Alle inzendingen van Egbert Jan van der Scheer

Zo traag gewraakt mijn diepst gevoel mijn liefde dat ik amper trouw kan blijven. Mijn denken door het nevelig brein bezwangerd van verlangen naar zacht morgenlicht. Mijn zicht vertroebeld in duistere nacht kan geen licht verdragen van zon aan heldere hemel.…

Het is waarschijnlijk ‘t zeer curieus frustreren dat wie zijn waardering uit moet spreken na alle omstandigheden te hebben bekeken in parlementaire enquête zich wellicht zal keren tot de onschuldigen terplekke aldaar, om zelfgenoegzaam hun gelijk te halen bij gebrek aan overeenstemming der verhalen in oogverslagen of andere getuigenschaar…

Gedachten ontspruiten jaargetijde reeds vooruit als bladeren aan bomen wachten in vertrouwen vanuit het duister op toekomst en licht. Als een geliefde op ontwaken van hartstochtelijke bruid die komt door rozenvelden gekleed in tule als van nevel stralend onder sterrendiadeem als een lichtstraal uit de hemel.…

Achter mij vergeten dagen als spelonken gehouwen uit harde rots gapend als lege graven waarvan steen gewenteld is. En ik blijf zitten met veel vragen waarom zoveel graven om te rouwen waarin geen licht meer schijnt is dit om de toekomst op te bouwen waar verleden langzaam verdwijnt. Komen die vergeten dagen eens terug in ons bestaan…

Veel winden doen water waaien slopen kust na kust in branding voor de duinen breken daar de rust verstoren gelijkmatige deining overspoelen ’t blanke strand. In werveling stuiven duinen het helm golft over land en in de diepe pannen staan fier de kleine struiken waar zelfs geen blad van kreukt terwijl uit hoge bomen de kruin zelfs breekt…

Een kamer hol en leeg klokslag als donder nergens meer die haastige stap slechts geluid van stille leegte. Herinneringen zonder beweging dof en grijs uren die blijven staan in ritme van seconden dagen zonder keer. Datum aan de muur op een prentkaart staat aangegeven waar wij elkaar vonden. Kamer hol en leeg. Klokslag, als een…

Mijn hemel vandaag azuren blauw hier en daar witte schapenwolkjes met gouden randen beschenen door warme zonnestralen. Schitterend over parelend dauw gevuld met smaragd en edelstenen en aan de kim tegen somber grauw een boog in prachtige kleuren. Ik schilder mijn hemel azuren blauw met schapenwolk en zonnestralen zie hoe grauwheid over…

Verlaten duister zelfs in licht niet gevonden verloren hart. Gezicht zonder herkenning dat geen woorden vind voor gelijkenis of zijn van ’t pas geboren kind. Handen grijpend in luchtledig tastend naar steun of hulp in blinde onzekerheid. Voeten zoekend vaste bodem gelijke tred op effen pad voorwaarts naar ’t licht waar geen duister…

Stel mij voor steeds meer vragen, voor de dagen zonder inzicht die steeds meer in hoop vervagen punt waarop ik aandacht richt. Slechts zoeken blijft mij beschoren vanuit onbestemd doelloos heil in godverlatenheid verloren stort ik in afgrond zonder peil. Boven mij een brandende zon waar ik geen schaduw vind geen put waaruit ik drenken…

Heb je last van jubeltenen vroeg mijn vrouw vandaag omdat ik me thans gedraag als veulen op hoge benen. Ik heb ook dat aparte loopje wat deze tijd kenmerkend is te vergelijken met zwemmende vis en een los geknoopt knoopje. Daarbij jubelen mijn eksterogen door genot van open sandaal met hamertenen vreselijk kabaal mijn tred is niet meer…

Midden op de dag een stille droom over ‘t leven en alle zaken die passeren in een stroom zonder werkelijkheid te raken. Gedachten die verlangend zijn naar onbereikbare streken van hoop en schone schijn, geen realiteit daarover is gebleken. Mijn dromenland ligt ver van hier bestaat uit liefde en maneschijn en tuinen vol roos of violier…

Voel zachte bries door kruinen stoeien strijkt over ‘t nog dorre veld wachtend op het groene gras waar straks madelieven bloeien sneeuwklok en krokus hebben verteld dat lente en zon ras zullen komen dan verschijnt ook snel eerste blad aan de bomen. Mees, merel, vink en winterkoning zoeken plek voor geschikte woning schuchter klinkt hun eerste…

