Alle inzendingen van C. Ale

Hij zoekt zichzelf kan z’n zich niet vinden In de dingen die hem daarbij hind’ren vindt hij dat wat hij niet zoekt Het blijkt een kwestie van plussen en minnen die je gewoon tegen elkaar afboekt…

En weer gaat een geliefde een geliefde verlaten weer laat de een de ander of omgekeerd alleen Spat wat twee eens waren in niet te lijmen scherven uiteen Weer heeft de liefdesbloem haar werk gedaan Mensen bedwelmd met haar geur te veel verblind met een roze wolk omkleed Echter steeds fletser werd haar grandeur het roze wat steeds verder afgleed…

We drijven af door compromissen steeds verder van ons werkelijke ik concessies dreigen veel weg te wissen besturen mijn wegen en mijn wik steeds troebeler wordt het water van wat jouw vijver ooit eens was de helderheid verdwijnt langzaam later en de vijver wordt een dooie plas Niets wil er nog in bloeien de waterlelie geeft het op geen…

Als de tijd er niet toe doet jij jezelf niet afvraagt waar ze blijft of hoe het verder moet als je er achteloos bovenuit stijgt als je er met je gedachten voor – dan wel achteruit op voort drijft als je haar zonder zorgen achterlaat wel met respect en dank dat ze zich aan jou geeft als je haar ten volle benut of voluit dagdromend opgebruikt…

Laat mij maar woorden weven en zinnen breien en daarmee de bokken van de schapen scheiden Laat mij mijn leven leiden Geloof me het is ter meerdere glorie van ons beiden dat we elk gedeeltelijk onze eigen weg af rijden Laten we dat maar doen En heel heel vaak samen komen voor het uitwisselen van een knuffel en een welgemeende zoen…

Ik wandelde over wegen paden over velden met in bloei staande hei nu begon het mij te dagen wat de goeroe bedoelde toen hij zei: laat los die karrenvrachten aan gedachten laat je er niet langer door plagen en wees werkelijk vrij Al wandelend denk ik hier over na en denk: ik denk dus ik besta en over het gegeven van mijn bestaan denk ik vervolgens…

(een personage uit het boek 'Vele Hemels boven de zevende' van Griet Op de Beeck) Voor Eva die ook ik nu graag zie Nee niet die listige uit het Paradijs maar voor u, de enige echte Geen vraag over het waarom de lezer kent het daarom Uw naasten misschien niet Lieve, zachte, meelevende Eva ook gij kreeg niet wat u verdiende dat beetje…

(die soms welverdiende en te lang uitblijvende van een kind voor z’n ouders of andersom) Waardering moet soms rijpen als een druif aan z’n struik De zon moet haar met licht en warmte bestrijken Dan in vaten liggen gisten Rust het daar voorlopig uit En dan na jaren van beklijven proeven we wat we nog niet wisten en niet zagen Verblind…

Zeg ster wijs mij wijs mij de weg welke te gaan Die uit het Oosten komende wijzen wees je wel hoe ze naar hun doel Bethlehem moesten reizen en ik - mij zie je niet staan waarom beantwoordde je niet mijn vragen waarom liet je mij toch begaan ook ik heb zoveel te dragen wijs mij mijn weg mijn levensloop welke ik nog moet gaan of kom ik te…

Op een dag als vandaag keert hij zich nog even binnenste buiten schudt z’n primitieve oerdriften weer eens op We knallen we lallen we vergallen we zijn even die wie we ook diep in ons zijn het beest in ons heft op z’n kop Ach dat moet toch kunnen laten we mekaar wat gunnen? Een wezen kruipt weg zoekt in huis de diepste holen en…

Daar stond je – achter de kassa van die kadowinkel in Lewenborg ravenzwart haar zo mooi zo godsgruwelijk mooi een black magic woman betoverd was ik maar geen zelfvertrouwen zo verlegen ingepeperd door het verleden zodat ik je amper durfde aanspreken Vele jaren later na een verhuizing kwam ik je in de Herestraat weer tegen arm in arm met…

De meren van zwartgalligheid zijn somber o zo diep verleid je niet erin te zwemmen geen bodem die je daarin ziet haar doel is al zuigend jouw levenslust te remmen je verdrinken in verdriet Zoek liever die kleinere fijnere poelen die heldere koele klare ze zijn niet zo bodemloos diep zij zijn de juiste de werkelijk ware die het opperbest…

En toch gaan we door vormen nieuwe doelen nieuwe verhalen Wat was aan gedachten mag langzaamaan vervagen Ja zo gaan de doorsnee dagen en zo mogen ze ook zijn Ooit verliest alles zijn waarde maar wat is is nu de zonneschijn In zorgen was het dat men mij baarde gevoelig veel te fijn leerde mijn plek toch te aanvaarden leerde mijzelf…

Als ik kijk naar jou zie ik een groen frisse morgenwei zich laven aan de ochtenddauw begrijp ik waarom de zon iedere keer weer liefdevol verschijnt proef ik ook haar zin in weer een nieuwe dag en elke mogelijke zorg verdwijnt en ik weet mij geen beter begin ik glim mijn eerste lach koester het voorrecht van het ervaren van al die fijne…

Als ik denk aan vroeger denk ik aan niet vervulde wensen Gemiste kansen Aan mensen die door mijn leven dansen en niet heb gekend Aan gezichten waaraan ik weinig part nog deel heb Ze roepen niet te stellen vragen op Misschien had ik toch…….. Ervaar ik mijn falen? Is dit gram halen? Of toch gewoon simpel balen En wat dan nog…

