Alle inzendingen van Bert

Blinkend schoon, het kopraam Met het fijnste sop gewassen En nagedroogd met een schone, Maar wel gebruikte, theedoek; Geen streep is meer te zien, Alles blinkt zoals nooit te voren - Anderhalf uur later wil ik Nog een keer goedkeurend kijken Naar het gedane werk, En zie dan in de linker benedenhoek Een kunstwerk van zilverdraden…

Daar komt een groep Mensen aan voor wie Het leven louter dikke mik Lijkt te zijn, schouders Gerecht, de blik naar voren Over de hoofden van anderen Heen kijkend in het niets - Het individu volgt ze Een tijdje op het Callantsoger Strand, en merkt al binnen Minuten dat de groep net zo Los aan elkaar hangt als het zachte Zand van…

Zaterdagmorgen in pyjama Beneden in de keuken, Op elk bovenbeen een kind In liefde gekregen dat Mee smult van het nieuwe Disneyverhaal dat zo-even Met een hoorbare plof Op de deurmat was geland, En dat de kinderschaar Opgewekt de trap af had Laten rennen op weg naar Een nieuw verhaal, een nieuw Avontuur dat pap en mam zo grappig…

Een vliegenvanger hangt In de machinekamer Die in mijn hersenhelften Is ondergebracht - Denken, voelen en doen Worden hier bepaald, Alle signalen hiervoor Worden vanuit dit zenuwcentrum Uitgezonden - Het onuitstaanbare is dat Alle nare, ziekelijke gedachten Als vliegen worden aangetrokken Door die kleefstrip die bedoeld was…

Heb geslapen vannacht, Of niet, ik weet het niet, Kan me niet herinneren Dat ik tot rust ben gekomen Of dat ik in angstdromen Gevlucht ben die me meenamen Tot achter hun horizon Waar ik niets te zoeken Had behalve angst die er Drieduimendik bovenop lag - Slapen of waken Maakt ook niet meer uit, Zondag tot en met zaterdag Zijn…

De bloedsomloop heb je niet Met haar gedeeld, niet dezelfde Vochthuishouding, niet dezelfde Temperatuurschommelingen met Haar meegevoeld - Na de daad van liefde die Tot haar ontstaan heeft geleid Is er een achterstand opgetreden In de relatie die je tot je dochter Hebben zal - zij maakt pas na haar Komst op deze wereld kennis met…

Als topman van een woningbouwcorporatie Reed ie schaamteloos in een Maserati, Op kosten van hen die toch al niet veel hadden Maakte hij dagelijks de blits en gaf hierover geen kik - Maar maandagochtend sloeg hij over de kop, En bleek de carrosserie van de Maserati Ook niet meer dan een gewoon stuk blik…

Hersens nemen de vorm Aan van een nogal scherpe Betonboor die gat wil zien In de betonmuur die het Leven wordt genoemd - Beton met keiharde onderlaag, Laag van pure ondoordringbaarheid Waar zelfs de scherpste betonboor Op stuk loopt, hij laat hooguit Een klein kuiltje achter Als ultiem bewijs dat er Een poging is gedaan, Zonder…

Momenten vliegen voorbij, Ogenblikken duren hooguit een tel, Ook al lijken ze af en toe Eeuwen te duren in de beleving Van hem die de pijn van Het leven ondergaat, In werkelijkheid zijn ze Na een seconde of zo al weer Vervlogen in de tijd - Probeer mezelf te vangen In het moment, roep hardop Maintenant, jetzt, now, En daana Pats…

Overweldigende luchten, Dreigend zwerk, Baldadige zomerstorm Striemt over het wad - Alleen de vogel leeft, Met zijn kompanen - Van de mens Ontbreekt ieder spoor, Wat een geluk!…

Kopje onder ga ik In de woelige golven Van de niet afzienbare Levenszee - niet voor de Eerste keer, zeker niet, Zo vaak al is het kolkende water Over me heen gespoeld - Terug naar hoe het zo veel jaren Is gegaan, misgegaan, onder water Geduwd door anderen en door het Lot dat het leven mij had beschoren Wil ik niet, wil ik nooit…

Probeer mijn gedachten In het gareel te houden, Maar een kruiwagen vol Met levendige kikkers Is makkelijker te controleren Dan mijn gedachten die Onverhoeds alle kanten opspringen, Zo wendbaar zijn ze, zo licht, Moeilijk te houden op het juiste spoor, Zonder er ook maar enige grip op te krijgen Gaan ze er met mijzelf vandoor…

Er was voor die donderdag Wat bewolking voorspeld, Een matig zonnetje, dat Regelmatig achter de wolken Schuil zou gaan, maar niets Bijzonders was er voorzien Op deze doordeweekse zomerdag; Tot het mensen begon te regenen Uit het wolkendek dat zijn water Leek vast te houden, Maar mensen zonder vleugels Kansloos naar beneden zag…

Ik weet niet hoe ik je noemen zal, Kind, zoon, diepstgevoelde eigenheid Die voor altijd verloren gaat - Die alleen geleefd heeft voor Je definitief verscheen, En al weer verdwenen was Voor het moment dat je het Levenslicht aanschouwen zou, Eigen, noem ik je, Gewoon eigen, Eigen voor mam en mij We houden van je, voor altijd,…

Goederenwagons die zich langzaam In beweging zetten, het reisdoel Al voorbij; Aan boord dit keer geen Uitgemergelde gezichten Met lege ogen vol valse hoop - Het leed is al voor aanvang Geleden; Russische rebellen lopen Met onze allerdiepste emoties Schaamteloos te koop…

