Alle inzendingen van Daan

Ik geloof niet wat ik denk dat ik geloof Fantasie spreekt tot mij in de ware gedachten Verduisterd door een realiteit Niet van mij Ik geloof niet wat ik steeds maar hoop De toekomstzon gaat onder Voorlopig aan mijn zicht onttrokken Hoop vervliegt Maar de zon zal herrijzen Om geluk en liefde te stralen En licht te schijnen op het leven…

De koekjes zijn op, de trommel is leeg, de kruimels staren naar een blikkenhemel "En nu?", vroeg een hoekje bokkenpoot, "Nu moeten de mensen koekjes blijven kopen", adviseerde een wijs geworden brokje speculaas "Als er echt geen koekjes meer zijn?", paniekte een puntje langevinger. "Dan bedenken ze vast wel weer iets nieuws", voorzag een…

Wat je niet hebt geweten, mijn straten waren leeg, geen bloemen op het graf, de dauw die vroor, oor aan een zijde, en olieverf mijn geweten wiste met vele bloemen zo scheen de zon, in het woud mijner dommen op linnen doek mijn streken, nooit geweten, dat je het wist…

een vlinder vroom en bijbelvast stond in de vlinder-zondagklas bekend als vliegende fantast zo sprak hij bijna ongepast dat hij de here Jezus was vaak als ‘de heer’ was opgekrast klonk luid het ‘deo gratias’ toen vlindervanger Benedict hem met zijn vlugge vlindernet uit hemelvaart had opgepikt en met een speld als bajonet zo spijkerhard…

Als je verliefd bent kun je alles je spat en bruist als champagne Je voelt Vergaat Probeert te sturen Maar vliegt volledig uit de bocht de wilde haren glanzen mooi tegen het licht van de overgave…

Zie zo, daar te staan wolken spelen met het gras, zo nat de horizon, zie zo! Daar sta ik dan, gekletter tegen het glas behang met de bus, zie zo! Zie zo, de zon in tango met de schaduw, betegelde romantiek, zie zo! Of ik aan je denken moet?…

Ik wring, ik pers, ik duw, ik zing, ik vecht, ik druk, ik stuw, ik dwing, prestatie aan de darm voorafgaande het billennat, de dreiging van een spetter kleeft verticaal, een poepje, van de binnenvetter…

kasseien, regen, kou … een helse reis ‘La douce France’ ligt niet in het noorden de beulen die hun eigen lijf vermoorden betalen voor hun brood de hoogste prijs ontvluchten zij een volger met een zeis of is hier sprake van een groep gestoorden die malend deze troosteloze oorden verwisselt met het aardse paradijs de winnaar juicht, krijgt…

(voor Carolien) ze is geboeid, maar dat kan niemand boeien de boeman van de kinderboerderij gaat luchtig aan het dierenleed voorbij de koe laat krokodillentranen vloeien weemoedig denkt ze aan de groene wei waar zij als kalf zo kort heeft kunnen stoeien de kalverliefde heeft nooit mogen bloeien ze voelt zich als een slaaf op een galei…

de oude jas, het lange sluike haar een grauw gezicht, getekend door het leven een monument door grote haast omgeven geen tijd voor rauwe stem en een gitaar een allochtoon werd echte Hagenaar zijn geest is in de tijd van toen gebleven in jaren van een onbelemmerd zweven de heimwee sluipt door heel zijn repertoire muziek ontstijgt het Haagse…

hij moet eruit, dat is van groot belang ik bad vergeefs, er kwam geen hulp van boven maar wel iets scherps, hoe pijnlijk is verdoven daarna verscheen een monsterlijke tang ik liet mijn ogen spreken: IK BEN BANG! maar mijn gemaar werd luchtig weggewoven ik had geen kans en moest eraan geloven de achtergrondmuziek werd zwanenzang zij handelde…

het is onwennig stil in de coupé een knappe vrouw heeft naast me plaatsgenomen ik zwijg, dat spreekt voor zich, m’n bloed gaat stromen de trein vertrekt bedaard uit Enschede hoe maak ik nou contact met deze fee zo weggelopen uit mijn stoutste dromen mijn tong kan ik met moeite slechts betomen dan moet zij niezen en ik roep: SANTÉ ! ik word…

geweldig deze loop, wat een decor dus waarom zou ik al mijn krachten slopen door als een haas zo haastig te gaan lopen ik heb de tijd, gaat u maar rustig voor verwacht van mij geen spetterend record ik ben geen zwarte parel uit de tropen maar tegenvoeter van de antilopen mijn loopbaan zit volhardend op dood spoor mijn Adidassen kleven aan…

‘jij houdt je mond, laat mij maar voor je praten’ gehoorzaam zwijg je, met gebogen hoofd het laatste vuur raakt langzaam uitgedoofd wat ben je oud, te oud haast om te haten zij voert het woord, jij luistert en gelaten bezwijk je, van de waardigheid beroofd een leven lang heb jij voor haar gesloofd de kosten blijken hoger dan de baten zij…