Bij het uitdelen van de gewetens stond ik per ongeluk te ver vooraan En dat heb ik geweten O wat knaagt en knabbelt zij Een konijn kan nog veel van haar leren Had ik ’t maar geweten Dan had ik me nog bedeesder opgesteld want echt ik heb het niet zo op konijnen…

Hoe komt het dat jij wel dicht en het mij totaal niet ligt ‘t Is een ingegeven idee een zin een enkel woord een opgevangen beeld iets wat je hebt gehoord En dan na een aarzelend begin vallen de ontbrekende woorden en zinnen je soms zomaar in zo simpel ontstaat een gedicht Misschien is het een golflengte die ene perfecte wave die zo…

Het dierlijke in mensen is wat wij niet wensen is wat wij niet wensen te zien Dat wat wij in alle toonaarden zullen ontkennen zullen blijven ontkennen omdat wij niet willen en kunnen wennen aan de gedachte dat we in bepaalde opzichten beestachtiger zijn misschien Het menselijke zien in het dierlijke gebeuren mogen we daarentegen volstrekt…

Ik ga u een geheim vertellen: dichters u weet wel die soms ondoorzichtige dromers ze gaan ’t is echt waar ze gaan nooit dood Het zijn atleten – estafettelopers die ook lijken voort te zweven en dan aan de volgende het stokje doorgeven altijd maar door altijd maar door Dichters de meest fantastische dromenverkopers die alles wat ze beleven…

Lopend in het bos tijdens de herfst meer triest dan mooi De meeste bomen zijn zo kaal en die met weinig bladeren zijn gehuld in herfsttooi Kijk rondom nog eens goed zegt een stem in mij ervaar wat je werkelijk ziet en het is iets wat die stem mij inderdaad ook doen doet Ik ben misschien een beetje van de wijs en op dat moment breekt de…

Wat is er onschuldiger dan een naïeve dartelende vlinder die slechts mooi fladdert te wezen zich van weinig tot geen gevaar bewust Niemand legt zo’n wezen toch een strobreed in de weg Valse vlinders bestaan immers niet? Een beetje vlinder is wat wij zouden moeten en willen wezen Vrij naïef zorgeloos onschuldig geen gevaar erkennend – niet…

Ik vang de zon om te kunnen schijnen val op sterren om alles te mogen wensen en op klavertjes maar wel die van vier Leer van de maan hoe op tijd te verdwijnen van de regen in een malle bui het wellustig plenzen in het moment zijn van ieder willekeurig dier De druif proeft me al haar wijnen van mensen leren kennen ken ik mensen het leven…

Vragend kletst hij z’n knuffelbeer of hondje de oren van z’n kop vult zelf alle antwoorden in na een door hem belegde top maar altijd bereid in overleg te gaan Ze smeden plannen samen En met z’n beiden kunnen ze weten ze zeker dan ook de hele wereld aan Wat een mooi vredig en schattig tafereeltje Wellicht zijn Hitler en/of Gandhi zo…

Mijn gedichten zijn mijn kindjes geboren uit welhaast niets ontsproten uit gevoel gedachten uit dat heerlijke tochtje op de fiets toen we beiden zo verschrikkelijk onbedaarlijk lachten weet je nog ‘t kwam werkelijk helemaal uit ‘t niets Uit die donkere dagen toen we van ellende maar wat in bed te liggen lagen somberheid was toen troef…

Het verliezen van je eigen kind het allerergste lot wat je kan treffen dat kind – je eigen je bent het zelf Jij bent dood en ook weer niet Nooit wordt je weer compleet wat was – geen ommekeer Je blijft de gelijmde vaas waarvan je altijd de breuklijn ziet Nee geen vergelijk – geen vergelijk nu Maar toch geloof me je hond moeten laten…

Waag het eens waag het eens God om niet te bestaan waag het eens om een mens een dier of wat voor ander wezen dan ook naar een grote leegte te laten gaan waag het eens - nee uitdagen doe ik niet Ieder weldenkend mens immers ziet dat er geen leegte kan bestaan maar waag het niet - Grapje! - Uw zwarte humor zien we om ons heen…

Wat ik zie in jouw zwartbruine ogen een onontdekt mysterieus gebied verhuld in grenzeloos mededogen waarom was het dat je me in gedachten achterliet ik zal het achterhalen – althans blijven pogen het verwijderen van jouw verhuld verdriet hebben we elkaar beloften voorgelogen? En werd het wat werd verwacht net niet? hopelijk blijven we…

Als een haan een halve kip blijkt en de kip een halve haan dus als iets niet is wat het lijkt hoe moet dat dan verder gaan als een eend zich niet een eend voelt er eindelijk achter komt dat hij even anders is - als zwaan bedoeld dan is het mooie wat hiermee wordt verteld dat zij zich vanaf nu eindelijk echt gelukkig voelt sommigen zullen…

Zij omsluit hem met haar benen Laat hem rusten tegen zich aan Ze speelt met hem en hij met haar Gevoelens versmelten zich met elkaar Op het hoogtepunt ‘t is werkelijk waar komen ze gelijktijdig zoals heet te zijn het ideaal verhit en vermoeid klaar de cello en z’n bespeelster…

Op zoek naar de waarheid ga ik: De zeven wereldzeeën bevaren en even zo vele wonderen zien Nee zonder al te grote gebaren ik doe het omdat ik de waarheid verdien Ik ga de Veda's voor u vertalen maak me hiervoor eigen het Sanskriet wie weet zit de waarheid in hun verhalen misschien maar zeker weten doe ik het niet Ooit ontsluier ik u…