Netgedichten

netgedicht (nr. 48.493):

Voor de passpiegel

Zijn spel onderbrekend
komt het kind voor me staan,
bewondering vult zijn blik,
ik prijs me gelukkig
dat ik Fries kan verstaan,
wat hij zegt brengt me
zo in mijn schik,

terug in het pashok
na mijn zacht dankjewel
hoor ‘k hem weer opgaan
in ‘t vrolijke spel,
ik denk vol vermaak
aan die ene minuut,
zijn spontane kreet:
wat sjochstó der leuk út!

Uit de bundel "De voordracht"