Alle inzendingen van Daan van Beurden

Er is een razende storm Een storm die mij raast Helaast, juist nu mij naast in mij gaat, huist, gaat. Er is een raas, een graas het groene als gras, raas als een haas, op de vlucht als een dwaas, door de lucht Er is een razende storm Een storm die mij dwaast haast, juist nu naast mij inhaalt, in huist en gaat. Terwijl ik, enkele…

Er liggen twee gasten boven in bed, twee gasten en wat hebben ze een pret, hij en hij Twee gasten, jullie van mij, toch echt zonen van vlees bloed, gemoed, zij Zij zijn mij, zo ook zijn jullie, jij en jij Twee gasten, in bed mannetjes zo dichtbij Ben zo zonen blij!…

Als er dan al woorden zijn en je gooit ze in het meer Wil de plons, de spetter de rimpels, de golven de laatste klinkers van al dat en meer Als er dan al woorden zijn, smijt, gooi, werp, verhit, onbezonnen, onmogelijk onbegrijpelijk, hart en zeer, Haal adem, verdrink niet…

Misschien heb ik wel een heel gek hart, het is geplakt, geknoopt met band en touwen, Toch, Het klopt nog altijd hard en goed, het heeft heus haar krassen, haar pijnen en berouwen. Ach, Misschien heb ik wel een heel gek hart, het weet zo goed wat liefde is, en hoe het te vertrouwen. Ik denk, mijn hart, dat ik jou voor altijd…

Je kijkt mij aan woordeloos, Paniek, heus ik zie, en voel hoe, Het hart tegenklopt, Je wimpers knipperen, tegen het daglicht, van je verdriet. Heus, heus, heus, mijn lief, zo, zo, zo klein is het leven niet, zo klein is de wereld, Niet.…

Grote mannen huilen niet Ook van dood en Gebroken hart Nee, grote mannen Huilen niet Ze blijven staan Bij windkracht tien Op de blokken Van graniet Nee, grote mannen Huilen niet, er is Een fles en een café Een havenhoofd Voor in de wind Maar hee, grote Mannen kennen geen verdriet, heus nee, Grote mannen huilen niet.…

Geen daglicht frisser dan dit helder schijnsel Het zal het stelsel zijn of anders iets dat draait Geen daglicht frisser dan dit vers lichtende Het zal geboren zijn of anders iets dat is Geen daglicht frisser dan dit fel brandende Het zal groeiend zijn of iets dat is geweest Geen daglicht frisser dan dit, dit, dit gewoon Het, het…

Het is toch wat de kamer van mijn hart zo open en warm Dat is toch wat geen klep meer gesloten Iedereen kan binnen in mijn hart Soms is de kamer vol, benauwd dan weer ruim Leeg, eenzaam zelfs stil Het is toch wat zo open mijn huis met kieren en gaten Pompend hard, bruisend open Warm…

Ogen Je mag me voorlogen O, ja het is liegen Maar dan verraad je me niet, je verliet…

Als je bang bent Wees dan bang Alsjeblieft en Vrees het heus Sta ook weer op Met heel je hart En leef de dagen Als geen ander Zwart en wit, Kleurig of humeurig Broos of hard Zonnig en nat Alsjeblieft, wees bang vrees goed voel hoe het hart klopt De eerste stap in nieuwe kracht…

Over de rivier de dijk Er zijn Geloof en zij Water te over kant van het bestaan De rivier De bedding er op staan Het vloeibare van het bestaan Vlucht begrip…

Als het later wordt Later in de nacht De zaken, zaken zijn, het gedane ruim gedaan Als het later is Of het laat, dicht is, of er bij, donker wordt of het nieuw al aanricht Als het te laat is geen woord meer terug kan, geen klucht noch opgelucht verlost Als laat, gewoon laat is, op tijd maar laat is Dan is laat slechts een…

