Pino Silvestre
gedicht
Wordt daar op één been
zo'n beetje gedanst in het bos
zonder partner nog wel?
Dat springt er maar twijgdun
op los: zeegroene elf met
sierlijke vorkjes van takken!
De wortels? Zijn afgeroofd
rot of gewoonweg als
delicatesse de pan in gehakt.
En vlijmscherpe gaffels zoethout
vol allerpuntigste naalden
voorkwamen elk nest.
Toch zetten…