Alle inzendingen van Claire

We maakten het huis van mijn tante leeg. Nooit getrouwd, had geen kinderen. Alle voorwerpen stonden precies zoals haar ouders ze in het interbellum hadden geplaatst. De schilderijen van ongekende schilders met zanderige vlakten, weemoedige sparren arme grond hingen zorgeloos aan de muur een beetje zoals het hen uitkwam. Na de lange standvastige…

Hangend over de diepte. Een oordeel moet ik vellen. Dreigend komt het nader onheilspellend vlug. Ik durf niet te kijken, het lijkt zo zwart daar. Ik beloofde sterk te zijn maar ik had in mijn hart toch zoveel pijn. Loslaten en gaan. De stap kon ik niet zetten. Mijn angst werd bedolven. Door de belofte aan mezelf kon ik toch duidelijk de…

Lieve krokus, je bent mijn voorjaarsstempel in mijn tuin, met kleurige kelken in je kruin. Je vervangt de wintertinten, in levendige slierten en linten. Een palet van lichtblauw en fel geel in de ochtenddauw. Je nestelt zich tussen de ontwakende planten, met een lachend en stralend gezicht, langs alle kanten.…

Verwarrend, denk ik toch Goed of niet Zwart of wit Koud of warm Haat of liefde Maak niet uit Het is een opkomend besluit Die rijpt in mijn geest Misschien in mijn hart het meest De opkomende zon, na een regenachtige dag, dat is wat ik hopen mag.…

Sluit uw ogen en denkt aan mij. Ben ik zo slecht? Wat heb ik je misdaan. Heb ik een moord begaan? Ik ben altijd vriendelijk. Jullie zijn voor mij allemaal gelijk. Ik dacht dat jullie mijn vrienden waren. Hoe moet ik dat nu verklaren? Stel je even voor dat jij klappen krijgt, of dat ze je uitschelden. Zou jij dat leuk vinden? Jullie…

De weerspiegeling in mijn hart verdween in het niets. Verloren zijn de teugels, die zo strak waren aangespannen. Stenen werden opgebouwd tot een stevige burcht. De funderingen waren lucht en dreven als wolken weg. De wijzers van de tijd stonden met de seconde juist. Nu is er een wijzer weg onherstelbaar gebroken. Het prachtige weer…

Alle dagen heb ik hem nodig, verborgen voor iedereen. Hij geeft aan mij zijn bladen en houdt mijn woorden vast. Hij peinst over mijn lettergrepen, mijn woordspelingen tot zij een geheel vormen. Hij is ik en ik ben hem. Wij zijn één persoon, al heeft hij geen gezicht. Zijn bladen zijn wit en hij schrikt niet, wanneer ik ze…

Sterke wortels zijn nodig om een leven op te bouwen. De sappen van de liefde moeten de kruin kunnen betoveren. De liefde groeit tot er sterke takken komen die worden beloond met twijgen. Als het meezit, krijgt hij vruchten waar hij eeuwig zal voor vechten. Zijn levenselixir deelt hij met zijn uitgestrekte armen, tot zijn plantzaad de grond…

Het mooiste van de winter, is als het vriest. Dan is het de vorst die kiest. Hij omringt alles met een mooi wit randje, het is net kant. Het glinstert bij het minste zonlicht. Wanneer het smelt, streelt het de bladeren, voor de laatste maal, met zijn koude hand. De spinnenwebben, zijn gesponnen juweeltjes. De waterdruppels op de draden…

Sommige mensen zitten met het gevoel, dat ze veel te lang hebben gedaan, wat anderen van hen verwachtten. Sommigen hebben spijt over een jeugd die niet zoveel voorstelde en willen iets inhalen. Misschien is er een plots verlangen om te leven, op een moment dat een vader sterft. Of misschien zoekt men een verloren deel van zichzelf bij…

