Feuillemorte rood
Hoe wij de slingerpaden
van de kommerkwel bewandelen, mistig en halfschaars verlicht
in okergele najaarszon
bloed rood door de aderen
als feuillemorte bladeren...
daar hebben wij het minste
noch geringst vermoeden van
raken wij het leeslint bijster
van de paddenstoelensporen landen wij op zwarte sintels,
ondergrond der 's herenwegen
spartelen al stribbelend
in sluimer van het slinkend schijnsel
in het een na laatst kwartier
van onze metgezellin maan
schimmig in halfduister
landschap, desolaat verlaten
klaagzang in de laatste zeven woorden in 't laatste quadrant
wanhopig bijkans machteloos
hangen onze relikwieën
in de mist van roestig bruine
esdoorn- eik en beukentak
geven ons ten lange leste
over aan de kale bodem,
de ondragelijke lichtheid
van ons naakte aardbestaan
Inzender: Maxim, 16 oktober 2023
Geplaatst in de categorie: emoties