Alle inzendingen van Coenraedt van Meerenburgh

Terwijl ik in een zaaltje in het land, Hartstochtelijk mijn werk stond voor te lezen, Werd ik daar desondanks niet voor geprezen, Ik kon mezelf niet meer verstaan bekant. Er was rumoer, ik kon alleen maar zwichten, Want het publiek begon massaal te dichten.…

Vandaag is het weer tijd partij te kiezen, In onze stad doen er wel dertien mee, Niet één van deze dertien is oké, Vaak sta ik in het hokje nog te kniezen. Ik las de folders en opiniebladen, Bij wie kan ik alsnog gemeend te rade?…

Als je krijgslustig bent, kan je beginnen, En schraap de lijken maar weer van de straat, Vergiet maar liters bloed en praat van haat, En kom, als altijd, veel te laat bij zinnen. Na afloop, wanneer niemand heeft gewonnen, Weet niemand meer waarom het was begonnen.…

De kernraketten staan nu zelfs op scherp, En de gewone mensen moeten bloeden, Ik meld het dus maar weer ten overvloede, Dat ik dit zinloze geweld verwerp. Zo veel ellende waar geen mens om vroeg, Voor oorlog is er altijd geld genoeg.…

Waar is de goede vrijheid toch gebleven, Toen je nog overal naar binnen mocht? We hebben lijdzaam onze ziel verkocht, En moesten volgens apps en codes leven. Ernst Kuipers, ’t is maar dat je ’t even weet, Steek deze app maar lekker in je reet!…

Ik ben een man, dus dat is vinkje één, Ik val, en dat is nummer twee, op vrouwen, Je kan mij enigszins als ‘wit’ beschouwen, Ik heb geleerd, daar draai ik niet omheen. En ondanks Joris Luyendijks gezeik, Voel ik me met m’n zeven vinkjes rijk.…

Een zanger, Kamerlid, een directeur, Ze waren druk met ongepaste zaken, Voor hen rest, met het schaamrood op de kaken, Een roemloos einde langs de achterdeur. Voorkom dat zij weer anderen besmetten, En laat ze vlug een dickprik erin zetten.…

Ik heb de maand van droogte afgesloten, En sta nu voor de cruciale keus: Zet ik een bier- of wijnglas voor m’n neus, Waarvan ik vroeger volop heb genoten? Ja, januari is voorbij, ik pas, En vul m’n kelk: in vino veritas!…

Toen het gewone volk in lockdown was, Ging Boris Johnson zijn verjaardag vieren, Het huis in Downing Street liet hij versieren, En met zijn vrienden hief hij toen het glas. Ze zongen luid: “Hij is een goeie vent!”, Maar dat wordt nu van links tot rechts ontkend.…

Wat zo onschuldig, onderhoudend leek, Is nu besmeurd, ontmaskerd en gevallen, Hoe kan je zo’n programma zó verknallen, Waar lange tijd zo’n groot publiek naar keek? Mijn voorstel is te stoppen met die stoelen, En met ‘The Voice’ Sinatra te bedoelen.…

Ik heb een glimp gezien van verre tijden, Als Rutte VII is geïnstalleerd, Als vrijwel niets ten goede is gekeerd, En wij nog altijd virussen bestrijden. De regels zijn dan strenger op dat vlak: ‘Alleen naar buiten in een ruimtepak!’…

0 1 0 1 0 10 1 01 1 0 1 0 1 0 1 01 10 0 1 1 0 0 1 1 0 0 10 0 101 0 100 1 1 0 1 0 0 1 1 0 0 01 1 0 11 00 1 101 (Aan mij zijn al die woorden niet besteed, U zult van mij dan ook geen toespraak horen, Ik dacht, ik zeg het u maar van te voren, ’t Is handiger dat iedereen dat weet. U merkt, ik ben dus niet zo sterk verbaal, Want ik beheers…

We hebben eerst tot tien uur uitgeslapen, Daarna zijn we gezegend door de paus, Toen aten we tonijn in whiskysaus, En ’s avonds lagen we op apegapen. Toch was het beste voor het laatst bewaard: We staarden uren naar de open haard.…

In Scharendijke is een wolf gezien, Je weet, ze zijn heel moeilijk te verdrijven, Eerst is er één, dan zijn ze met z’n vijven, Vervolgens zijn er gauw een stuk of tien. We zijn hier bang - niet slechts de schapenhoeders -, En roepen luid om onze lieve moeders.…

Ach Marco, nee toch hè, waarom nou jij? Liet jij echt dochters in je speeltuin binnen, Om hen daarna bij rood licht te beminnen? En zong je dan ook vaak: ‘Kom maar bij mij’? Hierna is je bestemming het parket, Waar alle maskers worden afgezet.…