Hij was pas tien. Nog een en al puurheid. Onschuld. Tederheid Een lief mannetje. Altijd vrolijk. Even sociaal. Open als een zomerbloem. Dat jongetje stierf, zomaar, voorlopig zonder gekende aanleiding. Na een kort leven, maar wel geleefd aan 200 per uur. Even snel, in een paar fatale minuten, gleed hij weg uit het hier!…

Gevoelens delen met iemand is niet gemakkelijk. Toch nodigt onze samenleving ons voortdurend uit over emoties te praten. De openbare biecht, het publiek delen van jeugdtrauma's, misstappen en ontgoochelingen. Het geldt niet voor iedereen. Er zijn schuchtere mensen die zomaar hun gevoelens inslikken. Zij beschikken niet over de woorden die hun…

Hij verwacht niets meer. De gedachte alleen al neemt geen keer. Blauwe vingers van de kou, vuile nagels van het werk. Hij houdt het niet meer uit. Zijn haar hangt in zijn gezicht. Zijn baard is lang en vuil, is voor het scheren gezwicht. Zijn kleren stinken, houdt ze aan zonder te verpinken. Broek is te groot geworden, hij is het eten…

Het gezicht rimpelloos uitdagend en nooit boos. Jong en sexy lippen zo rood als rozen doen menig mannen blozen. Haarlokken schitteren in het licht van de zon. De ogen flikkeren ondeugend en zo verleidelijk. Het leven heeft het gebeiteld in geluk en liefde. Het is nog zo broos breken zal het misschien nog. Laat het door het lachen…

Ik weet niet of een simpele zon die opkomt op u hetzelfde effect heeft, maar mij kan dat belachelijk veel energie geven. Ik word ook veel vergevingsgezind. Dingen waarover ik bij regen en wind, tijdens die donkere ochtenden met hagel en smeltende sneeuw, heel lelijke dingen kan zeggen, lijken mij toch minder te raken wanneer ik een vermoeden…

Ik zag iets vliegensvlug voor mijn ogen een kolibrie kwam aangevlogen. Zo sierlijk, met al zijn kleuren. De kleinste vogel, voert met zijn waardigheid, zijn eigen beleid. Hij kan links, rechts, omhoog, omlaag zelfs ondersteboven vliegen. Dat kon ik haast niet geloven. Een tuimelvlucht in de lucht. Zijn vleugeltjes zijn zo flexibel…

Ik kan hem niet meer missen. Ik heb hem nodig, om mijn geheugen, weer wat op te frissen. Al jaren is hij mijn vriend, dat heeft hij zeker verdiend. Bloemen, landschappen, watervallen, alles kan hij in zich onthouden, zijn allesziend oog laat niets ontvallen. Mooie groene valleien, hoge bergtoppen, gaat hij in zijn geheugen verstoppen…

Naakt en schuchter in een hoek gedropt. Bevreesd wat er komen zal. Verdrietig kijkend. De glorie van weleer vergaan. Einde van haar mooi leven, het is gedaan. Vroeger kreeg ze rond haar ranke lijf mooie kleren bijkomende accessoires. Alle kapsels hebben haar hoofd getooid. Iedere sterveling bleef naar haar kijken Ze stond in de…

Ik werd geschopt, uit elkaar gestampt, niemand die mij uit mijn lijden kon helpen. Vrienden werden op dezelfde manier volledig stuk gemaakt. De nagels werden uit mijn buik getrokken, gaten bleven over. Wonden werden niet verzorgd, door het trekken en sleuren nog erger gemaakt. Het zag er echt niet goed uit. Ik had hen zo vele jaren gediend…

Ik heb mezelf dit weekend Twee keer gezellig gezelschap cadeau gedaan. Wanneer het nog altijd winter is en zo heerlijk koud, met dagen die korter zijn dan de nachten, moet een mens zich met veel humor en warmte aankleden wanneer hij door het leven wandelt. Onder de lage wolken en in de bijna vrieskou voelde ik mij die ochtend de koning te rijk…

