Alle inzendingen van Coby Poelman-Duisterwinkel

Haar stem vertelt me van de hel waar ze is doorgegaan, haar hoofd let op verkeer, haar hellepijn bereikt mijn hart dat krimpt en opent voor nog meer. De klanken van haar pijn raken de wanden van de kleine ruimte, haar woorden raken diepten van mijn ziel, doen me beseffen hoe het schrijnt om ongewild een ex te moeten zijn. Wanneer…

Als niemand de bruidsstof durft knippen zal er dan ooit een bruidsjurk zijn? Als niemand de bruidegom wil zien zal er dan ooit een bruiloft zijn? als Iemand Zijn bruid nu wil halen, zal zij klaarstaan, zal zij stralen?…

Het mooie van de wisselzang is wat het met je doet. Zo luisterend naar wat je broeders zingen voel je de warmte Gods over je uitgestraald, landen Zijn woorden in het diepste van je hart. Zo zegenend bezongen beantwoord je Zijn roep in klanken uit de hoge neerdalende als dauw over je toehorende broeder, dan voelt het of de Vader…

Als Koningszoon weet je het al en je wacht rustig af, geniet van de bezoekjes, de gesprekken, je onverwachte handgebaar toont me je zachtste kant. We wandelen en groeten de bejaarden, je lijkt gelukkig in je zieke staat. Je leven legt een kantlijn in mijn tekst waarlangs ik meer en meer ontdek ’t belang van deze fase. Ik ben ontroerd…

Ik vroeg alleen maar of mevroi veel pijn had, het leek alsof de oorlog haar bevroor. Ze keek me aan of ze een doodsslang zag. Ze heeft toch niets te klagen dacht ik nog. De lacherige kinderen, ze komen elke dag, weten zij iets van oorlogspijn, wat zegt hun overlevingsstrijd? Hun moeder droeg haar zwijgen tot aan de grafrand toe, dat…

Zijn spel onderbrekend komt het kind voor me staan, bewondering vult zijn blik, ik prijs me gelukkig dat ik Fries kan verstaan, wat hij zegt brengt me zo in mijn schik, terug in het pashok na mijn zacht dankjewel hoor ‘k hem weer opgaan in ‘t vrolijke spel, ik denk vol vermaak aan die ene minuut, zijn spontane kreet: wat sjochstó…

Levend uit geloof geloof je dat het leven door de Levende je is gegeven. Dood geloof kan ook opnieuw gaan leven. Geloof de Levende, geloof Hem op zijn Woord, beleef je geloof en leef!…

Geschilderd op oranje vult u in koningsblauw een deel van onze kamer. Uw blik is koninklijk, waardig, niet zorgenvrij, uw mond vertolkt vredige dankbaarheid. Waarom wij u graag zien is de verbondenheid, de bloedband met de Koning, uw grenzeloze trouw aan volk en Hem. In koningsblauw gehuld verscheen u in de kamer en kondigde uw abdicatie…

Bij de wisseling van de troon bidden wij u als Koningszoon Zijn kracht toe in vertrouwen, wijsheid om op te bouwen. De nieuwe munt die onherroepelijk komt toont wat wordt toegebeden op randschrift in het rond, zo zal uw beeltenis worden omgeven, weet u omringd door God, de adem van uw leven.…

We zagen ze tentoongesteld in Ede, uw serie tekeningen voor de almanak, zo hartveroverend, vooral die ene, schoenen op tafel van wie krant las, op gemak, het sigaretje losjes in de hand, een koffiekopje naast een stapel boeken, de knipoogtekens op de uitgevouwen krant, het sprong eruit tussen kostbare doeken. Dat u opnieuw mag strooien met…

Op pepermuntblikjes in mijn vitrinekast, u kent ze vast wel, die van Wilhelmina, bent u al vele jaren een graag geziene gast. U en uw levenspartner gaan dagelijks door mijn hand, ‘k ervaar in die beweging geleidelijk een band. De cafeïnevrije zit in ’t verlovingsblik, achter de bruidskus schuilt de koffie met meer pit. De nieuwste…

Tegen een roze lucht oefenen kale dansers hun stramme takkenarmen als een groep nordic walkers op fris kleurend groen. Rekkend, strekkend als geweien in de verte, kleurig groeit de lente boven doodgewaand roodbruin. Gapend van de winterslaap reiken ze naar het licht, buigend in tegenwicht roepen ze lokkend: Groei en zweef, stuif en geef…

Ben je een held als je een moord begaat, ben je een held als je durft vechten, ben je een held als je gewroken hebt? Word je een held als je vol woede zit, vernederd bent, je huisgezin ziet lijden, is haat en wraakzucht iets dat krachtig maakt? Wie is de lafaard onder zijn vermomming, bloeddorstig, niets, niemand ontziend, die als…

Handen omklemmen het koude metaal, zittend op het plankje reiken voeten achterwaarts tot aan de tenen het zand. Benen recht naar voren wiegt ze zich vooruit om langzaam met het lichaam vaart te maken. Wind suist langs haar haren, schakels kraken, in haar maag zweeft vaag het draaierig gevoel. Ontspannen laat ze zich door lucht en ruimte…

