125 resultaten.
Nazomer
poëzie
4.0 met 5 stemmen 606 Vaag drijft door de open deur
De bleke avondwind
Een bitter kille geur -
Alsof de herfst begint.
Vaag, als een vallend blad,
Daalt door mijn lege geest
Herinnering aan wat
Wel eenmaal is geweest.
't Is of mijn hart verstomt
En of ik stil verga,
't Is of de herfst al komt -
Hij komt weldra - weldra!…
Stervend meisje
poëzie
4.0 met 4 stemmen 340 Kind van wonden,
Dat één stonde
Nog als bleke sterre beeft,
Voor wier luister
's Werelds duister
Gene nacht meer olie heeft;
Kind van vrezen,
Teder wezen,
Kind van louter liefde en leed,
Wier geflonker
Uit het donker
In dit droeve dagen gleed;
Kind van zorgen,
Met de morgen
Van uw leven 't leven moe,
Gaan…
De krekels en de wandelaar
poëzie
4.0 met 2 stemmen 442 De dag ging heen, zonk eenzaam achter
Een oude wijze vlier,
De meiliedjes werden al zachter,
De wei lag vol getier -
De kleine krekels riepen:
Kom hier! kom hier! kom hier!
'k Sloop zachtjes door de bronzen wei,
Het zong er als een lier, -
Ik hoorde 't - ik was heel dichtbij -
Dan zweeg 't - ik zag geen zier, -
't Was verder dat…
Bede
poëzie
4.0 met 5 stemmen 285 Lichte nacht, die lichter zijt
Dan mijn donker droeve dagen,
Sterrennacht, die groter zijt
Dan mijn kleine hart kan dragen -
Laat mij knielen in het duister,
Waar geen sterveling mij ziet,
En mij bidden tot uw luister:
Doof het licht mijns harten niet!…
Langs het Getijde
poëzie
4.0 met 3 stemmen 359 Het schemert, en
Waar 'k peinzend langs de golven ga
En peinzend naar hun ruisen hoor,
Ruist al hun vloed mij schuimend na
En wist mijn spoor.
Het schemert, en
Waar 'k wijkend het getij beleef,
Ruist het getijde op mij aan
En wist wat 'k in mijn hart beschreef -
Wat 'k heb gedaan.
Het schemert, en
In 't ruisend wit getijde zie '…
De vuurtoren
poëzie
4.0 met 4 stemmen 709 schets van ontwaken
Ik ben wakker aan 't worden als een toren aan zee -
De lieflijke lamp van mijn dromen
Verbleekt in de weifelende dag.
Vannacht hebben beelden van licht
Gedraaid door een duistere wereld
Over de grillige zee;
Nu sta ik pal in de lucht
Met rode en witte strepen
Als een vissersjong in een trui.
En de wind…
De stilte
poëzie
3.0 met 8 stemmen 604 Min de stilte in uw wezen,
Zoek de stilte die bezielt,
Zij die alle stilte vrezen
Hebben nooit hun hart gelezen,
Hebben nooit geknield.
Draag uw kleine levenszegen
Naar het dromenloze land,
Lijk de golve' haar oogst bewegen -
Tot zij zachtjes breken tegen
Het doodstille strand.
Zie de boom de paden tooien
Rondom zijne stille voet…
Vluchtende ontroering
poëzie
4.0 met 1 stemmen 535 Verloren in de' avond
Weg van mij,
Vlucht een ontroering,
Voorbij - voorbij.
Was het 't lieflijke
Van een gezicht?
Alleen de weerschijn
Van 't avondlicht?
Was 't de gedachte aan
Iets liefs van weleer?
Of een verwachting -?
Ik weet niet meer.
Een vogel nam het
Mede op zijn vlucht
En droeg het ver heen
In de avondlucht.
Een dood…
De zingende dagdief
poëzie
4.0 met 2 stemmen 388 Over de heide zeurde ik,
Zo zonder gedachte,
Een oud liedje neurde ik,
Het zonneke lachte.
Over de hei ging ik,
- Een luierend feestje -
Uit de hemel ontving ik
Een lievenheersbeestje.
Over de hei sloofde ik,
Om mij gonsde een bietje,
Voor 'n wijfje, geloof ik,
Zong een leeuw'rik zijn liedje.
Over de hei stapte ik,
Zocht…
Mijmering
poëzie
4.0 met 1 stemmen 518 't Wordt stil - en als een stille droom
Komt de avond om mij heen, -
En zachtjes ga ik dromend aan
De weefstoel van 't verleên.