Terrorisme is een woord, van dood, vernieling en moord. Je kunt het niet meer uitspreken, want je hart zou breken. Onschuldige mensen, jong en oud, worden uit het leven gerukt. Zomaar van hun aardse bestaan geplukt, door soortgenoten met een steen in hun borst in plaats van een hart. Zonder scrupules zorgen ze voor smart. Het…

Het wordt zwaar het leven. De gedachten zwerven over het onbestaande, op zoek naar iets positiefs. De vroegere fantasie is weggeëbd. De teugels die we vroeger in handen hadden, zijn slap geworden en sleuren ons weg. Wij kennen de diepgang van ons eigen niet meer. Het gaat berg af, altijd maar dieper ……. De standvastigheid onder onze voeten…

Verdriet wordt gesmoord met een kus. Onzekerheid krijgt een schouderklopje. Een pijnlijk hart wordt verwarmd. Angst wordt in de armen gesloten. Kwellingen worden weggepraat. Bedroefd, daar zijn woorden voor! Pijn wordt zacht behandeld. Voor al die dingen moet je met zijn tweeën zijn! Lief hebben is iets apart, het is de liefde van…

Alle dagen hetzelfde weer, en de regen valt met kuipen neer. Onze gezondheid komt in het gedrang, houdt geen rekening met stand of rang. Het humeur is op een laag pitje gehouden, want je bent nu juist zwaar verkouden. Buiten is het donker, kil en koud er is niemand … die daarvan houd Bent u een mens die meegaat met het weer dan loopt…

Ik kwam tegenover mijn moeder te zitten en monsterde met precisie haar gelaat. Mijn moeder draagt zelden make-up. Als ik naar haar kijk, dan zie ik perfect waar mijn toekomstige valkuilen liggen en waar ik ‘later’ dus rimpels ga krijgen. Haar kraaienpootjes vind ik best charmant, die heb ik zelf ook al jaren. Die lachrimpels vind ik ook oké…

Altijd opnieuw hopen we op een beter jaar. Als 2017 verjaart, hopen we op welvaart, meer begripvol zijn. niet leven met voortdurende hartenpijn. De wereld van vandaag is eenzaam ook niet verdraagzaam. Er wordt gemoord, het leven van een kind in de kiem gesmoord. De draad van hun leven is voor sommigen kort. De ene vertrouwt de andere niet…

Ik heb het beloofd aan mijn verlangen. De dag zal komen, dat ik het verlangen zal opbergen. Zolang het daar nog is leef ik in afwachting. Zie ik alles door een roze bril, niets houdt mijn verlangen tegen. Ik vertel het tegen me zelf vandaag en ook morgen. Vannacht droom ik van jou vertel het aan mijn gedachten. Maar verlangen…

Zwarte nacht, door sterren verlicht Fonkelend geven ze ons een bericht van lichtjaren geleden, ver in het verleden. Het weer was ijzig koud Overal sneeuw en brandend hout. Mensen schuilden Dieren huilden! Verkleumd en stil zochten Maria en Jozef een droog plaatsje om te slapen Niets vonden ze, alleen een stal voor de schapen. Ze zouden…

Het tengere lichaam van vroeger heeft de tijd overwonnen, ze past nog in maatje 38. De mooie ogen twinkelen nog altijd, maar hebben nu iets ondeugend. De mooie witte tanden zijn gefraudeerd, maar nog even verzorgd. Het haar is nog altijd zwart, maar de verfkwast is langs geweest. Alleen het verstand verbetert, heeft eerst…

Verborgen onder het zoekend oog van de oncoloog die je gerust stelt het is maar de grote van een speld. Wat zegt hij nu Wat is er aan de hand Het was maar iets kleins Onbenulligs zei de huisdokter. In alle staten Heb ik de kliniek verlaten Tranen langs mijn wangen Niemand om ze op te vangen In gedachten zag ik mij sterven Wat met…