Alle inzendingen van Bert Weggemans

Twee opties zijn Er nog maar - Leven of niet, Dat is de vraag Nu het meerkoppig Monster dat werk Heet mij totaal Heeft verslonden En bijna onzichtbaar Aan de einder is Verdwenen…

Krater in mijn Ziel geslagen, Mokerslag die Alles in mij, En ook deze dag Vernielt, verwoest, Tot op de laatste Vierkante centimeter - Het liefste dat ik Had is me vandaag Ontnomen, en vandaag Duurt weken, maanden En wie weet, wellicht Decennia, misschien Wel levenslang Voordat ze zich Volledig heeft uitgerold Tot dan…

Kreeg de waarheid Van jou binnen Waar ik op beter Had gehoopt - Een paar maanden Heb ik nog, hooguit Een half jaar - Ben verbijsterd, Hersens kunnen het Niet meer aan, Ik kijk door het raam Naar buiten nu, Gewoon mijn eigen Raam, het raam In mijn huis, Mijn eigen huis, Kijk naar de appelboom Die al generaties lang…

Kijk naar de heelheid Van mijn leven, Naar de heelheid Van mijn bestaan, Waarvan de loper Oneindig ver wordt Uitgerold - Waarbij de tijd Verdwijnt, mijn tijd Verdwijnt, en naadloos Overgaat in de eeuwigheid…

Geest die kwetsbaar is Ziel te gauw geraakt Geen weerbaarheid Waar alleen de tegenaanval Lonen zal - Enkel agressie tegen De geest die krassen Maakt in de ziel En alles loopt volgens Een vast patroon dat Telkens meer beschadigingen Achterlaat - er lijkt zelfs Een wetmatigheid te bestaan In het uitrollen van de loper Voor…

Eeuwig zweven Op een handvol Veren die gewichtloos Bij elkaar worden Gehouden door pennen Die niet meer dan Holle scheden zijn - Tonnen aan schoonheid, Grammen slechts aan Netto gewicht waarin Ik op wil lossen Ontdaan van mijn Menselijke zwaarmoedigheid En zweven wil ik, Gewichtloos zweven Tot in alle eeuwigheid…

De tijd heeft je Gebeente krom getrokken Als een halve hoepel Lig jij scheef over Je bed gedrapeerd Een balkje bedekt Je ogen om herkenning Te voorkomen van hen Die jou niet kennen Zoals jij jezelf al Niet meer kent - En als ik dan je Lippen aanraak met Mijn vingers begint Zonder dat jij het Beseft de zuigreflex En ben…

Kennis vergaren - Kennis, meer kennis, Nog meer kennis Is het ultieme doel Kennis is macht, Wij kennen dat gevoel En we weten nooit genoeg Meer willen we, Steeds meer, ons leven Is weten, weten, Weten tot de max Het geweten verdrongen Tot de verste krochten Van de menselijke geest- En, luister goed, Maak je vooral nooit…

Kijken met open Ogen, en kom niet Verder dan ziende Blind te zijn - Niet ontvankelijk Meer voor kleur Of schoonheid Zoekend naar een weg Die lijkt te bestaan, Het doel dat ik Wil vinden - Zie zijwegen om me Heen, te veel om te Tellen, toch blijft mijn Doel onbereikbaar ver - Onverrichterzake besluit Ik om te keren, en…

Hoe was ik Ooit geworden Die mens die Ik nu ben, Zo vaak al Verdwaald in het Labyrint van mijn jeugd Pleeghuis uit, pleeghuis In van hen die Over mij wilden voogden, Kind zonder ijkpunt, Kind zonder anker - Toch heb ik mijn Eigen koers gevolgd, En iedere keer de Uitgang gevonden Die onvindbaar leek - Het toneel werd…

Ben in dromenland verdwaald Weet niet welke richting Ik uit moet, ben vergeten Wat ik ook al weer moest doen - Plannen die regelmatig In duigen uit elkaar vallen, Ben bij het bedenken van De ene taak de andere al Weer vergeten - En opeens is daar Het totaalbeeld, onze Tuin gevuld met fietsen Van vrienden en vriendinnen Van…

Met vlijmscherpe blik Fileer je mijn Aanwezigheid in die Uiterst steriele Apotheek van jou - Wegkijken lukt nog Net niet, maar wat Had je het graag Gewild - Mijn smoezelige jas, Ongeschoren kop, Mijn tandenloze mond - Je walgt en kijkt Uit verlegenheid naar De grond, je schaamt Je dat je zoiets goors Moet aanschouwen…

Woorden die als Losse flodders De ruimte in Worden geschoten - Niet geschoten Is altijd mis, Is het devies - Overdaad aan woorden Die niet beklijven In de lucht waarin Ze worden uitgesproken - En dan die paar Die overblijven Als de rest Naamloos is verdampt: Ik hou van jou, Kom nu naar je toe En doe er verder Het…

Licht en donker Dag en nacht Liefde en haat Een grauw en een kus Leven en dood Naadloos geheel, Zijn niet meer Dan broer en zus…

Hersens die in Zichzelf begraven zijn, Geen signalen meer Naar de wereld Om mij heen, Alleen het lichaam nog Dat gevoelloos verder Gaat, op weg wie weet Waar naar toe, Misschien wel gewoon Naar nergens, en Onderweg niemand Die mij nog ziet Als ik contactloos Verder loop door De donkere tunnel Die mijn leven heet…

Natuurlijk zorg Ik goed voor jou Die mijn psychiater Op vier benen bent Zorg voor goede Conditie, laat je Rennen aan de fiets Kilometers lang, het Maakt je niets Zo lang je maar Naar hartenlust Bewegen kan - En na de rit Ruim water, Zoals de dierenzaak Heeft aanbevolen, Ruim water, na De ruime buitenlucht Waarin…

