Alle inzendingen van E

De sloot wou ik omzeilen maar de afstand was te groot de diepte kon ik niet peilen ik at van het laatste brood Ik stierf, de laatste blauwe luchten omringden mijn doelen die nu verloren leken te zijn in een afgrond waar donder heerste en de goden aten van mijn erfenis al streelde het verlangen om dán toch op deze aarde te blijven maar…

Het waaide hard en om de struiken en bomen kolkte de wind. Zo al loeiend en gierend blaast ze alles omver. De mensen stoeiden om verder te komen wat niet zo gemakkelijk ging met dit gegier. Dit is het weer waar de zee van geniet. De wind buldert, de golven rollen vol schuim op het strand. De Noordzee, o, Nederland met al je natuurgeweld, je bent…

En er was dat weten en die herkenning alsof al zoveel eeuwen ... geen mijl geen afstand dan dichtbij hoe naderbij schiep taal en teken en wat nog ongezegd gebleven zich vormde in oeroude klanken je kwam voor even weer voorbij en die herinnering in mij alsof door zoveel eeuwen ... hoe naderbij schiep taal en teken…

Emoties, ik heb er zo veel, ze staan alleen. Ik ben niet meer de baas over mijn emoties. Ze gaan te keer en ze luisteren niet meer. Misschien heb ik ze te lang alleen gelaten. Zijn ze niet meer gewend aan mijn gezag. Maar het maakt niet uit waar we over praten.. Iets moet er leiding geven en op dit moment kan ik dat niet. Emoties vertrouwd…

Vergeet het maar, ik ben op. De harde strijd om te overleven wordt nooit opgelost. Emoties, toen ik jong was, was ik zo trots Dat ik geluk kon voelen in mijn hart als een bloem die opengaat. Nu zijn die emoties een probleem dat mij niet meer loslaat. Om elk klein ding begin ik te huilen. Mijn emoties op en top.…

Pijn. Jij doet mij geen pijn meer. Dat heb jij al te vaak gedaan. Vanmorgen flikte je het weer. Je laat mij altijd in de kou staan. Als jij iets fout doet, dan is het mijn schuld. Ik ben het zat, dat jij mij de vernieling intrapt. Klets je zelf altijd vrij van fouten. Erger nog: je draait het om met je rappe tong. Wees gelukkig buurman in…

Hoe je gelaat geëtst staat op de wanden van mijn ziel en je ogen die mij ooit aanzagen en je stem die mij ooit sprak ik ben de kleur niet vergeten en de klanken niet van ver zal ik je herkennen aan het geluid van je schreden waar ik lang geleden mijn eigen voetstappen deed volgen tot waar je ook liep soms is het dat ik je hoor roepen…

Soms is de dag al vervlogen, voordat zij voor mij begonnen is. Droevig kijk ik naar de komende avond, zonder dat ik de ochtend heb gezien. Mijn hoofd: waar ooit mijn verstand op een rij zat, is in een chaotische warboel ontstaan. Zodat het lijkt voor mij of de volgorde niet meer klopt. Weer een dag voorbij zonder dat ik hem heb beleefd. Vermoeid…

In het binnenste van mijn hart, Zitten mijn vrienden opgeslagen. In een gaatje heel apart, zie ik ze langzaam vervagen. Maar als ik me eenzaam of verdrietig voel, staan ze meteen paraat. ben ik weer vrolijk bereiken ze hun doel, en dat is waar vriendschap om gaat.…

ik volg met jou de blauwe lijn omdat die ons is aangewezen jij loopt er kaarsrecht bovenop alsof je hem niet missen mag hij brengt ons waar we moeten zijn met iedere stap groeit het vrezen het voelt als naderen van de strop op deze eens zo doodgewone dag…

vanuit het niets komt het zwaard neer zweeft ontknoping tussen mensen en witte muren ontwijken ogen de waarheid en spelden wij vandaag voor het eerst een rood lintje op onze jas…

Zo vaak wil ik met je praten om alle vragen die je liet en dat gevoel van niets en niemand zijn maar voorgoed ijzelt de pijn nu jij er niet meer bent terwijl ik mij vertwijfeld afvraag of ik je heb gekend er is geen weg terug en zelfs niet eens een brug naar daar waarheen jij reisde en voorgoed ijzelt de pijn van niets en niemand zijn…

Loerend naar het stralend licht, mijn hart ontwricht, ontwaak ik uit het duister en wijd mijzelf aan nieuwe plicht, geef onderricht, gevoed door strelend luister. Niets ontneemt mij het gevoel, de levenspoel, waarnaar mijn hart doet streven, want ik ervaar het eigen doel, standvast, maar koel, genietend van dit leven. Dus mensen kom…

