Pasen - Het laatste

Wazig zijn Zijn ogen.
Beangstigend Zijn dromen.
Verwarrend de woorden.
Hij kan niet meer
Vechten tegen het onweerlegbare
Het rechte pad vinden in de wirwar
van Zijn denken
Kronkelend zonder de rechte lijn te vinden
Hete tranen uit blinde ogen.
Gekromde rug door pijn, die door prikt tot
in Zijn hart.
Donkere wolken bij klare hemel
zijn de gedachten in Zijn hoofd.
Wriemelende vingers die zich kruisen,
net of zij aaneengespijkerd zijn.
Ongerustheid maakt zich meester als
een vermanend beeld.
De lust is weg, net als water dat het
strand verlaat zonder nog terug te keren.
De ziel verschroeit, als verloren in de hel.
Hoop is er niet meer, totaal uitgedroogd
omdat het lichaam en de geest niet meer
met elkaar kunnen opschieten.
Zo is het Hem vergaan, de mens, het dier…..
Zo vergaat het nu de wereld……

Schrijver: claire vanfleteren, 30 maart 2018

claire.vanfleterenskynet.be

pasen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 138