Alle inzendingen van Coenraedt van Meerenburgh

De vraag is, als je kijkt naar die planeet, Of vreemde organismen haar bevolken, En nu vermoedt men: boven in de wolken Is hoogstwaarschijnlijk leven bij de vleet! Maar waarom moet ik dit als nieuws beschouwen? Op Venus wemelt ‘t toch van de vrouwen?…

“Wij allen zijn als bloemen van één tuin”, Tot welke god je bidt kan mij niets schelen, Geen eigenschap of kleur mag ons verdelen, Al ben je gay, straight, wit, geel, zwart of bruin. Zo’n tuin, welk aardig mens wil dat nou niet? Maar zorg dan wel dat je het onkruid wiedt.…

Die duizend euro heb ik nooit gekregen, Ik heb geen zoet geproefd na al het zuur, Want ga maar na: de boodschappen zijn duur, En ook de energieprijs is gestegen. ’t Is net, zeg ik met een verwrongen lach, Een les ‘leer om te gaan met tegenslag’.…

O Nederland, we krijgen een Grand Prix, Want eigenaar prins Bernhard kon het lappen, Straks scheurt de raceauto van Max Verstappen, Als winnaar op het Zandvoortse circuit. Hoera, schenk met dat bier de glazen vol, Maar voor coureurs wel zonder alcohol.…

Hij stond daar buiten, leunend op de reling, En wat Frits zei was moeilijk te verstaan: “Niet sekur, niet plecies, Oe zawl ‘t gaan?” Een wat onduidelijke mededeling. Hij was ‘heel moe’, maar verder pico bello, Na veertien Rum, Tequila, Limoncello.…

Het vreugdevuur met oudjaar was te hoog, De toren die vervaarlijk stond te fikken, Bleek deze week fataal voor mevrouw Krikke, Op beeld sprak zij een trieste epiloog. Nu zoekt Den Haag dus naarstig naar een ander, Maar alsjeblieft, toe, níet die Alexander.…

Als Captain Kirk bestuurde hij zijn schip, En zocht naar onbekende levensvormen, Nu ging hij wéér de hemelen bestormen, En maakte zelf een échte ruimtetrip. Wel miste ik, toen die raket vertrok: Uhura, Scotty, Chekov, Bones en Spock.…

Ook dit jaar kreeg ik weer bij elk cadeau Een versje dat ik luid heb voorgelezen, Ze mochten er voorheen altijd wel wezen, Maar dit keer was de kwaliteit zozo. Want onderaan las ik tot mijn verdriet: ‘Je krijgt de groeten van AI en Piet’.…

Daar in Davos schijnt men precies te weten, Wat niet meer mag vanwege het klimaat: “Schaam je, als jij nog met het vliegtuig gaat, Je moet beslist ook minder vlees gaan eten!” Straks zijn we met z’n allen de pineut: Want dan verbieden ze ons bakkie leut.…

De man die mensen aan het huilen bracht, Met woorden waarvoor men hem maar blijft roemen, Was bij het oog, het bos, de zonnebloemen Absent, al had ik hem daar wel verwacht. Of was het toch een rituele dans, Want waar, in hemelsnaam, was Timmermans?…

Ik heb de maand van droogte afgesloten, En sta nu voor de cruciale keus: Zet ik een bier- of wijnglas voor m’n neus, Waarvan ik vroeger volop heb genoten? Ja, januari is voorbij, ik pas, En vul m’n kelk: in vino veritas!…

Ik was bij Harry Mulisch op bezoek, Hij was niet thuis, maar bleef de kamer vullen, Door heel de atmosfeer en al z’n spullen, Tien jaar geleden viel voor hem het doek. Maar een gedachte die tot vreugde strekt, Is dat hij nu de hemel heeft ontdekt.…

M’n eierprikker was ineens kapot, Dus wilde ik heel snel een nieuwe halen, Maar nergens prikkers voor m’n eierschalen, Bij Blokker, Kruidvat, Hema ving ik bot. Voorlopig kan ik naar m’n prikker fluiten, Misschien kan Sywert hier een deal voor sluiten?…

Geert Wilders vindt die Yesilgöz maar zuur, En Omtzigt zit alleen te mierenneuken, Die asbak vol met Caroline d’r peuken, Dat gaat wel irriteren op den duur. Ik weet niet wat ‘t met dit klasje wordt, Maar Plasterk geeft hen vast een slecht rapport.…

We willen niemand om ons heen besmetten, En houden anderhalve meter aan, Dat geldt altijd, waar wij ook gaan of staan, Maar ook een dichter dient goed op te letten. Ook - ik – ben - voorbereid – op – elk - gevaar, En - zet - mijn - woorden - ietsjes - uit - elkaar.…

