Zo'n laatste dag
Op een dag als vandaag
keert hij zich nog even
binnenste buiten
schudt z’n primitieve
oerdriften weer eens op
We knallen
we lallen
we vergallen
we zijn even die
wie we ook diep in ons zijn
het beest in ons heft op z’n kop
Ach dat moet toch kunnen
laten we mekaar wat gunnen?
Een wezen kruipt weg
zoekt in huis de diepste holen
en wat voor troostende
woorden ik hem ook zeg
hij weet zich niet verscholen
Beste vriend het is vandaag vandaag
het enige niet uit te leggen excuus
wat ik hem dan maar voor leg
vandaag zinkt de mens even
naar z’n aller diepste laag
... het blijft voor mij een onverklaarbaar ietshet nutteloze verspillende geknal en gelalop zo'n laatste dag ...
Schrijver: c. aleInzender: C.A. de Boer, 31 december 2017
Geplaatst in de categorie: moraal