Voor mijn vader, Jan Weggemans, 1897-1987 Hoorde tot de groep Die jong en veelbelovend was, Kind uit het veen Dat kinderen van artsen En notarissen, van burgemeesters En notabelen zonder veel moeite Voorbijstreefde - Mijn vader wist dat dit niet Genoeg was - Een kruiwagen, jongen, Een kruiwagen heb je nodig, Je kunt nog zo…

Probeer het pad te volgen Naar het licht in de verte, Het kronkelt, de af te leggen weg Is nog ver, het doel wel zichtbaar, Af en toe, het is er, het moet er zijn, Het kan niet zo maar verdwijnen, Het mag niet verdwijnen Voor ik het levenslicht bereikt heb; Gaandeweg merk ik dat ik mijn doel Uit het oog verlies, Een mens ben ik,…

Voor onze zoon Rik * 25-07-1990 + 25-07-1990 Vierentwintig jaar geleden is het al Dat we jou in schoonheid kregen Jij knappe zoon ons in droefenis gegeven In de voorlaatste week van de zevende Maand van het jaar dat nooit zal worden Vergeten - we hebben je in liefde ontvangen En zachtjes aangeraakt, tranen gehuild Omdat wel je…

In dit eenzame veengebied Liggen de wortels van wie ik ben; In dit troosteloos decor, Zelfs onder de laagste turflaag Liggen de rudimenten van De mens die ooit ik zou heten, Gedoold, gezworven heb ik hier Mijn leven lang, ook toen ik er Allang niet meer verbleef, De brandende zon die salamanders Het leven benam heeft inmiddels…

Mensen die van alles Op elkaar hebben aan te merken, Oordelen zonder elkaar Echt te hebben gezien, Alleen maar door elkaar Heen hebben gekeken om te zien Of hij met wie je van doen hebt Geen stiekeme spelletjes speelt, Achter jouw rug om, Rug die je hem al hebt toegekeerd Zodra je hem ontmoette - Waar gaat dit leven over Dat…

Heb het land inmiddels wel gezien, Alle continenten zoetjes aan Achter mij gelaten - Ben eigenlijk wel uitgekeken Op die eindeloze wisseling Van zomer en winter, Lente en herfst, Ben de zee nu ingelopen, Drink me laveloos aan water En ga met volle tevredenheid De oneindigheid in, in deze Zee zonder einde…

Daniëlle Branderhorst Was een mooi kind van De stad, de cultuur kwam Uit haar ogen, lichtjes Dansten in de glazen Van haar modieuze bril, En Maarten Schrevel had Een fijn getrimde baard, Mooiste jongen bij Engels In dit eerste jaar - Bertus Weggemans kwam uit dat Godvergeten gat in de negorij Van het achtergebleven Zuidoost Drenthe…

Met de rug naar mijn toekomst Sta ik, het verleden trekt, Trekt mij gaandeweg steeds Meer naar zich toe, spant Zijn kleverige tentakels Om mijn magere lijf, Zodat ik geen kans heb Me om te keren om een Glimp van mijn toekomst Op te vangen die hier Onbereikbaar achter mij ligt…

Niet dagelijks of wekelijks, En zelfs niet elke maand Zien jullie elkaar - Maar o, wat is het feest Als jij weer eens thuis bent, Op de basis waar jij jouw Jeugd doorbracht, en hij later Is komen wonen - Intense vreugde, malle bewegingen En iedereen die plotseling gelukkig is…

Brief gestuurd aan iemand Met een naam, met een adres, Iemand die zo op het oog Lijkt te bestaan, reden Van deze brief is geld, Eindeloos geld, verzoek om Een rekening te voldoen, Of geld om te gireren, Voor het goede doel, Niet dat ik je ken, of zo, Maar 't gaat louter om je geld, Niet om wie je bent, Of wie je was, klein of…

En jij was binnen Geweest, zonder een Spoor achter te laten - Deur die open stond Om jou, onwetend Van alles dat Mogelijk komen ging, Welkom te heten…

Is het nu al voor de zoveelste keer Drie minuten over twaalf geworden, Kerkklok die de zinloosheid die dit bestaan Met harde hand regeert, nauwkeurig bijhoudt - Drie over twaalf al weer, Het kan een dag, of een eeuw, Of tien eeuwen geleden zijn Dat ik hem voor het laatst De riedel van de middagtijd Hoorde afdraaien, De vraag is…

Uitgekotst stukje stad Verscholen onder zware, Oude bomen die vrucht dragen Waar het leven dat zich eronder Afspeelt vruchteloos is geworden, Bankje voor zwervers gemaakt, Want zij slapen er 's nachts En soms ook midden op de dag, Beschut alleen door het bladerdak, Omgeven door wiet en spuiten Die ooit schoon geweest zijn, Slapen…

Plastic colafles met Afgerukte bodem vind ik Vandaag als de sloot Door de gemeente Wordt uitgediept, Van diep uit de modder vandaan Word je naar boven gehaald, Hoewel je vorm na vele jaren nog Zeer herkenbaar is, heeft De kunststof waarvan je Gemaakt bent de kleur van Modder, van pure derrie aangenomen - En toch, ondanks alle…

IN MEMORIAM EEN VRIEND Voor Jannes Oosting Pzn Vrienden werden we toen anderen Ons buitensloten, jij omdat je Een kind met een beperking was, En ik omdat ik er sowieso al Niet bij mocht horen, Zo had de harde kern besloten - Zo kwam jij voor mij, En ik voor jou op, En dachten we nog helemaal niet na Over onze toekomstige afwezigheid…