Ik ben nog niet zo groot op internet, Slechts weinig mensen lezen mijn gedichten, Verlangend naar aanbiddende berichten, Heb ik een trollenleger ingezet. Als u hieronder soms reacties ziet, Dan zijn die van mijzelf, wist u dat niet?…

Wat zo onschuldig, onderhoudend leek, Is nu besmeurd, ontmaskerd en gevallen, Hoe kan je zo’n programma zó verknallen, Waar lange tijd zo’n groot publiek naar keek? Mijn voorstel is te stoppen met die stoelen, En met ‘The Voice’ Sinatra te bedoelen.…

Vannacht kon ik de slaap weer eens niet vatten, Er klopten steeds twee meisjes aan de deur, Ik raakte toen enorm uit mijn humeur, En sprong uit bed, van plan om flink te matten. Bijtijds, met in gedachten Van der Poel, Vroeg ik m’n vrouw: ‘Sla jíj ze op hun smoel?’…

Wat kan je nog in deze tijd geloven? Zijn testen wel betrouwbaar, of toch niet? Ligt wéér een nieuwe plicht in het verschiet? Kwam Trump het virus echt zo snel te boven? En trouwens, denk daar maar eens over na: Hoe is het nou toch met Melania?…

“We hebben heel goed met elkaar gesproken, Het was inhoudelijk en intensief, Maar nee, nog steeds is niets definitief, Nog steeds is de impasse niet doorbroken.” En morgen zie ik Remkes al weer staan, Als alles weer in rook is opgegaan.…

Ik laat m’n handen gaan door oude rommel, Waarom heb ik die rotzooi toch bewaard? Het meeste gooi ik in de open haard, Ook zie ik iets dat ik het liefst verfrommel. Daar, tussen Jumbojet en Rummikub: M’n ledenkaartje van de Kiwi-club.…

In deze tijd van vliegen, haasten, rennen, Hanteren wij elk jaar een vast patroon, M’n vrouw hangt constant aan de telefoon, Om ruim op tijd het kerstdiner te plannen: “Jij was net eventjes naar de wc, Maar ook m’n ouders eten dit jaar mee.”…

Er is een oorlog gaande verderop, En alles wat we doen is die verlengen, Door wapens, kogels, tanks daarheen te brengen, Waarom hoor ik haast niemand zeggen: ‘Stop!’? De afloop is op voorhand al bekend: Wéér een herdenking bij een monument.…

“Ik ben al tijden hevig ongesteld, Dat startte niet lang na mijn vaccinatie, Dat er iets mis was met mijn menstruatie, Heb ik toen tóch maar eventjes gemeld. Nog banger werd ik dankzij Agnes Kant, Want volgens haar bestaat er geen verband.”…

Toen het gewone volk in lockdown was, Ging Boris Johnson zijn verjaardag vieren, Het huis in Downing Street liet hij versieren, En met zijn vrienden hief hij toen het glas. Ze zongen luid: “Hij is een goeie vent!”, Maar dat wordt nu van links tot rechts ontkend.…

De ouderwetse winkel heeft het zwaar, Want verreweg de meeste consumenten, Bestellen vaak online voor minder centen, Voor Didi, Steps en Promiss is het klaar. Zo sluiten modeketens bij de vleet, En wordt het winkelaanbod uitgekleed!…

De priester droeg de mis op, al die jaren, En sprak bevlogen over Christus Rex, Maar stiekem had hij hete homoseks, Dat stuitte bij de clerus op bezwaren. Hoe lang nog voordat hem dit wordt gegund, En er een bisschop komt die zegt: “geen punt”?…

Ik ben door kringen rond het kabinet Benaderd om géén snelsonnet te maken, En om tot na de stembusgang te staken, Mijn dichterij heb ik tóch voortgezet. Zo komt er wéér iets ernstigs naar ons land: Een uiterst enge Haagse variant.…

Een korte broek, een petje, zonnebril, Een t-shirt, camera en medicijnen, Een mondkapje, enkele mooie wijnen, En ook een goed humeur maakt het verschil. Ver kom ik niet, want door dit kabinet, Haal ik de anderhalve meter nèt.…

Dat we de ‘World Cup’ missen, dat is slikken, We horen daar in Rusland toch te stáán? Ik vind er eigenlijk geen bal meer aan, Het wordt een zomer om zwaar af te kicken. Maar onverwachts is het alsnog gebeurd: Dat het gehele land Oranje kleurt!…