Kerstmis van een kind op school (vrij naar J.C.)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
32 Voor een kind in een krib verdwaald
boetseerden wij een stukje voor een kaars
en devoot leerden wij een lied
voor na het kerstverhaal
dat dagenlang werd herhaald
Ik voelde mij erg klein en eenzaam
in deze donkere, koude dagen
met of zonder sneeuw en nat
met chocolademelk en kerstkransjes
starend uit het raam
Beklemmend waren deze dagen…
De geesten van mijn toekomst (3)
netgedicht
4,0 met 2 stemmen
52 In het verleden
werd ik,
lerend en groeiend,
anders dan zij.
In het nu
ben ik,
groots denkend,
in wezen klein
In de toekomst
word ik
slechts een herinnering
in hun beeld van mijn zijn.…
Als
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
48 Als ik niet meer kan lopen
help me als je kan
Als ik niet meer zelf kan eten
voer mij dan
Als ik niet meer kan praten
praat dan honderduit tegen mij
Als ik in mijzelf gevangen zit
maak mij vrolijk en vrij
Als ik niet meer wil
laat mij niet verloren staan
Als ik dodelijk vermoeid stilval
laat mij dan maar gaan.…
Mijn eerste grote liefde
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
34 Mijn eerste liefde
een gevoel zo fijn
hoe onbezorgd en vrolijk
speelde zij met poppedijn
Ik speelde nog met treintjes
in de grote hal, alleen
bij juf De Boer op school
We gingen daar met zijn tweeën heen
Ook kwamen we samen terug
en speelden verder met elkaar
Twee gelukkige kleuters
Och wat hield ik toch van haar
Onschuldig trokken…
Vliegen
netgedicht
3,8 met 5 stemmen
31 Ik wil vliegen
zonder vleugels
hoog
en onaantastbaar
treed ik uit mijzelf
Ik wil zweven in vreugde
rakelings scheren langs verdriet
wijde cirkels trekkend
om het leven
doe ik de dood teniet
Ik wil muisstil leunen
leunen op de wind
hangen
in het luchtledige
als een onbedorven kind
Als een onvermoeibare zwaluw
vertoef ik in de…
Een frisse geur
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
33 Mijn gedachten harken de duisternis bijeen
In de groeven landt mijn spleen
Een dag opent traag zijn luiken
Mijn tuin aan ideeën netjes geschoffeld
Angsten, onzekerheden weggemoffeld
Een frisse herfstgeur dringt zich op…
Weer alleen
netgedicht
1,0 met 1 stemmen
39 Niet toelaten
het is te kort
en zonde
om je tijd eraan te verdoen.
Niet laten doen
ze vernietigt teveel
alvorens
het te moeten verlaten.…
Rakelings
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
27 Rakelings,
op een haar na,
in een flits,
hadden we elkaar gemist
We waren voortgegaan,
met een ander doel,
een ander leven.
Ons denken en doen was niet verweven.
Ik hier
of elders,
jij daar
of op weg.
Elkaar onbekend,
ieder zijns weegs
en ergens anders aangelegd.
Oktober 2017…
Touché
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
29 Op een ochtend,
uit het niets,
overvielen ze mij.
Heftig en onverwacht,
nietsontziend,
scheerde verstilde pijn langszij.
Enkele woorden,
angstig, hulpeloos en fragiel,
gingen door merg en been.
Huilend en ontdaan,
onafwendbaar,
was ik terug bij voorheen.
Mijn diepste gevoelens,
verstopt in vlees en bloed,
kwamen weer tot leven
en…
Hangende vogels
netgedicht
2,0 met 1 stemmen
43 Grote zwarte vogels
hangen in donzen wolken
die uitrusten
op verweerde kale bomen
tegen een grauwe lucht.
Wacht op mij
ik neem je mee
op het kronkelige pad
tussen de bomen door
naar het open veld.