Zoals een golfbaan golft onder de invloeden van buitenaf of ondergronds golft het leven van de mens die niet als buitenstaander zich staande houden wil. Mollen banen zich een weg in blinde ijver, niets ontziend. Het is de ander die de ogen opent. ’t Zijn niet de gangen die ons landgenoten maken, het is de wil een landgenoot te zijn.…

Wollige wolkjes scheren het groen onder gegolfde lucht, gouden gloed verteert in bermen. Tussen klavers sterft oktober in bladvormig bruin. Drassig staart de aarde de laatste grassen na. Schaapsgewijs nadert het grijs, de herfst is zacht dit jaar.…

Zoals een vader schrijdend zijn dochter begeleidt naar haar wachtende bruidegom zo begeleidt de Vader Zijn smachtende bruid totdat de Bruidegom komt.…

Ik kom eraan haast zich een moeder wanneer ’t gevallen kind haar schreiend zoekt. Ik kom eraan klinkt als verlichting voor de kleinmoedige die hulp inroept. Ik kom eraan klinkt als een luchtsprong wanneer een drenkeling naar redding zoekt. Ik kom eraan klinkt als verlossing voor wie in barensdrang de dokter roept. Ik kom…

Een streepjeskater uit Opende die ‘t wielrijdersmuziekkorps kende en hoorde van hun optreedplan wilde meeblazen in Japan. Hij oefende zijn wangen rond met een cornetto aan de mond maar toen hij klaarstond in ornaat was er geen fiets op katermaat dus blies hij “Sterren in de States” op zijn Japanse rollerskates.…

Aan tafel wordt gesproken over de politiek. Vader en zoon dienen elkaar van repliek. Verschillende partijen passeren de revue. De zoon gooit nog een balletje op over de CHU, en had je vroeger ook niet een boerenpartij? Die man, heette hij Kieviet? Hij kijkt daarbij naar mij. Boer Kieviet, boer Kieviet? ‘k Kom bijna niet meer bij en sein…

Als leven overleven wordt in schaars verlichte kamers met enkel hapjes lucht bij nieuwe maan, een peertje schaduwen verspreidt in plaats van licht duurt fluisterende angst verholen eeuwigheid. Elk onverwacht geluid uit het portaal kan de gedode tijd inhalen. Als rollen worden omgedraaid wanneer het schuilgehouden leven door de koortsdood…

De stilte die U toezingt Heer doorademt echo’s van weleer de rust van hemelingen hier wordt Uw Woord bezongen het stilt in ons de honger ’t verlangen naar Uw keer. Uw zegen in het zondagslicht het lichten van Uw Aangezicht het geeft ons zoveel vrede gaande met U in ’t hier en nu voelen we door Uw leven dat U ons blijft omgeven…

Als ze de stille hoop die zo vaak ijdel bleek heeft uitgesproken komt haar gevoel, mij nog zo eigen, weer levend in me boven. Verwachting stijgt, tegenslag dreigt... als haar teleurstelling mijn hart bereikt is het of troostend Hanna in me schreit.…

Het is voorbij je hoeft niet langer lijden Hij heeft zich over je ontfermd. Het werd te zwaar voor jou en wie je begeleidden je wordt niet meer door pijn getergd. Je mag naar Huis zoals je duiven kwamen dit was voor jou de laatste vlucht Hij kent Zijn kinderen en noemt hun namen Hij kijkt gedurig naar de lucht. Wij moeten je gemis…

Lang voelde ik de banden van wie mij gevangen hield maar na die preek voel ik me zo bevrijd ik kan wel juichen van de daken schreeuwen mijn ogen stralen van hetgeen ons werd verteld ik ben met wie mij redde door de dood gegaan vanuit het diepe kwam ik boven Zijn handen tilden mij omhoog Zijn armen strekten zich ik zag Zijn meelevende…

Duizenden sterretjes twinkelen in het gras de zon spiegelt regenboogkleuren het groen in de morgen als de hemel bij nacht het licht van Gods goedheid dauwt schitterpracht!…

Die maanden dat ik niet kon gaan besefte ik ten volste het gemis geen bandje kon de liefdesband vertolken van tekstbelevend zingen op echo’s van ons voorgeslacht in een doorlevende bezieling, het vreugdevol de Levende ontmoeten de warmte van Zijn Woord over je heen gespreid de liefdevolle ogen van wie om je geven de vrede…

Waar ben ik Heer als ik er niet meer ben hier bent U bij mij alle dagen en dan ben ik dan elke dag bij U? dan kan ik rustig ademhalen.…

Niet het aantal telde vijf broden bleek genoeg Hij die het brood ís deelde vermenigvuldigde en sprak Ga zitten in het gras Neem, eet... Zijn lichaam brood in overvloed Verzamel wat te veel was - niets mag verloren gaan – om te delen van Wie gaf. n.a.v. Johannes 6 : 1 – 15 en 22 - 35…

Veelkleurig schilderen we delen van het leven een groot vlak sociaal boven het cultureel door ’t hele doek zien we onszelf verweven hier iets te weinig daar weer iets te veel het sociale buigt zich naar de ander over het culturele haalt het anders in de ander boven ziet het ontplooien in verrassend tot een gouden zonneboog zo komen…