En zachtjes tel 'k de dagen weer,
Die door mijn vingers gleên -
En dromend zie 'k het dampend dal
Door de' avondschemering heen: -
Daar is dezelfde heuvel waar
De zon vroeger verdween -
Daar zijn dezelfde…
ALS GE MAAR .. .
poëzie
4.0 met 6 stemmen 575 Pragmatisch leerdichtje.
Als ge maar in 't drukke leven
't Eigen leven niet vergeet,
Als ge maar niet wordt gedreven
En van eigen drift niet weet!
Als ge in de maskerade,
Die het leven spelen laat,
Maar niet speelt tot eigen schade
Aan uw eerlijke gelaat!
Als ge maar naar 't doel der dagen
Groeit en bloeit, om in het lest…
Leven
poëzie
3.0 met 2 stemmen 758 O, als een dier te zijn!
- Een dier in de zonneschijn -
Te koekeloeren,
Zo ene bloem zien staan,
En een beestje voorbij zien gaan,
Zo lekker te loeren!
En als een kind te zijn!
- Een kind in de zonneschijn -
Iets liefs te zingen,
Zo vol van kindervreugd,
En van dartele jeugd,
En simpele dingen!
En een wijs mens te zijn!
- Een mensch…
Liedje
poëzie
4.0 met 3 stemmen 619 voor de geestelijke middenstand
Neem gij het leven
Zoals het is -
Een beetje onrechtvaardig,
Een beetje boosaardig,
Maar ook wel eens aardig
En soms lang niet mis!
Leef gij het leven
Zoals het gaat -
Niet al te opzichtig,
Niet al te gewichtig,
Een beetje voorzichtig
Dan is 't niet zo kwaad!
Houd gij het leven
Bedaard in het oog…
Bloemen
poëzie
5.0 met 3 stemmen 1.247 Ach, heb toch altijd ergens
Een beetje bloemen staan -
Zij doen toch altijd wel even
Een beetje gelukkig aan!
Een stil liedje van kleuren,
Een fijne, blij-mooie tint -
Even een kleine ontroering,
Als de lach van een lief kind.
Alles, alles neemt het leven,
Het laat ons ieder eenmaal berooid -
Maar het geluk van een beetje schoonheid
Dat…
De stilte
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.630 Min de stilte in uw wezen,
Zoek de stilte die bezielt,
Zij die alle stilte vrezen
Hebben nooit hun hart gelezen,
Hebben nooit geknield.
Draag uw kleine levenszegen
Naar het dromenloze land,
Lijk de golve' haar oogst bewegen -
Tot zij zachtjes breken tegen
Het doodstille strand.
Zie de boom de paden tooien
Rondom zijne stille voet…
Liedje
poëzie
4.0 met 2 stemmen 793 Neem gij het leven
Zoals het is
Een beetje onrechtvaardig,
Een beetje boosaardig,
Maar ook wel eens aardig
En soms lang niet mis!
Leef gij het leven
Zoals het gaat —
Niet al te opzichtig,
Niet al te gewichtig,
Een beetje voorzichtig
Dan is 't niet zo kwaad!
Houd gij het leven
Bedaard in het oog.
Toon gij u krachtig,
Uw doel steeds…
HET OGENBLIK.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 928 Wat is het stil
En goed en zacht
De zon die wil
In mijn gedacht.
De zon die strooit
Mijn ogen vol,
Mijn hart dat dooit
Mijn hart is hol.
Ik weet niet meer
Of 't lente is,
Of dat het weer
Het najaar is.
'k Weet niemendal
Of 'k jongen ben,
Of dat ik al
Een oude ben.
Ik kijk maar in
Dat mooie licht,
En stil bemin…
Antwoord
poëzie
3.0 met 7 stemmen 897 Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n mensenhart.
Weef tusse' uw hart en 't leven
Het kleed van schone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.
Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.
Wat deert…
De moede
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.205 Mijn lijf is mat,
Mijn ogen zoeken
In alle hoeken -
Ik weet niet wat.
Een zwakke lach
Valt van mijn wangen,
Ik ben gevangen
Met een slag.
Alles verstomt,
Alles wordt duister,
0 luister, luister:
De wanhoop komt!
De wanhoop sart
Me en wil 't beslechten,
Help gij mij vechten
Mijn dapper hart!
Steun gij mij weer,
Keer…
Lente
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.771 De zon is verschenen!
De aarde straalt -
Zij heeft een verdwenen
Geluk in mijn ogen gehaald.
Ik ben alles vergeten
Wat ik zoeven wist -
Ach: wat is 't dat we weten?
Wat is 't! wat is 't!
Wat is 't dat we willen,
Dan de kranke aarde in 't…
Liedje
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.004 Ik wou dat ik een liedje vond
Iets liefs dat iedereen verstond
Zo 'n mooi - zo'n heel klein, zo een fijn
Ik zou het ieder zeggen!
