Alle inzendingen van Coby Poelman-Duisterwinkel

Hoe vurig is de wens gekend, erkend, herkend te zijn wanneer je door het vuur gegaan de ander hebt gered. Dat kan toch niemand zijn ontgaan, heeft dan in ‘t heetste van ‘t gevecht niemand naar jou gekeken? Getekend zoek je naar een teken dat je slechts even denkt te zien, je wilt, je hebt toch echt het recht. Door wie je redde word je…

Als ik zo om me heen kijk naar volwassen mensen begrijp ik niets van hun gedrag, degenen die ik hoog had ingeschat blijken zo anders dan ik eerst vermoedde. Wat zit er achter achterdocht en woede, waarom verdenkt men mij van iets waarvan ik in de verste verte niets vermoeden kon, waarom draaien volwassenen soms als een boomblad om. Zelfs…

Halfstokse vlaggen ontwimpelen wat was, onhoorbaar spreekt de stilte in het mensenhart verbonden met de ander. Hoe machteloos, lam geslagen, wind wappert rouwbetoon, dragend het leed naar waar het wordt gehoord, naar Wie de laatste vijand heeft verslagen.…

Ontmanteld was hij na zijn CVA, een warme mantel werd hem omgeslagen, zij gaf hem al haar liefde, voelde zich gedragen door wat ze op hun trouwdag aan Hem had beloofd. Hij zou haar bijstaan wist ze, al hun levensdagen, ze hield niet op Hem in hun nood te vragen. De mantel kleurde door de trouwtekstwoorden en werd zijn schuilplaats…

Wervend op weg te zijn, Kind van de Levende, makend Zijn volken tot leerling van Hem, stuitend op tegenstand, opdrachtgevoelige, lukt me dat zelfs niet met engelenstem.…

Regenbogend kleurt de hemel over wie zich overgeeft aan onontkoombaar dood. De zuster schijnt in violet, haar fluistering vormt een gebed. Verbonden met de stervende, Zijn kind, Zijn ervende, neemt Hij de adem die Hij gaf en leidt vanuit de Hoge naar 't licht van Zonnebogen.…

Een reuzenhommel uit Den Ham gonsde voortdurend rond een lam, het beest rende een weiland door maar het bleef zoemen in zijn oor. Wat bleek, de maat van hommel Eb was meegeweven in een web, daar zong hij samen met Koos spin een Hamster oorlamwalsje in.…

Achtervolgd door wat je losliet, de liefde van je leven en het leven door de liefde, kun je niet meer aarden. Het openbaart zich in je binnenste zodra je oog in oog staat met haar evenbeeld. In alle heftigheid breekt het verleden open uit je ontgraven fotodoos. Wat als je toen… hoe komt een mens tot wat hij niet wil doen.…

Nu brandt de eerste kaars, teken van wachten op Jezus geboorte, de komst van de Heer. Kijk hoe het kaarsje brandt, lichtglansverspreidende, volgende zondag ontsteken we meer. * Twee lichtjes schijnen al, richten de aandacht op Jezus geboorte, de komst van de Heer. Zie hoe het lichter wordt, blijdschapverkondigers, komende zondag…

Hoe kleurloos kun je zijn als je blijft wachten tot je kleurloos bent, als zwart en wit je dromen hebben grijsgedraaid tot pelgrimsjaren. Hoe kon je zo lang leven zonder antwoord in de doodsnood van je grijs verleden. Kom je in actie, zet die dan ook voort, laat zien dat jij niet kleurloos bent je kunt toch dingen maken, blijf toch…

Je trappelbeentjes willen nog niet slapen als mamma speels het slaapzakritsje sluit, je brabbelt levenslustig da-geluid en dirigeert lachend de knuffelapen. Zodra je mamma’s fototoestel ziet voel jij al aan hoe zij van jou geniet.…

Wanneer ik schrijf denk ik wel eens aan jou, jij trekt mij over mijn verlegenheid, zoals je in gesprek ging met Ik ben, benoemde wat heel goed was maar ook wat er goed mis ging en al die dingen uitsprak waar je veel spijt van had. Kijk, dat kan ik in jou zo zeer waarderen, Jij draait er niet om heen, en schrikt er niet voor terug om wat…

De paardenbloem is uitgebloeid, tere takjes tekenen een aureool rondom de steel. Een lieveheersbeestje bekruipt het pluis, zijn pootjes haken in het zachte wit alsof het zeggen wil, je wordt gedragen door een krans gebeden die door de Wind verwaaien naar het Land van Licht.…