Uit Curaçao nam zij corona mee, En Beatrix mocht even niet naar buiten, Ze dacht: “Dat is wel vreemd na al die spuiten,” Maar zij hield moed en riep: “Je maintiendrai!” Ze belde op en smeekte met een snik: “Zeg Hugo, mag ik nóg een boosterprik?”…

Ze kwamen voor Oasis naar de pub, Het sneeuwde hard, er lag méér dan een meter, En buiten woei het, binnen was het beter, En zo ontstond al gauw een hechte club. Terwijl de buitenwereld maar bleef razen, Genoten zij van hun privé-oase.…

Het was het mooiste dat ik heb geschreven, Het beste onderwerp dat ik ooit koos, Ook rijm en metrum waren vlekkeloos, Helaas is het hier niet meer weer te geven. Het is heel stom, maar ik zal eerlijk zijn: Ik heb het laten liggen in de trein.…

“Wat is dat handig hè? ’t Is even scannen. Hup, even laten zien, je bent zo klaar, Die andersdenkenden vind ik maar raar, Maar dat soort mensen wil ik toch niet kennen. Denk jij nou écht dat onze overheid, Hiermee nog méér controle voorbereidt?”…

Toen men in de EU die uitspraak zag: “Bij ons in Polen gaat niets boven Polen”, Was Brussel zwaar ontstemd en heeft bevolen, Een boete van liefst 1 miljoen per dag! En komt het land daarna nóg niet bij zinnen, Dan vallen Duitse troepen Polen binnen.…

Joe Biden, even in het Vaticaan, Bevuilde zich, al zijn er geen bewijzen, Daarna kon hij gewoon naar Glasgow reizen, En praatte over stikstof en methaan. Maar kan hij niet veel beter eraan werken, Om eerst z’n eigen uitstoot te beperken?…

M’n eierprikker was ineens kapot, Dus wilde ik heel snel een nieuwe halen, Maar nergens prikkers voor m’n eierschalen, Bij Blokker, Kruidvat, Hema ving ik bot. Voorlopig kan ik naar m’n prikker fluiten, Misschien kan Sywert hier een deal voor sluiten?…

“We hebben heel goed met elkaar gesproken, Het was inhoudelijk en intensief, Maar nee, nog steeds is niets definitief, Nog steeds is de impasse niet doorbroken.” En morgen zie ik Remkes al weer staan, Als alles weer in rook is opgegaan.…

Als Captain Kirk bestuurde hij zijn schip, En zocht naar onbekende levensvormen, Nu ging hij wéér de hemelen bestormen, En maakte zelf een échte ruimtetrip. Wel miste ik, toen die raket vertrok: Uhura, Scotty, Chekov, Bones en Spock.…

“Ik ben al tijden hevig ongesteld, Dat startte niet lang na mijn vaccinatie, Dat er iets mis was met mijn menstruatie, Heb ik toen tóch maar eventjes gemeld. Nog banger werd ik dankzij Agnes Kant, Want volgens haar bestaat er geen verband.”…

Rond de premier sloot zich zowat het net, Was er een plan om Rutte neer te knallen? Maar alles bleek gelukkig mee te vallen, Toen kort daarna Van Doorn werd vastgezet. Gevaarlijk was het achteraf niet echt, Er dreigde slechts een piemeltaartgevecht.…

Mark Rutte’s kabinet zit me tot hier, Door de ministers die zijn afgetreden, Gaat het vertrouwen verder naar beneden, Maar de premier vertrekt nog steeds geen spier. Hij gáát maar door, - was ís het dat hem drijft? – Totdat hij in z’n eentje overblijft.…

Het wordt steeds gekker met die Haagse lieden, Bij elke wedstrijd, elk muziekfestijn, Dient het publiek wel ‘geplaceerd’ te zijn, De Jonge vraagt zelfs dansen te verbieden. ’t Is de geknipte kandidaat, die man, Voor kabinetslid bij de Taliban.…

Ik weet niet welke kant dit op zal gaan, Je wezen wordt in codes opgeslagen, Beoordeeld tot het einde van je dagen, Op hoe je denkt en wat je hebt gedaan. Ik ga de deur uit zonder telefoon, Ik durf dat nog, dus doe ik dat gewoon!…

“Wil je de IJssel namens mij omarmen?”, Sprak Jan Terlouw laatst op de radio, Het voelde als een onverwacht kado, Waaraan heel Nederland zich kan verwarmen. Als hulde aan de oud-politicus, Hang ik een touwtje uit m’n brievenbus.…