Het is zwoegen en zweten voor ons recht maar eerlijkheidshalve dient gezegd dat wat de mens ook mag verzinnen het oprecht gedrag zal altijd winnen. Dus doe je best om mens te blijven en tracht het kwade te vermijden. Leef je leven vol mededogen al voelt het vaak of je wordt bedrogen. Uit deze gedachte komt mijn wens te willen leven, zo…

Zie de gekleurde tinten van mijn ziel Hoor de muziek in mijn lach Ruik de bloemen rond mijn hart Voel de vreugde van de dag Ik geef jou mijn mooiste bloem En zing mijn mooiste lied Ik laat jou schijnen van geluk En droog jouw tranen bij verdriet Want op een dag ben jij een regenboog En op jouw muziek zal men zweven…

Een waas van blauwe lichten vult de wereld om mij heen zoveel geluiden, zoveel gezichten en nergens ben jij Het blauwe licht blakerd zwart het aardse is niet meer aards mijn hart brokkelt langzaam af en nergens ben jij Nog een paar seconden nog even voor ik ga ik wil je zien en ik wil je voelen maar nergens ben jij Plots voel ik…

Eenzaam dwaalde ze door de stad Vluchtend voor de pijn in haar hart Kinderen speelden en lachten Langs haar wang liep een traan Eenzaam liep hij in de regen Vluchtend voor het verdriet in zijn hart Achter de wolken scheen de zon Langs zijn wang liep een traan Opeens zag ze het licht Haar ziel verwarmde zich met de zon…

Oh gij grote warmte verwarm mijn koude ziel laat mij sidderen in uw stralen geef mij warmte en voel mijn lust Oh gij grote donkerte val als een deken over mij heen bescherm mij tegen het kwade en wees mijn waker als ik rust Oh gij grote wereld laat mij een worden met uw natuur maak dat ik voor altijd leven zal en mijn hart zal schijnen…

Met mijn rugzak vol oude lasten betreed ik het nieuwe gebouw zal mijn leven zich hier beteren, als ik die rugzak hier achterlaten zou? Beetje bij beetje voelt het lichter op mijn rug ik leer nieuwe dingen en kijk niet meer op het oude terug Mijn nieuwe tas vult zich met nieuwe dingen motivatie, concentratie, en het plannen van mijn werk…

Mijn gevoel schreeuwt Niet gehoord op de open vlakte Niets dat het opvangt en verwerkt Alleen die stilte die het erger maakt dan het al is Het enige is dat ik jou mis Maar zie je mij wel staan, Wat weet je nou van mij, Voornaam en misschien achternaam. Je lijkt wel zo stug als klei Geen gevoel voor mij. Weet je wel dat ik besta, Geef…

Mijn liefde is vervlogen en zachtjes uitgesust Geen hand meer op de ogen Geen mond die mij nog kust Geen lachje uit de verte Geen hand meer in mijn haar Niet meer zitten soezen en kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden Er is geen ergernis Maar ik weet nu uit ervaring Hoe eenzaam éénzaam is…

ik ben dichter dichter bij de kern verder van antiek en dichter bij modern modern past beter veel beter bij mij en ook veel beter bij deze maatschappij meegaan op de golven meezwemmen in de stroom maar niet afwijken van je eigen droom antiek is mooi mooi in je gedachten maar op antieke ideeen zit niemand echt te wachten…

Ik denk aan jou dag en nacht je laat me stralen als een bloem in de woestijn je bent lief maar je bent niet van mij nog niet van mij wat als je mij niet toekomt wat als het niet waar is wat je zegt mijn hart trekt zich terug en hoort niet wat je zegt en ziet niet hoe lief je bent ik ben bang bang om verlaten te worden verlaten te worden…

Ik zie vlinders vliegen hoog in de lucht. Eén van die vlinders is stiekum gevlucht. Hij heeft zich genesteld diep in mijn buik. En heeft nu mijn lichaam stil in gebruik. Soms opeens kan ik hem voelen. En voel hem verliefd mijn buik doorwoelen. Het beestje ontwaakt alleen als jij me aanraakt.…

Diefstal en moord (bewerking van ‘License to kill’ van Bob Dylan) De man denkt: ik beheers deez’ aard, ik ben almachtig en vrij En hij bepaalt wat gebeuren gaat, niet Hij Ja, de man zet zich op de troon Op z’n hoofd plaatst hij de kroon. Maar in mijn straat daar woont een vrouw Ze ziet dat hij steeds meer ontspoort Ze zegt: wie stopt…

’s Morgens vroeg het is nog schemer als ik langs de Amstel rijd zie ik al die prachtige gebouwen die ik vanaf mijn jeugd ben toegewijd Carré, er speelde menige klucht Ik ruik ook nog de circuslucht En weet nog hoe het vroeger ging Het gegalopeer van paarden langs de eerste ring Even verderop HET hotel Met zeer markante vormen Parel…