nacht schreeuwt zijn wanhoop over de okergele natuurstranden in de zompige zwerversvallei whisky drijft driftig naar de keel in alle omstandigheden te veel voor veelbelovende dwazen wijn en schuldgevoelens ankeren onder het schip van het geweten het onderbewustzijn ijverig zoekt naar de kurk maar vindt geen fles de laatste stappen…

het is een levenskunst om bij het ouder worden in je hart kind te blijven waar werelden elkaar raken verbeelding schaduw tekent in onderlinge samenhang tot ze je uiteindelijk naar de zilte oevers brengen van eigen spiegelbeeld hunkerend naakt en onbedorven in de ziel van een stilleven…

Er is een zwarte bladzijde over het ruisen van het leven bedoeld om in alle eenzaamheid aan een vreemdeling weg te geven een duistere schaduw van jezelf wanneer je niet meer kunt praten het dolle feestgedruis is afgelopen vergeef jezelf tussen de zondaars je doet wat je niet kunt laten maar je bent lam en straal bezopen keer je…

De werkelijkheid kent vele gezichten de wereld komt binnen onrustige berichten gedachten zaaien nieuwe dromen droom lustig viert het hart een feest om het einde te vieren van een vers begin afscheid nemen van wat is geweest droom lustig gaat het hoofd op avontuur en hangt haar spiegel aan de zwarte muur de rituelen worden…

Er valt een idee over een liefdesaffaire op haar gestifte lippen wanneer de zon als een koperen ploert over het weekend schijnt; Het is bijna werkelijkheid haar stiltedromen kan ik horen in het verlangen ik probeer te begrijpen waarom ze zo vaak van idee verandert Ik citeer niet ik weiger haar hart te citeren.…

Wolken wit in blauwe lucht laatste dag in nieuwe tijd vreemde sfeer in dit gehucht weekje zonder haat en nijd krekels klinken in het riet vrouwen hangen aan de was heerlijk is dit zomerlied kinderen spelen in het gras gedachten zaaien nieuwe dromen de zon is weer zo groots gekomen.…

Als dagen versleten in sneeuw in stilte om de nachtwenk schreeuwen en jouw honingzoete belofte in een duistergrauw gewaad langs het heimweebed mag slenteren op zoek naar de juiste toonzetting van verloren woorden toevertrouwd aan ’t innerlijk behang ik zal niet citeren.…

Zij drinkt uit regendruppels dromentranen en met een parodie over haar liefde sluit zij de dag maanlied minnend.…