Alle inzendingen van Coenraedt van Meerenburgh

Zijn overdenkingen besloegen dagen, Maar toen kwam Omtzigt tóch in het geweer. Hij doet meteen iets voor de eerste keer, Iets wat wij in Den Haag niet eerder zagen: De eerste man die voor een zetel gaat, En liever lager in de peiling staat.…

Weer meldt zich iemand voor het bonte bal, Het vissen naar de gunsten van de kiezer, Maar wie ook winnaar wordt, wie de verliezer, De uitkomst ná november weet ik al. De richting van de sneltrein Nederland Blijft onveranderd de verkeerde kant.…

De ruimte wil ons kennelijk wat vragen: “Wat zoeken jullie met je telescoop? Een stukje duiding, of alleen maar hoop, Of alle kennis van voorbije dagen?” Terwijl we turend kijken in de nacht, Blijft dit de vraag die op een antwoord wacht.…

Ik las dat juli (hooimaand) van dit jaar De warmste was ooit door de mens gemeten, Maar wat u ook nog eventjes moet weten: Augustus 6, was weer het koudst, echt waar! Zo wordt er continu en ongemerkt, Elk jaar aan het gemiddelde gewerkt.…

Naar nú blijkt, loop ik tóch weer uit de pas. Ik dacht oprecht dat ik goed bezig was, Loop liever achteruit, dat is een zegen. En loop vooruit, maar dat is dus een ding, Trouw maak ik elke week een wandeling, Het is noodzakelijk om te bewegen,…

“Een eigen lijst? En wel of géén premier? Wat doe ik met de stikstof, met de vossen? Moet ik dit kleine kikkerland verlossen?” Zo twijfelt Omtzigt in Gethsémané. Hij zoekt, ter voorbereiding op zijn taken, Nog vijftig leerlingen die met hem waken.…

Wij zijn vertrokken, ruim een week geleden, Naar Zuid-Europa, badend in de zon, In Nederland viel regen in de ton, Maar wij bezochten Italiaanse steden. En nu ligt Noord-Italië in puin, En ik zit in de zon hier in m’n tuin.…

Het is de diepste wens van alle Zweden, Om toe te treden als nieuw NAVO-lid, Maar dit lijdt tot geruzie en gevit, Want Erdogan is niet zo gauw tevreden. In plaats van dat gesoebat op die top: Los eerst die klereoorlog maar eens op!…

Het is voorbij, het speelveld ligt weer open, En niemand weet wat er gebeuren gaat, Dit kabinet heeft Nederland geschaad, We mogen nu weer op iets beters hopen. Tabé dan, ga maar gauw Mark, ouwe reus, We gaan je héél erg missen (maar niet heus!).…

Het is haast niet van echt te onderscheiden, Zo’n tekst geschreven door die slimme ‘Chat’, Hoe weten wij nog of dit snelsonnet Wel van een dichter is? ‘t Zijn rare tijden. Ik vrees dat het nog erger wordt, m’n kind, Die chat weet vast al wat men hiervan vindt.…

Als een partij je helemaal niet zint, Dan breng je die het allerliefst tot zwijgen, Maar wie van plan is zó zijn zin te krijgen, Die moet wel weten waar die aan begint. Zo’n wetsvoorstel van dergelijke lieden, Zou ik dus ogenblikkelijk verbieden.…

Wat ging er deze keer veel aan vooraf, Dat zomerse moment, de zonnewende: Veel onweer, regenbuien, ’t was een bende, Het voelde als een ‘healing’ of een straf. Dus bleven we maar even lekker binnen; We kunnen aan de tweede helft beginnen.…

De Zweedse spelers waren jong en fit, Toch wou de bond hun kruizen controleren, Ze moesten zich ontkleden en niet scheren, Van welk geslacht was elk selectielid? Terwijl je denkt dat het goed zou bevallen: Want op het veld wil je een team met ballen!…

Weer heeft hij 'overwogen op te stappen', Maar ondanks dit herhalende patroon, Vindt hij zichzelf bij uitstek de persoon, Om toegebrachte schade op te knappen. Voor mij heeft hij de boel te lang bedot, Hij is een paling in een emmer snot!…

Die Erdogan, dat is een democraat In al zijn vezels, ja, in hart en nieren, Vandaar dat velen zijn victorie vieren, Geluk en voorspoed voor de Turkse staat. Joe Biden en Macron begrijpen dat, En zeiden daarom snel: Proficiat!…