Daar waar muziek klinkt
en wordt gedronken
op het leven
zonder zorgen
onder een strakblauwe hemel.…
Uitzicht (Palavas-les-Flots)
netgedicht
1,0 met 1 stemmen
38 Een in nevelen gehulde berg
onscherp in de verte
achter een stad en omliggende dorpen
als een onregelmatige streep stenen
na een drooggevallen estuarium
en een drukke rotonde
als uitzicht voor
Een stel openstaande deuren
naast een zwaarbeladen kast
met een immer melodieuze radiozender
tegenover een belegen bank
waarnaast een slaapkamer…
5 Meiplein
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
98 Opgeborgen in een van de honderd glazen hokken
Er warmpjes bij zitten in de duiventil
Hoekbank, sanseveria en grootbeeldtv
Blokjes kaas en rode wijn
Autoverkeer toen verdiepingen lager
Bovenin is het lekker stil
De sneltram zoeft geruisloos voorbij
Kanaleneiland, het winkelparadijs
Hema, Action, Kruitvat en kebap
Multiculti als hoogcultuur…
A day in a life
netgedicht
3,4 met 5 stemmen
117 Twinkelende dauwdruppels
in een opkomende morgenzon.
Onbedorven.
Een veelbelovende drukke ochtend,
voor het allemaal begon
Fris verworven.
Een wisselvallige middag,
hollen en stilstaan als het kan.
Alles moet eruit.
De schemer valt langzaam in,
schaduwen verdwijnen, evenals de zon.
De avondklok luidt
De nacht neemt alles over,
geluiden…
Gedachten
netgedicht
2,0 met 1 stemmen
77 Schemerige, schimmige gedachtespinsels
met de wind mee, verwaaid en geland.
Uit alle hoeken en gaten schieten verzinsels
voorbij, zonder enig verband.
Benauwd balanceren op de ladder
naar een oneindig alziend oog.
Aan de top van de driehoek
geen woorden voor betoog.
Draaien aan Rubic’s kubus,
spinnend in de kassen,
kolkend door buizen…
Ontsnapt
netgedicht
3,3 met 3 stemmen
64 Zomaar ontstaat een gedachte
die ontsnapt
uit een rusteloos denken door
verwarrende gesprekken
met jezelf
Eerst nestelt zij zich in het hoofd
als een wrak
in het meer van impressies
en zij sluimert
dobberend in het bewustzijn
Dan daalt zij neer langs de nek
en in een getergde romp
als lood op de borst is
zij niet in staat
te bewegen…
Bloedbaan
hartenkreet
1,0 met 1 stemmen
366 Bonkende pijn, gepaard met stilte
en alleen.
Afscheid nemen van licht en geluid,
starend in de nacht,
roerloos voor me heen.
Schaterend schieten, stapelgek geworden proppen
blokkades in de achtbaan van vaten.
Scharlakenrood vloeiend eau de vie,
stollend op het moment suprême.
Pijn en angst vervagen in de tijd.
Het beest dat niets…
Voorbij
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
171 Schimmen uit het verleden,
schieten als kometen
tegen de randen van mijn heelal.
Gedachten splijten,
het toen en nu in een vrije val.
Zon schijnt op daken,
regen valt met bakken neer.
Wind schuurt langs muren.
Melancholie is hartzeer,
maar heelt, als alle wonden…
'Sur place'
netgedicht
2,8 met 10 stemmen
411 Wanhopig stilstaan in
onmeetbare ruimte en begrensde tijd.
De aanloop van een nieuw begin,
in een lichaam dat lijdt.
Denken aan wat kon.
Maar er is niets,
niets begon.
Dan ook geen gemis.
Zon, zee, wind,
voor niks niet bang.
Denken en spelen als kind,
bloedend, kermend met slepende gang.
De toeschouwers houden zich in.
Ik, zonder…
Zwart-wit
netgedicht
3,7 met 3 stemmen
424 Terug op handen en voeten,
zwart-wit en monogeluid.
Gelukkig zonder schuld
en het heilige moeten.
Geuren en geluiden
drijven boven bij een beeld.
Weemoed als verlossing,
voor een wereld die je niet meer deelt.
Klauwend in de ijle lucht,
verstikt onder een dikke deken.
opgeruimd en liefhebbend het einde tegemoet,
voor je uit alles wit…