Schep maakt nieuwe vorm in mijn hart open zeezicht emmert je water door het zand De zon verijst je gezicht met chocolade rand een diepe zucht zoekt grip in een vinger hand Klaas Vaak die knikt dan maan al toe voor een vergoten vorm naar het wolkenstrand…

ik maak mij zorgen om de grijze haren (hoe zeg ik dat nou politiek correct?) ach dames, blijf niet langer onbevlekt een goddelijke taak voor u is ... baren het veilig vrijen blijkt nu vol gevaren zo heb ik na wat rekenwerk ontdekt het is de kinderloosheid die ons nekt gehoorzaam mij, sla ongeremd aan ’t paren houd Nederland straks financieel…

in deze streken woonde eens een graaf bekend als vechtersbaas en dwingelandje hij huisde in een zeer aanzienlijk pandje daar ging hij met de adel in conclaaf zijn leven was, zo werd beweerd, puntgaaf de ooievaar bezorgde hem toen Jantje het ventje bleek al snel een lastig klantje verwend tot op het bot, beslist niet braaf hij luierde en…

ja zucht u maar en daarna zegt u ‘aaa’ aha, ik zie de oorzaak van uw klachten het leed is zeer eenvoudig te verzachten met bedrust en wat farmaceutica clitoris in de keel, wat doe je dan neem elke dag een lepel Nattermann…

ik had als plek het Binnenhof gekozen een rustig bankje achter de fontein met pen, een blocnote en een flesje wijn werd het een dagje aangenaam verpozen ik telde honderdvijftig dode mussen elf pimpelmezen en een papegaai een gier, zes kwartels en een bonte kraai vier roodborsten, een blinde vink, intussen begon ik aardig in de war te raken…

(de Haagsche versie) een mens wil leven, zeker hier in deze wonderschone stad weldadig als een bruisend bad een oord van diepgang en vertier de levenslust van mens en dier vond in Den Haag zijn habitat de zon streek alle plooien glad van Duinoord tot aan Laakkwartier de tuinman (hij uit Ispahaan) passeerde mij met gulle lach vergeten…

dit is een prachtig bos, haast ongerept met vogels, vlinders en volwassen bomen de schoonheid naar een eeuwenoud recept hier kunnen minstens vijftig villa’s komen dat duingebied, de onschuld niet verloren nog rusteloos, zoals het altijd was met stuivend zand en vrolijk wuivend gras de ideale bouwplaats voor kantoren dat landgoed, nog zo…

het is bekend dat bobo’s kunnen brallen al zijn de blazers en de haren grijs van educatie is dit geen bewijs de voetbalwereld heeft zijn eigen ballen omhooggekropen of omhooggevallen met zwakke knieën, maar een hart van ijs voor adders is het gras een paradijs en niet alleen in zeeën leven kwallen bestrijd hun spelbederf tot elke prijs…

de Spuistraat op een wolkenloze dag een winkel die je niet voorbij kunt lopen lag gevelbreed voor koopjesjagers open de Slegte, boeken voor een iel bedrag ’t is voor een dichter vaak een hard gelag als daar je werk, dat iemand ooit wou kopen als tweedehandsje droevig staat te hopen op nog een kans (maar nu met meer ontzag) een boek is als…

Door je porie parfumeer je mij van trillingen geen sprake Wang versmolten op de naakte dij ruimte bedingen voor de twijfelaar in deze bedstee…

het lukte hem, de kleine generaal hij werd gekroond tot tsaar van alle Russen die nu, vol lof, zijn Haagse voeten kussen z’n zegetocht was waarlijk magistraal Sint Petersburg gaf hem een warm onthaal men kon het vuur daar slechts met wodka blussen de krantenkoppen kenden louter plussen: geweldig, ongekend en geniaal Napoleon is nooit zo…

ze liggen er, of staan in lange rijen in overvolle kasten, wand na wand te wachten op de hongerige klant verzot op literaire lekkernijen hier kan boulimia perfect gedijen en springen lettervreters uit de band ik smul in dit driesterrenrestaurant mijn favoriete plek in de contreien de hemel is, etage na etage aanwezig in het centrum van…

Loop de weg zoals de weg loopt loopt de weg zoals 't is…

na al uw spam aangaande wonderpillen schrijft hier een blije, zeer tevreden klant eerst had mijn achterdocht de overhand maar nu ... ik zou beslist niets anders willen mijn lust is ongekend en niet te stillen u toverde een mug tot olifant al zucht mijn vrouw en kraakt het ledikant mijn liefdesleven is weer een idylle maar toch ... ik zit…

maar kijk toch eens die veel te kleine hokken gevuld met winstbejag en kippenleed hoe schaamteloos, wat akelig en wreed zo'n beest is toch niet enkel om te fokken het maakt me boos, opstandig en ook sip vandaag eet ik alleen maar scharrelkip…

straks, als ik dood ben, laat ik mij cremeren ik houd niet van die maden in mijn kist mijn leven wordt met vuurwerk uitgewist dat zal mijn aardse lijden compenseren echt alles gaat verkeerd, ik ben berooid zelfs voor ik as word, ben ik al verstrooid…