Alle inzendingen van Claire Vanfleteren

Een geur van behagen van diepgaande emoties. Het overbrengen van jouw eigen ik, met de aroma van de persoon die je werkelijk bent. De geuren leiden naar het universum, waar je kunt zweven op het licht van duizenden sterren. De magie is onweerstaanbaar. Je leven, je geluk zitten in een flesje gekroond met liefde, teder omhuld om in…

Schakels aan elkaar verbonden voor eeuwig en altijd. Als hij breekt, is het waar dat ons leven maar aan een draadje hangt. Ik heb zo’n ketting. De schakels zijn nog gaaf, de blinkende zijn mijn liefde voor de kinderen die ik baarde. Het zware slot, zijn de armen van mijn lieve man die het loodzware lot torst waar het nodig is. Er hangen…

Ik zag het aankomen, de storm in de gevoelens waren niet meer af te remmen. Simpele woorden waaiden zo hard, kolkten aan tot een heuse orkaan. Zonder het te weten kwam hij in het oog terecht. Zijn lichaam werd weggeslingerd en de emoties gekraakt tot een hoopje ellende een wrak bleef over. Hij was nog een samenraapsel van het verleden…

Ik was het verloren Had het opgeborgen zonder sleutel Deze ben ik kwijtgespeeld in de wonde van toen. Ik heb gezocht naar het wonder die heling kon brengen geluk kon schenken zo heb ik die sleutel weergevonden. Ergens diep in mij zo ergens tussen mijn hart en ziel zweefde hij ergens rond tot ik hem vond. Misschien goed, maar het kan…

Het voordeel van de twijfel, Is het nadeel van het besluit. Beslissingen liggen niet voor het rapen Het deksel ligt wel op de loer. Vergeet het voor- en nadeel niet Lachen en verdriet liggen zo vlak naast elkaar Wikken en wegen met kilo’s vooruitzichten zware lasten voor op je schouders waar uw draagkracht het niet aan kan. Belangrijke…

Het gezicht rimpelloos Uitdagend en nooit boos Jong en sectie Lippen zo rood als rozen doen menig mannen blozen. Haarlokken schitteren in het licht van de zon. De ogen flikkeren ondeugend en zo verleidelijk. Het leven heeft het gebeiteld in geluk en liefde. Het is nog zo broos breken zal het misschien. Laat het door het lachen zijn…

Engelen zijn puur Een gave van de natuur In hun witte kistjes worden ze samen opgebaard Zo waren ze voordien Samen sterk en plezierig Nu samen één Gaan ze arm in arm heen. Zij hebben samen hun sneeuwhandjes Gevouwen op hun borst Hun rode wangetjes van toen Zijn nu wit en breekbaar De rode draad van hun leven werd doorgeknipt Zij hadden…

Het kluwen werd altijd uit elkaar gehaald. Lachend keken de ogen de toekomst tegemoet. Er was liefde in het hart. De lippen trokken in een mooie glimlach. Maar nu is de moed in de vederloze schoenen gezakt. De ogen hebben geen pretlichtjes meer. Het hart heeft pijn. Dat was niet de bedoeling, Er was geen evenwicht meer, de balans was…

Jaren geleden doofde het licht in mijn ziel. Mijn hart werd gestenigd door scherpe woorden die mijn liefde doorboorden. Ik zag het licht niet meer. De hoop was verdwenen als sneeuw voor de zon. Hopeloos verloren. Jaren zwalpte ik op een woelige zee met golven als spelbrekers, die mij nog op grote golfbrekers lieten afstevenen. Ik…

De woordenwaterval is gestopt De letters komen niet meer Zij blijven aan de waterkant hangen. Aangespoeld door stapels leugens. Waar mist hangt Is het gevaarlijk beangstigend. De droom van helder licht is weggekwijnd door hartenpijn. De tranen zijn als regendruppels, maar de onzichtbaarheid blijft. De mist streelt mijn weemoed, gaat hard…

