Alle inzendingen van Claudine

Honderdduizend schonen hebben mij hun ja-woord reeds gegeven en nog laat ik ze ook weer gaan…

Je zegt: ‘De wind zal ons dragen’. En even ben ik vol vertrouwen over de dag van morgen. Maar wat, als rukwinden passeren: zal ik staande blijven? Of, wat als de wind jou meeneemt? Zal het leven met al haar stormen mij omhelzen?…

Comfort, dat is wat het huwelijk me heeft gebracht Comfort en een eindeloos gevoel van gearriveerd zijn. Ook mijn gevoel voor eigenwaarde kreeg een enorme boost, want wie ben ik zonder hem? Ik blaas mezelf dan wel op, maar dat is nodig, want uit mezelf voel ik me te klein. Ik kan alleen maar zeggen: Gelukkig, ik ben getrouwd.…

woensdag/donderdagmeisje, gezelschapsdame, platte minnares... Wie werd jij door zijn schaamte. Het waren de meeuwen die onophoudelijk tot je riepen. - waar was je - Schuim op golven waarschuwde voor waterkracht; Om op te helderen en bloot te leggen. Je lichaam schuurt nog van het harde zand.…

mensen weenden luid om de man die hen verliet maar het ergst van alles: ze hadden verdriet om iets dat niet bestond de man die zij zo diep aanbaden was het kind dat al die tijd verstoppertje had gespeeld…

Waterdier af bek te groot in hardheid omvormt niet meer te sluiten. Visje, wat is er van je geworden? Onschuld spreekt nog uit ronde ogen, maar duistere wateren brachten slechts dood.…

prikkel verlangen inbezitname genot genot genot verveling afstand prikkel verlangen inbezitname genot genot verveling afstand prikkel verlangen inbezitname genot verveling afstand prikkel verlangen inbezitname verveling afstand…

in een wereld vol bedrog kwam ik haar tegen de enige vrouw die de waarheid sprak en toch heb ik met haar gebroken verkoos verblind door spiegellicht het duister leven…

We zagen de hel in elkaars ogen - de woorden die je sprak toen je je Vlaamse schone introduceerde. En ik hoorde haar accent en zag geen hel maar een steen en ik dacht hier liggen twee stenen te wachten op wat licht.…

Ze tovert liefde - duizelingwekkend en kent geen twijfel in de hemel die naar haar knipoogt. En als het nacht wordt zullen de goochelkunsten blijven om alle angsten weg te wuiven.…

Lief kind van mij het is een misvatting geweest te denken dat je klein was sorry daarvoor. Ik wil je je ruimte weer teruggeven in en om je wezen heen. Ik beloof je een helpende hand te zijn in het grote huis waar je nu mag wonen. Toe, kruip niet weg, hier is het veilig ben je van waarde.…

En ik weet wel dat er woorden zullen vallen die alles open breken of zijn het alleen de oude kalveren te zwaar om geslacht te worden. Misschien steek je er nog een op als de spanning maar dan nog ik zal het zwarte stuk papier in de lucht houden zodat je het te zien krijgt.…

wat is dat toch die verwarring steeds als blijkt het mooiste meisje van de klas had geen bevoorrecht leven…

Eenzaamheid, pijn en verdriet, maar niemand die mijn wil ziet, misschien een counselor van stichting wreed - open mijn weg - ik weet het niet.…

Dat het ons lot is onze eigen dood te sterven, lieten ze weten. Als waren ze vertrouwd met een afweging als deze. Anderen strooiden met woorden van liefde. Als zou je de moed in de eenzaamheid het moment en de keuze niet proeven.…

De hokjesman vertelt: Het is zo lekker overzichtelijk, verstoor de orde niet. Als jij de kleuren mengt, kan ik je niet meer vangen. Ik wil het niet, dat je mij kent.…

Nooit gedacht over de liefde In termen van competitie Maar, nu je er toch over begint Heb jij ooit kaarsen samen de ring in zien gaan? Twee boksende lichtjes, stel je voor.…

De dag dat jij me liet zitten was de dag dat ik mezelf trouw bleef.…

In het groen kom je me tegemoet- eindelijk. Je spreekt van geborgenheid, iets waar wij samen alleen weet van hebben. Je bent dichtbij in de natuur.…

We gingen naar het naaktstrand jij en ik daar waar golven hoog waren en zandvlakten breed taal ongerept. In dat septemberlicht onder de naaldbomen vonden wij ons huis terug.…

De leeuw van de stad was uitgemergeld; het enige wat hij nog kon was bloedzuigen en handelen in zielenroof.…

zeg ken jij de maskerman? hij leidt je om het groen wordt - bij gelegenheid- een dief en neemt vooral zichzelf in het ootje.…

Ik zie je zijden sjaal nog wapperen in de wind om een gezicht dat ik herken maar door jou niet meer gezien wil worden.…

En ik gaf je een laatste kans, je plek te aanvaarden dat opgeklopte zijn een beetje in te binden maar de macht was zoeter de bewondering de status ik ben jou alles als je kunt shinen terwijl ik fluit en klap maar wie ben je nu een man met volgers.…

Ik ben het met je eens: Het is de liefde voor de ander die gelukkig maakt. Toch gaan je woorden me wat ver: Ik verdraag elke beet en snauw, haar kwaadste streken maken mijn hart niet benauwd. Ray, voor het geval dat: er is plek bij de mannenopvang!…

wanneer heb ik bedacht dat mensen het goede met me voor hebben ik verloor verdronk en lag in coma er bestaat geen vertrouwen bij jou…

Voor ik dood zal gaan, wil ik je vragen om samen langs het strand te wandelen, onze armen om elkaar heen. In stilte kijken naar horizon en ogen. En als we dan weer praten, laat het over morgen zijn of over schelpen op het zand. Ik zal vergeten en verdwalen, dronken worden deze laatste dag met jou.…

Ik wenste dat het drama nogmaals de keuze liet.…

laat me deze stad ontdekken het dier en de god in jou ik heb geen zin meer om op andere verbindingen te wachten of te buigen voor de verkeersborden alom laat me ons ontdekken ga met me mee op reis en gids nog wat dan vinden we vast de weg terug…

En nu je er toch bent vertel me je verhaal als jij dat wilt van wat je is overkomen en de keuzes die je maakte ik heb geen trek in poppenkast of uiterlijk vertoon - mijn tijd is gratis…