Bloedbaan

Bonkende pijn, gepaard met stilte
en alleen.
Afscheid nemen van licht en geluid,
starend in de nacht,
roerloos voor me heen.

Schaterend schieten, stapelgek geworden proppen
blokkades in de achtbaan van vaten.
Scharlakenrood vloeiend eau de vie,
stollend op het moment suprême.

Pijn en angst vervagen in de tijd.
Het beest dat niets ontziet,
heelt alle wonden,
van vlees en verdriet.

Vogels in de morgen.
Huilend van geluk en hartzeer,
naast haar.
Ik ben er weer.

Nog wel.

Schrijver: Dick Nieuwpoort, 21 februari 2013

galynieuwpoorthetnet.nl

Overleven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 1 stemmen 373