Mist overwoekerde het zicht. Niets geeft nog klaar licht. Het vergaat in smog en tast met de zure neerslag de laatste monumentale tederheid van de wereld aan. De mens kan er niet meer leven. Diezelfde creatuur is de schuld van de verdoemenis van deze mooie planeet. Ingestorte gebouwen, verwrongen ijzer. Spooksteden, spooklanden verschroeid…

Jij bent de vriendelijkheid één van de vier verheven toestanden van de geest. Je had de beste intenties voor iedereen. Je bent begripvol Je hebt kennis van zaken en je wist wat je wilde en gaf het ons mee. Uw ervaring en vaardigheid was de rode draad bij onze samenkomsten. Gedurende die tijd werden Ideeën gewisseld en ontwikkeld Daar…

Twee levenslijnen snijden elkaar middendoor De ene is van het verleden de andere de toekomst Hun snijpunt is het heden, het nu Is de toekomst al bepaald of vastgelegd in de sterren De toekomst bestaat op dat moment nog niet. We kunnen dromen er over praten misschien wat positieve invloed in die richting duwen Toekomst is onzeker…

Hoewel al jaren van de aardbodem verdwenen, kwam ik hem vannacht tegen. Hij wuifde van ver in het licht van een ster. Ik wilde hem een knuffel geven. Met hem mijn jeugd herbeleven. Zijn eeuwige glimlach en zijn stem horen alles inhalen wat wij hadden verloren. Ik wilde hem vertellen wat de toekomst mij had gebracht. Of hij het zelf had…

Verborgen onder het zoekend oog van de oncoloog die je gerust stelt het is maar de grootte van een speld. Wat zegt hij nu Wat is er aan de hand Het was maar iets kleins Onbenulligs zei de huisdokter. In alle staten Heb ik de kliniek verlaten Tranen langs mijn wangen Niemand om ze op te vangen In gedachten zag ik mij sterven Wat met…

Aaneenrijgen van woorden Samensmelten tot een zin Poëzie of gewoon vertellen Iedere klank steunt de andere Even mooi is de verwoording Even goed het begrip Emotionele ontlading Prettige herinnering Hersenspinsels putten uit het niets Nooit aan gedacht Maar toch de pen gegrepen Zoniet eeuwig verdwenen Schrijven is blijven Als uw eigen…

Haar laatste dagen zijn gekomen, Ritselende bloemen kondigen de herfst aan Ze heeft haar best gedaan Haar tere lijf kan het hoofd haast niet dragen, Zo mooi is ze weer Ook deze keer Ze keek met haar bloemenhoofd De wolken uit de hemel Want zon had ze nodig Haar palet is niet te evenaren Van kersenrood tot limoengroen Blauw eens heel…

Ik leef tussen twee werelden van verschil Ongenaakbaar was het nu Het andere moet het nog bewijzen Ik was gelukkig in het huidige In het andere moet ik het nog tegenkomen Ik had alles in het vorige Momenteel nog niets in het andere Mijn ziel is blijven steken hier op deze plaats Zal ik het kunnen geven in wat komt Mijn hart doet pijn vandaag…

Wat moet ik nu doen. mijn hele hebben en houden in dozen stoppen tafels versleuren kasten waarschuwen dat ze mee moeten werken. Stoelen die maar niet willen wijken. Het lijkt wel een ravage na een hevige storm. Overal ligt alles. Mijn ogen zien niets meer tastbaars. Oei, ik heb een lepel nodig waar heeft hij zich nu weer verstopt. Ja…

Had ik maar mijn hart gevolgd de liefde omarmt, de blik in zijn ogen ontvangen en mij zelf niet belogen. Zuivere lucht wilde ik hebben geen verstikkende woorden. Niet moeten, maar mogen. Had schrik, om in een sleur te geraken, om geen nieuwe dingen meer toe te laten. Ik snakte naar warmte maar ik verwachte een koude douche. Ik verwachte…

