Als de stilte koel mijn ziel beroert
En de leegte door mijn lijf voert
Zwelt jouw kielzog op van oud zeer
En slaat helle lucht mijn blik neer
Diep begraven, reeds vergeten
Onder 't puin en half vergaan
Bedek ik, mijn wil verbeten,
Het pad dat wij zijn gegaan
Echo's van een stil verleden
Nagalm van een liefdeslied
Deze weg, eens platgetreden…
Donkere wolken
Die de nacht dimmen
Een eenzame ster
Wordt gesmoord
Zonder één spoor
Zonlicht
Een woord zonder betekenis
Maneschijn
Vervaagt met de herinnering
Aan jou
Regendruppels
Verdringen mijn blinde tranen
Het donkere pad
Verslindt mijn toekomst
Ik ben het, alleen
Verscholen in de schaduwen
Mijn handen reiken
Naar de dageraad…
2.152
Bezig met laden