Ik wou dat 'k grote vleugels vond
Om in de wijde avondstond
Te vliegen naar de zonneschijn
Ik zou ze ieder zeggen!
Ik wou dat ik een meiske vond
Ik zou haar kussen op haar mond.
Ik zou - o! 'k…
Zingende stemmen
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.248 Zachte stemmen zingen door het leven,
Stromend over aller harten grond,
Doch de dromen die zij ruisend weven,
Doch de beelden die zij wekken, zweven
Zelden omhoog uit een zingende mond.
In de onverzadelijke vlagen
Van het leven gaat hun lied te loor,
En bezij de paden, waar wij jagen,
Naar de bodem onzer luide dagen,
Neigt maar zelden…
Ontwaken bij regen
poëzie
3.0 met 3 stemmen 2.188 't Is regen, - 't regent aan mijn ruit —
De regen wist mijn dromen uit
En draagt mij in de droom van 't leven;
Een beeld gaat om — een beeld beklijft,
Beeld van een lied - dat blijft, dat blijft:
Het zacht en zegenend geluid
Van droppelende regen.
't Is regen, - 't regent aan mijn huis -
Ik luister, sprakeloos en kuis,
Naar 't lied van…
Kindje
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.884 Kindje! Dat zacht met je vlasblonde popje
Speelt, je rein stemmetje kan nog niet schreien,
't Lacht nu en zingt in moederlijk verblijen
Tederlijk voor popje een liedje, - je kopje
Wiegt als een bloemetje, dat bij het glijen
's Avonds van de avondwind, 't zijige knopje
Deint, en vleiende van de zon nog 'n dropje
Krijgt van haar wijn, om…
Lente
poëzie
2.0 met 9 stemmen 1.423 De zon is verschenen!
De aarde straalt -
Zij heeft een verdwenen
Geluk in mijn ogen gehaald.
Ik ben alles vergeten
Wat ik zo even wist -
Ach: wat is 't dat we weten?
Wat is 't! wat is 't!
Wat is 't dat we willen,
Dan de kranke aarde in 't
Zonlicht te tillen -
Als een arm ziek kind!…
Herfstliedje
poëzie
3.0 met 17 stemmen 3.208 De takken zijn dun,
Ik ruik de run
Van de eiken, -
De berken zijn wit,
Op een bank zit
Ik te kijken.
Daar klautert het licht
- Wat mooi gezicht! -
Door de takken naar boven:
't Is allemaal louter
Goud, o! je zoudt er
Wel van willen roven!
De wind zit in de
Gele linde
Wat te vertellen, -
Kijk! die kastanje:
Daarvan kan je…
Ach waar ik ga
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.698 Ach waar ik ga en wat ik leve,
En wat ik schrei en wat ik lijd —
ik ben datzelfde kind gebleven
Van vroeger tijd!
Ach ik ken ál diezelfde zonden,
Ach ik lijd ál diezelfde smart —
Diezelfde 'andre kindren' wonden
Mijn kinderhart!
Ach 'k kom die tijd niet meer te boven,
Hoe ik ook doe en wat ik wens —
Ik moet toch altijd weer geloven…
De lezer
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.598 Gij die dit boekje zo eens openslaat,
En gij die er in leest, en gij die even
Aan 't lezen en aan 't blaren zijt gebleven,
En die het dan weer vriendlijk liggen laat: —
Ik heb die verzen niet voor mij geschreven
Met al die rijm en moeielijke maat, —
Voor jou — ze zijn voor jou juist kameraad
Met zorg gemaakt, gedrukt, en uitgegeven: —
Ik…
Stervend meisje
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.310 Kind van wonden,
Dat een stonde
Als een bleke sterre beeft,
Voor wier luister
’s Werelds duister
Gene nacht meer olie heeft;
Kind van vrezen,
Teder wezen,
Kind van louter liefde leed,
Wier geflonker
Uit de donker
In dit droeve dagen gleed;
Kind van zorgen
Met de morgen
Van uw leven leven moe,
Gaan uw ogen
Als de hoge
Bleekgeworden…
Weemoed
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.854 Wat is 't nog dat mijn hart behoeft?
Wat is dit wonderlijk verdriet -
Ik voel mij doof en diep bedroefd,
En zit en zie - en weet het niet.
Wat is het dat mij zwijgen doet,
Hoe is mijn ganse lichaam stom -
Is 't leven slecht - is 't leven goed -
Of niet - of wel - waarom - waarom?
Wat is 't dat 'k weet - en wat of wie
Dat ik verloor of dat…