De vrouw die ik nooit gekend heb zat verborgen in mijn hoofd. Was tussen de draden van mijn geheugen geweven. De blik op oneindig geen tastbare bezorgdheid om de toekomst. Haar verleden op nul. Nieuwe oorden zal ze verkennen onbeschadigd zoals ze is broos en fragiel zorgeloos en aftastend naar een leven. Begrijpen doet…

Helaas mijn dierbaar bezit ik ga je verlaten Ik heb je jaren liefgehad alles beleefde ik samen met jou. Mijn eerste huwelijksnachten werden door uw muren omarmd. Mijn kinderen werden door uw stenen beschermd. Wij hebben jaren samengeleefd en zijn één geworden. Je kreeg een hart. Ik voelde mij veilig genesteld. Je hebt een prachtige…

Leven in het licht van liefde en hartstocht. Het kanaal vol van energie en kracht uit de kosmos. Het streven naar een gelukkig leven. Dat klemt hij voorzichtig tussen zijn vingers. Bekijkt het vanuit zijn standpunt. De flitsen banen zich een weg als een rode draad door zijn levensboek. Het verhaal speelt zich af als verlangen die…

Het was mooi geweest overal groen bloemen water en bergen om u tegen te zeggen. De tand des tijds oordeelde anders. Droogde de beddingen, sleet de flanken tot boosachtige schimmen. Het water was verdwenen de aardkorst vervelde verloor haar vlakte vertoonde barsten. Regen kon de bodem niet meer likken er kwam geen druppel meer.…

Hij zweeft met klappende pennen over het uitgestrekte gebied Nauwlettend speurt hij iedere centimeter af. Hij brandt het op zijn netvlies en laat het niet meer los. Laat zich dragen op de handen van de windstroom. Zijn adem kan hij sparen voor zijn onvoorziene duikvlucht. Wanneer weet hij niet misschien straks of later. Zijn blik staat…

Lichtverschijnsel in de aardse atmosfeer. We zien een lichte gloed van bewegende bogen. Gordijnen van licht zelfs een vlammend zicht. Als zoeklichten schieten ze omhoog aan de noordelijke horizonboog. Het is een geestenwereld een strijd tussen de krachten van de hemel. Angstaanjagend. Wanneer aurora haar roodgloeiende ogen opent…

Man en vrouw Twee handen op één buik. Alle dagen samen. Hadden geen woorden nodig één oogopslag was genoeg. Hun liefde voor elkaar was één ketting met dezelfde gave schakels, die perfect in elkaar pasten. Zij schonk hem haar liefde, hij zijn hart. Zij leefden voor elkaar, waren als eb en vloed. Maar hun meningen waren verschillend…

Mijmerend staart ze voor zich uit glimlacht in zichzelf. Onschuldig zoals ze daar zit zo ondeugend is haar blik. Haar ogen boren zich als pijlen door je hart. Zij vertrekt geen spier blijft onbewogen in alle eenvoud. Ze verzinkt in haar boek de woorden doen haar blozen. Ze kijkt op en vuurt de vlammen op jou af. Je staat nog overeind…

Ik was jong en onervaren zag alleen het mooie nooit de gevaren. Leefde mijn leven, maar de tijd ging te snel. strubbelingen kregen de bovenhand Ik werd door angst aangerand. Verwoestend waren de gedachten In het moegetergde hoofd. Er kwamen geen woorden Geen gefluister, geen geschreeuw De ogen waren hun glans kwijt, Ze werden geteisterd…

Brein staat op een laag pitje. Dagdromen heerlijk. Droombeelden scheppen. Je overgeven aan het spel van verbeelding. De creatieve tintelingen komen aandraven en verrijkt het innerlijke. Zoekt naar oplossingen om draden te ontwarren, en druppels vertrouwen op te vangen. Laat de gedachte alleen aanmeren, als de kade hem met open…