Alle inzendingen van Claudine

Ik droomde deze nacht over een strandbal, doorzichtig en met geel/oranje strepen, bekrast door een wild kind, maar lek kon het dit speels geluk niet steken. Met onze adem bliezen wij de strandbal rond, hij was niet meer te sturen. Het leven werd een zomerdag toen wij als door een wonder voorzichtig werden meegenomen.…

Naast elkaar stonden wij met tussen ons in een cirkel. Je zei: “Je weet met hoeveel gemak ik stap in deze vorm. Loop ook eens naar voren.” En maanden later fluisterde ik je naam en kon ik zeggen dat ik van je hield, door deze beweging voorwaarts.…

Mijn lege ik vult zich met haar. Je kent me vast wel: ik houd luiken gesloten en speel. Het is jammer dat honger naar eigenliefde zich niet laat stillen…

Weet je lieverd, het doet er eigenlijk niet toe of jij van me houdt of zij - ik ben onvervangbaar.…

speciaal voor jou mijn heilige casanova dit handige spel in reisformaat een troostprijs met bezieling voor afgelopen jaar…

Pluk de dag Ruk je af Gevangen in verlangen…

Je zegt: laten we vieren dat wat ons verbindt. Maar ik voel uitsluiting. Je zegt: laten we dansen op het ‘nu’. Maar ik wordt gekweld door herinneringen. Je zegt: laten we proosten op het leven. Maar ik voel dood in mij. Je zegt: je oogt zo content. Maar weet je: het kost zo verdomd veel inspanning om me groot te houden.…

Je beloofde me de hemel op aarde de hemel samen met jou En inderdaad ik geloof in een hemel ver ver weg van jou…

men dichtte je psychopathische trekken toe wat dat betekende vroeg ik toen werd je meegenomen naar een duister einde zonder bewustzijn…

Het spookte botste en duizelde en jij noemde het pret…

Walging overvalt me keer op keer als ik denk aan de perversiteit die jou dreef. Want verrot is het gedrag waarmee jij de stoornis van je ziel verried. Maar ik leef ondanks…

Het baken van vertrouwen en moraliteit liet zijn onderdanen struikelen keer op keer en alles veranderde toen het grote zwijgen zijn vlucht had genomen.…

We hebben ons, allemaal, kostelijk geamuseerd op de reis van het bestaan! Toch een kanttekening: We vervloekten het tripje naar de "nachtwaker zonder ziel".. Voortaan maken we een ommetje, oke? Dan kunnen we dat optrekje van jou tenminste mijden.…

Ik droomde van zondag de druk van de maskerade die op je lag drie uitvoeringen lang mocht je maar je zakte in elkaar kon niet meer veranderde in een rups het was genoeg…

Zeven dagen heeft de week Voor elke dag een vrouw Behalve voor de zondag Want leugens zijn vermoeiend…

Ik heb je toch weer opgezocht al was het niet van harte. Je ging zitten en vertelde over reizen naar de andere kant van de aarde: Hoe 's ochtends de zon onderging en het licht niet te vangen was. Geen spoor van euforie op je gezicht. Ik zei: Ik moet verder.…

Laat me je gastheer zijn in het huis dat het mijne niet is. Ik weet dat er geen woorden bestaan die troost kunnen bieden aan deze staat van ontheemding.…

Niet dat je weg wilt lopen - Waarom zou je- maar iets in mij blijft bang voor leven en vertrouwen De schaamte om het verlangen was al te lang zo groot En ik wilde dat ze voor me op waren gekomen Dat het goed was wat ik wenste toen het er gewoon mocht zijn…

Soms is alles wat ons leven laat een lied een zacht lied over verlangen over tederheid over een vlam die waakt over ons in de nacht in een stenen stad. Soms is dat alles.…

Lieve jij hoe kan ik je missen als jij zo diep verborgen in mij zo dicht en dichter nog om precies te zijn: het cadeau voor jou en mij?…

Wij vragen om genezing en vertrouwen voor een van onze reisgenoten. Hij werd door de bliksem getroffen. Wij waren doofblind. De reisleidster was flitsmoe en had ook nooit van ehbo begrepen.…

Zelfs het reservaat kan liefde niet sparen, zeg je, de waarheid heeft het te verduren.…

Je probeert je concreet voor te stellen: wat ik denk wat ik voel wat ik verwacht en wat ik verlang, tevergeefs misschien. Maar ik weet: wij zijn sterker dan de zeebries.…

Pannen rinkelen Deuren worden dichtgeslagen Vensters trillen in hun sponning. Toch staan wij nog hier: al is het achter gesloten deuren.…

Een kaars, twee rozen en drie lichtjes: Een zwarte kaars om onheil af te weren. Twee roze rozen symbool voor onze liefde. Drie theelichtjes die stenen harten met warmte vullen.…

Juist deze dagen is het zo fijn om te weten dat er mensen zijn die onzichtbaar bij je zijn, met je mee lopen echt echt waar.…

Onze liefde- een verkleedpartijtje met ranja en wat nootjes Telkens weer vroeg jij: Herken je me nog? Ik knikte maar hoopte dat jij de koffer met vermommingen eens aan de weg zou zetten.…

Dit is een vraag voor de psychopaat IN DE HEER: Wie zeg mij wie hoort het luide wenen van jouw slachtoffers het gekerm in de nacht en het schreeuwen om eeuwige gerechtigheid....?…

Je gaat verhuizen naar een woning met ruimte voor een verjaardag en je dochter. De vrouw vroeg of ook ik weg wilde van hier. En ik twijfelde over het antwoord. Want -inderdaad- ik ga het pand verlaten in de verwachting dat stenen omvormen tot vlinders. Maar nu wil ik de oude kat nog vergezellen Hij vroeg hier verdomme net zo min…

Ik zag je huilen aan het einde van de film. Het was hartverscheurend om te zien. Je stem, je gezicht je hele zijn: een noodkreet. Maar ook ik wilde wegkijken.…