In de klassieke Oudheid waren Verschillende godheden Actief die het Leven van de mens Op aarde sturing Wilden geven - Naast een god Van de liefde Waren er ook Meerdere die de Slaap konden sturen - Drie van de vier Slaapgoden waren Erg betrokken Bij de mens die Graag wilde gaan Slapen - alleen Als je bezoek Kreeg…

Klassiek geschoold Ben ik niet, Na Mulo en Atheneum De universiteit met Wat aanvullende Colleges Latijnse Taal en Cultuur - Maar soms waait Er toch iets over Van wat de klassieke Literatuur ons wilde Leren - vandaag krijg Ik bezoek van Icelus, Nuchter en down-to-earth Als de omgeving waarin Ik ben opgegroeid - Ik merk…

Lakens die geuren Naar wind en zon, Naar wolken, water En gemaaid gras, Naar tjilpende vogels, Bomengroen en kamperfoelie. Licht uit, draai me Op mijn zij, echtgenote Draait mee, lepeltje Tegen me aan, Trusten, lief. Wegzakken en zalig Dromen tot de dageraad Me wakker maakt, Me aanraakt met haar Vingers van rozen.…

Zombies zie ik Zo ver het oog Reikt, figuren Die in een ver Verleden wellicht Ooit mensen zijn Geweest, of in Ieder geval mensen Kunnen zijn geweest, Hun lichamen nog Herkenbaar, hun geest Allang afgedwaald Naar gebieden die Zij zelf niet meer Kunnen overzien - En ikzelf dan, Als ik in de spiegel Mijn eigen gezicht…

Een mens van Vlees en bloed Ben ik, met Een behoorlijk Lichaamsgewicht Maar, ik ben Toch meer, Waar is mijn Geest dan, De bron van Mijn ziel - Is ze gewichtloos Ten onder gegaan In de massa van Vlees en bloed - Of is er misschien Een geheime plek In dit alles Dat lichaam heet Waar ze huizen kan? 21 gram, zeggen…

Hoe vaak zeg Ik het niet, Die laatste Twintig jaar Staan me wat Jou betreft nog Heel helder voor De geest - Mijn geest, bedoel Ik, die naadloos Opslaat wat ik Met jou heb Meegemaakt - Alle ervaringen Opgeslagen in Een bron - Die de bron is Van mijn ziel…

Dag en tijd zijn niet meer Als ik mijn leven heb Losgelaten, Niet meer dan Een laken vol scheuren En vlekken rest nog Van wat ooit mijn Bestaan was - Op de plek waar Mijn leven zich Gescheurd en gevlekt Op een ordeloze bult Heeft neer gevleid Ontwaar ik een lange Houten trap die naar De diepte leidt - Mateloze diepte…

De geknotte wilg Die geen tranen Bloedt, maar Uitlopers kent Die door winterzon En waterig winterweer Nu al vooruitlopen Op wat komen gaat - Lentevogels die In struik en gras Van geen ophouden Weten en zingen Alsof hun leven Er nu al vanaf hangt: Zwijgend glimlach ik Bij zoveel vrolijkheid Hun en mijn nieuwe Leven tegemoet…

Hoe ver kan Depressie gaan, Vraag ik mezelf En de hooggeleerde Op dit symposium - Is er iets om Beducht voor te zijn, Zoiets ergs als Dementie misschien - De professor schraapt Zijn keel en zegt Dan met rustige stem Waarin de ervaring van Decennia doorklinkt - Ze hebben alles met Elkaar te maken, De overlap is immens…

DEPRESSIE Het beloop van Deze aandoening Is nogal grillig, Zegt de deskundige Die het weten kan - Na een jaar of vier Kan het erop lijken Dat je het zwaarste Achter de rug hebt - Maar het ergste wat Er gebeuren kan is Om deze notoire Aandoening op zijn Beloop te laten, Dan weet je zeker Dat het nooit Meer goed komt…

Pas van de universiteit Gerold, trots op mijn Eerste baan waarin ik Aan mijn leerlingen Kwijt kon wat ik Allemaal op college, Maar ook in het Land van de doeltaal Had opgestoken - En trof in mijn Eerste onderwijsbaan Enthousiaste kinderen Die veel van mij Wilden leren - Het klaslokaal, dat Was voor mij het Leukst…

Zeven-en-dertig Nog maar, omarmd Door een gezin Met kinderen die Nog in de groei Zijn - zo jong nog Maar, en toch vallen Er al gaten in het Brein waardoor papa Vergeet wat hij zoeven Tegen ons zei, en Drie keer achter elkaar Hetzelfde vertelt als Was het baanbrekend Nieuws dat voor de Eerste keer aan het Daglicht wordt…

Ogen dichtgeplakt Met korrels slaap, Ooglid dat nog Van geen wijken Weten wil - Na veel inspanning En ongewoon veel tijd Begint het licht Voorzichtig te gloren, Niet veel, maar toch - Door een waas van Verlies en verlangen Kijk ik bij onszelf Naar binnen, en zie Het huisgezin waarin De vader ontbreekt, Waarin hij althans…

Verlokkingen zijn Er zat om vooral Oppervlakkig door Dit leven te gaan Maar ik ging De diepte in Zonder mijzelf Te verliezen in Donkerte en somber Zijn - doorleefd En door schade en Schande wijs geworden Kwam ik eruit Te voorschijn - Viel niet ten Slachtoffer aan De pijn van verdriet En verlies, dat hatelijke Gemis…