Verdergaan steeds maar verdergaan
we reiken naar de piekmomenten
in ons stoffige armzalige bestaan
zoeken hier en daar geluk
zonder ergens echt thuis te komen
we strijden door, zo rucksichtloos
en onbarmhartig nemend en verlangend
zonder ooit iets terug te geven
de eenzaamheid in ons verdringend
op zoek naar glimpen van geluk
we staan…
Emoties vullen de gedachten,
overmannen tezelfdertijd.
Stil op 't bed te wachten,
Zie de tijd verstrijkt,
tergend langzaam,
een witte klok, een grijze muur,
secondes tikken verder,
bewijzen ieder uur,
waarin ik verder glijd
Bedrukt voel ik mijn bonzend hoofd,
het bloed vloeit uit mijn oor.
Mijn ledematen zijn verdoofd,
en beweging is…
Waar ben ik gebleven
liet ik me vangen door de tijd
waar ben ik gebleven
in eigen overlevensstrijd
Dwars door de gevaren
ben ik langs afgronden gegaan
Wars van navelstaren
heb ik alles doorstaan
Een orkaan van de gedachten
die zich verdringen in de luwte
van mijn geest dachten verwachtend
aan hoe het gisteren was geweest…