Nieuwe geuren ze kleuren nog wat vreemd, nieuwe geuren in het linnen doek, kleine beetjes leed. Nieuwe geuren ademen in, ze glijden in vrije val, de kleuren van mijn nieuw begin. De geuren van mijn bemin Het wijdse Het zilte Het zijn Het is Nieuwe geuren, ze kleuren nog wat vreemd. Nieuwe geuren in het linnen waarin het de woorden ontleed,…

Je boomt je takken breed je ballen sieren een zilver een koord, een slinger een vorm, een rondeel Je naakt en spreid je armen wijd, je benen een V-hals, een lange lengte een vorm, een verticale haal Je zwijgt onder een kus me tak je stilt in lichtjes twinkel een ruis in woord, gevangen een vorm , een samenzijn versmolten amen…

Mag het zachter Heel klein Nietig zijn Als een muisje Kleine tripels door het veld Terwijl de vos zijn streken telt Mag het zachter Heel klein Nietig zijn Als een reus Groot dik stappend ploegend, zuigend Kuilen trappend vuisten bol gekneld Mag 't zachter Heel klein Nietig zijn Als in liefde Stroompjes beekjes Kleurtjes…

Ik zeg je Klinkers En mede Zo ik gooi Woorden Toe en hoe Ik zeg je Klinkers En mede Zo ik bak Stenen Scherven Ik zeg je Klinkers En mede Zo ik doe Letters Niet…

Kom je even kijken het schijnt al best een poosje Kom je even kijken het is lang niet zo donker in mijn hart Kom je even kijken gewoon 'n poosje hoe het schijnt Kom je even kijken kijken hoe het klopt omdat het tikt voor jou…

Jij bent de wolk in het moment Een piano klinkt en drinkt mijn zucht In een teug adem ik uit en zweeft lucht Dit moment omhoog en terug…

In de straten ruist `n lied tikken mijn voeten in de stap een vroege vogel tjilpt het gras nog groener zo de klinkers willen praten maar mijn ik is uitgegaan het verlangen van het zwerven stilaan in de nacht ontdaan…

Hou mijn handen vast als ik aan je denk Hou mijn tenen op de grond als ik zweef Pluk 'n bloem Een spriet of straal Vergeet mij niet…

Het land ter zielen aan de oevers van de kade, uiterwaarden Het tegenlicht van glinstering weerkaatst het zwevend gruis Lichtend pad kabbelt het spreken in de wuivende kraag Het land ter zielen houdt de voeten staande rond de spiegeling van het stadsgezicht…

Nieuwe ramen Waar ik blik Wijds Mijn kijk door Nieuwe ramen adem Amen in mijn ogenblik…

Ik hoor 't stil zo stil, het laken kijkt me in kreukel, stil, ik hoor 't stil Ik hoor 't stil wens van zachte zucht in naak me aan, een streel zo stil met zachte hand in het donker verlicht, raak me stil…

voeten op paden splijten het wegen oorsprong de wind het origine een oase verwisselt een storm omdat omdat omdat omdat het hard hart…

De tijd verdwijnt geruisloosheid valt binnen je ogenblik het traan met de tikken verdwijnt het onverstoorbaar als de tijd is verder veel verder geruisloos voor me uit gegaan…

Oh help hij rolt tikt nog enkel recht en vooruit dit hart van steen Een granieten slag slaat hij op ‘t stort beton, om stil mij te zijn Wachtend op een barst maar erin een wederklop die schopt en slaat…

De klok tikt het zonlicht maan plafond het morgenstond mond, hou die ruw geeft, zweeft mijn meeuw als jij morgen wordt…

Ik mens me wens me ben ze hoop en bang ze sterk en vang ze Ik mens me wens me ben ze mens me…

Vandaag zetten voeten stappen vooruit met de afdruk, achterom, is gisteren, op de weg terug…

Zoals de stad bruist fluistert de koningin, zo de drank stilt, smelt het donker te samen de nach, de nacht tot dan, wachtend op mijn koningsdag…