In dank aanvaard ik weer een invitatie
En werp mij op als bard, poëet
en zanger
Van 't korte rijmdicht, ja soms ook wat langer
Al vallen die onnodig uit de
gratie
Ik spreek de hoop uit, niet als ijdel streven
Dat men zich waagt aan allerlei strapatzen
Níet schamen hoeft voor potsierlijke fratsen
'k Weet niet of dat hem wordt, maar hoop…
Hoe staan de zaken Emily, zo-zo?
't Is wennen in de nieuwe status quo
Ik cogito en sum mijn existentie
We leven in een andere dimensie
Geïsoleerd van vrienden om mij heen
Maar allerminst contactgestoord, o neen,
De paden op, gepaard de lanen in
En stiekem ongezien de struiken in
Ge weet, de lente heeft haar eigen wetten
De grond…
Welaan ik laat mij thans
nog maar eens gaan
à bout portant zomaar
van mijl op zeven
In avondlijke stonden
in de dreven
verwonderd liefdevol
kijk jij me aan
Een jonge maan voor
samen in het duister
heuvelwaarts rij ik
en jij met mij
Ongezien in schaduw
allebei
alle remmen los
in hees gefluister…