Ze huilde om dat droevige verhaal, Dat haar twee dochters op tv vertelden, Dat zij gevaar loopt, dat is wat hen kwelde, Zelfmedelijden is een rare kwaal. Toch wist dat haar niet werkelijk te raken, Ze veegde wel, maar tranen? Die ontbraken.…

Zijn medewerkers kafferde hij uit, Hij raasde, tierde, smeet en sloeg met deuren, Gedrag dat alleszins is af te keuren, Daarnaast is hij een grote ijdeltuit. ’t Is een minister die te denken geeft, Nu Wiersma nog zo veel te leren heeft.…

Ik schreef een liedje voor het festival, Het ging van ‘oeh’ en ‘aah’ met grote sprongen, Ik heb het voor een jury voorgezongen, Maar daar zei men: dit liedje is er al.“ “Dat weet ik wel’, zei ik, ’dat spreekt vanzelf, Maar wacht nou toch gewoon een jaar of elf.”…

Ik kon die avond pas héél laat naar bed, Want één ding moest ik absoluut nog weten, Voordat ik op een snelsonnet ging zweten: Heeft ‘Burning Daylight’ het alsnog gered? Zo bleef ik turen op de scoreborden, Tot ik er draaierig van ben geworden.…

De Haagse spermadonor is berucht, Als tijdverdrijf heeft hij ervoor gekozen, Zijn zaad waar, en bij wie dan ook te lozen, Waardoor zeshonderd vrouwen zijn bevrucht. Hij stopt, maar hij kan wel van alles zeggen; ’t Is beter om een knoop erin te leggen.…

We leven volgens wetten der natuur, En komen op voor dieren en gewassen, De rugstreeppad, de wolven en de dassen, Zo maken wij onszelf het leven zuur. Maar gaan we lang op deze route voort, Dan worden wíj ‘bedreigde mensensoort’.…

Het geeft me wel een branderig gevoel, Nu Nederland een duo mee laat dingen, Dat eigenlijk niet uitblinkt in het zingen, Hoe moet dat straks in mei in Liverpool? Op deze wijze eindigt het nog laatst, Tenzij het zich in beter daglicht plaatst.…

De leider voor wie Tibetanen buigen, Gaf openlijk een knuffel en een kus, En vroeg het kind, als extra stimulus, Om op zijn uitgestoken tong te zuigen. Als dit al kan, - het kind was nog geen tien - , Wat doet hij dan als niemand het kan zien?…

De vraag is: wat heeft Rutte toch gegeten, Waardoor hij dinsdag niet aanwezig was? Wat gaf hem maagzuur, krampen, te veel gas? Waarop heeft hij zijn tanden stukgebeten? De reden dat het deze keer niet schikte, Was dat hij zich in een dossier verslikte.…

Gelukkig meldde het achtuurjournaal Dat vanaf morgen ook de Libanezen De zomertijd op alle klokken lezen. Ik was verheugd. Bedankt voor dit verhaal. Prompt haalde ik die tekst van Westbroek aan: Straks komt nog elke klok gelijk te staan.…

‘Voor ons heeft deze uitslag geen gevolgen’, Zegt Kaag, maar Hoekstra twijfelt aan de koers, En Van der Plas zegt wederom iets boers, De oppositie is vooral verbolgen. Het is mij duidelijk wat er nu leeft: Dat men de buh-buh-bibberaties heeft.…

De Koeijer, Almekinders, Van de Kreeke, Den Doelder, Meiresonne, Waverijn, Vercammen, Treurniet, Koppejan, Babijn, De Bat, De Bruyckere, Van Overbeeke. Ik las die namen en dacht: potverdrie! Zo'n kieslijst is klinkklare poëzie.…

Ik heb besloten niet te fulmineren, Want dan maak ik mezelf alleen maar kwaad. Nee, deze keer stel ik me kandidaat, Misschien weet ik het tij alsnog te keren. Wees maar gerust, ik maak het zeker waar, Dus stem op Coenraedt: ‘Beter voor elkaar!’…

Ik dacht: 'vanavond trek ik eropuit, Want dit verschijnsel móet ik gaan aanschouwen', Zo’n vreemd palet van tinten, rode, blauwe, Maar toen ik opstond: zweepslag in m’n kuit! Het Noorderlicht, dat wás er wel misschien; Ík heb alleen maar sterretjes gezien.…

Wat blijft er over van een goed verhaal, Wanneer we vieze woorden, foute grappen, Uit alle kinderboeken willen schrappen? Dit lot treft nu het werk van Roald Dahl. Straks mag alleen ‘wat door de beugel kan’, En niemand vindt er meer een donder ‘an.…