Netgedichten

netgedicht (nr. 75.669):

Het nieuw

Wat in deze wereld maakt dat je loopt als gisteren, al het achter ons lag, zo verstrooid, toch ontdooid,

Spinsel zoveel groter, terwijl ik alleen
maar kleiner wil in dit verschil, wat
in deze dag maakt dat ik loop als
gisteren, de vooruit nog niet gedaan,

Als knisperend hout nog nieten moet schieten terwijl de dode allang is gevangen tussen haar planken en zand,
mijn gedachten de dingen als schelpen scheiden, verdeeld, leeg gegeten, op.

Stil
Stil
Stil maar
En het nieuwe.