Leve de jarige wens ik jou hier vandaan, heb het gezellig, geniet van de taart, in mijn gedachten jou feliciterende schrijf ik je naam op een vlaggetjeskaart.…

Zuster, ach laat ook maar, gaat u uw gang maar weer, ik vraag geen aandacht meer, alle begrip. Als ik maar Wi-Fi heb, laptopverslavende, red ik me zelf wel al kost het een rib.…

Gillen en bungelen, zwiepende waaghalzen, trekpleisters boven het Schevenings strand, Stuipen op ’t lijf jagend, draaierigmakende, zweven ze omgekeerd, jumpen op stand.…

Lakens bleken op de groene velden, lakenvelders breken in pinguïnkleur het groen.…

Huppelend, duikelend, spelende vogeltjes, hoog in het lover, ‘t bevleugelt de zon, levendig strijkorkest, hartenveroverend stijgen ze hoger dan Bas Bariton.…

Kom onder deze kap, lekkere visolie, breek onze eieren, hier is het warm. Kabels verterende, motorontmantelend knabbelen rovers door marteralarm.…

Zie je die bloemenpracht, groet van je Metgezel, hoor je de braamsluiper fluiten in ’t bos? Raakt je hun schoonheid, zo Scheppergetuigende, barst je spontaan in een ode toch los?…

De kat onder de auto leeft zijn leven, ontknijpt zijn ogen spleetsgewijs wanneer een schaduw in zijn warmtebron verschijnt. Wat zal hij doen wanneer de motor start? Ach, ik heb nog geen haast strijk ik me over ’t hart.…

O, die klaprozen langszij wanneer je op de snelweg rijdt, dat zomers rood tussen het groen, groots in uitbundigheid. Als pauwenveren wuiven zij een speels pauzeerakkoord, dit rozenveldapplaus vertolkt Gods eigen scheppingswoord.…

Kom maar lieverd, roept een vrouw die in mijn richting kijkt. Ik stal mijn fiets, ik ben er al maar wie ze op het oog heeft speelt onverstoord, passanten hebben ons gehoord, ze lachen dat is mooi, de vrouw achter de bloemen beaamt dat we elkaar best vaker lieverd mogen noemen.…

Ik kan mijn draai niet vinden, mijn hoofd is er niet bij, sinds jullie zijn vertrokken zijn jullie ’t dichtst bij mij, ik zie het vliegtuig stijgen, mijn hart stijgt bonzend mee tot jullie veilig landen, dan landt mijn onrustwee. Je mailtje meldt; daar gaan we, mijn handen gaan ineen, je foto wordt bureaublad, de baby slaapt sereen.…

Wanneer je rijst eet met een speld en elke korrel telt telt alleen nog dat moment, de smaak van niet gekend is wat je hele leven kwelt.…

Licht strijkt over wapperend geel van Colijnsplaat tot Kamperland, maakt beelden levend, transparant, betovert linnen in fluweel. Het inspireert de kunstenaar tot schilderen, musiceren, marmeren, vilten, boetseren. Droombeelden worden scheppend waar, stilstand komt in beweging, sporen openen wat dicht, nodigen tot verbeelding. Bezoekers…

Vandaag kies ik bij zwart/wit zacht oranje, een sjaaltje losjes in een knotjesspeld, het schuimkoralen snoer van tante Anje en in mijn haar heb ik een bloem gespeld. Zinderend danst de lente door de lucht, er luiden voorjaarsboden in de zon, de kat miauwt zijn maartse lokgerucht, dekbedden kleuren fleurig een balkon. Vandaag stuift meel…

Mamma, mamma, ik ga dood! Twee armpjes omklemmen haar, over haar heen golft een warme brij, het kind, opgelucht, leeft de dood voorbij, voor het eerst in zijn peuterleven nam hij kennis van overgeven. Op een dag denkt zijn moeder aan dit moment, aan Jezus die doodsnadering ook herkent, in gedachten Zijn armen om Vader geklemd zich…

Letters van het plankje schuiven scrabbelend op het bord, woorden van waarde overlappen blauwe en rode vlakken, houtjes kletteren in het deksel van de doos. Het spel heeft een nieuwe dimensie gekregen, woorden kruisen van boven naar beneden in het Gronings de zin van het leven. Letters kletteren over het bord, De waarde van gas is gestegen…

Hij woonde in Amerika en zij in Amstelveen, de telefoon verbond hen over grenzen heen. Door dementie getroffen sprak hij niet meer haar taal maar op een dag was er zijn vraag, ik ken ze allemaal. Ze zongen tot zijn sterven wat zij in hem hervond, zo deelden ze geloof en hoop door psalmen dat hen bond. Zijn Woord doorbrak de grenzen…