Gewoon omdat ik heerlijk in rust wil dichten en genieten van schoonheid in zachte klank gedachten op hoger dimensie wil richten leg ik mij neder met vocht der druivenrank Laat klassieke muziek de achtergrond strelen Vraag woorden te reizen uit poëtisch hart Geniet van het metrum dat niemand zal stelen onthuld uit herinnering aan vroeger bard…

Over wankele plank zoek ik gaande naar evenwicht zonder materiële lasten enkel met mijn hoop op veilig heenkomen naar toekomst en leven gericht. Geen leuning die mij steunt hekwerk waar ik aan kan klampen alleen vertrouwen brengt mij balans onzichtbare, ontastbare hulp mijn enige kans.…

Zacht zie ik ‘t riet langs de waterkant wiegen en golfjes daar hun eigen ritme slaan genietend blijf ik daar aan de oever staan bewonder vogels die over het oppervlak vliegen. Een bootje voor de wind met bolle zeilen trekt zijn voren over het watervlak spiegelt contrasterend met blauwe hemeldak urenlang kan ik hier verwijlen. Rondom wijdheid…

Vol verlangen kijk ik uit naar jouw nieuwe komen gekleed als stralende bruid schoonheid om van te dromen. Reeds klinkt vanuit hoge kruinen jubelende zang uit vogelkelen die jouw komst weer rond bazuinen en ons gehoor aangenaam strelen. Over de velden golft je haar als zilver in de vroege ochtendstond je sluier waaiert met zacht gebaar…

Paden gaan niet altijd over rozen wegen niet steeds door maneschijn niet altijd wordt het pad gekozen waar alle bloemen welriekend zijn. Ik wil kiezen voor effen velden lopend door het fluwelen gras tussen madelieven waar zelden een doornig roosje was. Wandelend door heldere zonneschijn die mij mijn hart verwarmt zal dan van liefde dronken…

Laat me vliegen in vrijheid open de kooi waarin ik kwijnen moet geef me ruimte wijd en zijd waar ik blauwe lucht begroet. Zingen wil ik in bomen bij het krieken van de dag zangen uit nachtelijke dromen genieten van elke vleugelslag. Bevrijd uit benarde positie van steeds beklemd gevoel klinkt mijn lied als compositie van uiteindelijk…

Wie zal mij vertellen over tijd die nog komt dingen waar wij geen weet van hebben in toekomst worden opgesomd. Wie zal weten hoe de dagen zijn die in zulke grote getale nog komen wellicht wat zij ons zullen brengen in pijn of als gedicht. Vertel mij niet hoe de toekomst is ik zou slechts vrezen dat in leven, dat ik heden leid waarin…

Door volle straten zwijgend loop ik verder zoekend waar mijn charisma is onopgemerkt door passanten die zonder groeten gaan. En in het park onder schaduw van bomen aan het einde van die straat zit ik te dromen van ’t dorp waar ik ben opgegroeid. Herinneringen en weemoed naar een onbezorgde tijd die helaas niet weer zal komen toen iedereen…

Als ik vertrek, voorgoed, zeg niet tot-ziens maar laat me gaan onze wegen liepen niet parallel ga je eigen weg en blijf niet staan. Al leek het nog zo mooi het is schluss, voorbij, en we moeten verder allebei zonder wrok zonder denken stil elkaar groeten. Misschien wacht een ander ons om toch nog wat geluk te schenken maar vergeten zal…

Strak en rimpelloos licht nu de vlakte waar golfjes kabbelden weleer zilveren vissen sprongen over oppervlakte rietkraag golfde langs oevers van ’t meer. Bewegingloos staan nu de populieren in rijen langs de waterkant terwijl hun witte kruinen sieren stille contouren van het achterland. De velden met witte deken toegedekt in serene zonnegloed…

Laat me denken aan tijden van weleer niet beter ook niet slechter gewoon andere tijden toen wij nog beter voelden de gulden een gulden was even duur als nu de euro. Ik denk aan die vroegere tijden toen we nog minder gebruikten ‘t was niet betere ook niet slechter. Ik kijk nu rond in deze tijd, ’t is niet slechter ook niet beter de euro…

Als water in stromen tussen oevers van beken door vlakke velden glijden gedachten van dag tot dag regelmatig en ritmisch klateren als bergstromen over rotsen in waterval onstuimig bruisend door diepe dalen tot waar rust keren zal naar vredig stromen.…

Leven van wind, van lucht en ruimte zwerven door velden genieten van natuur. In wouden ontspannen, rusten in het zachte mos zon door de kruinen ruisende bries door lover. Luisteren naar vogels, bewonderen het hert aanschouwen kleine dieren ergens op de stille hei. Gewoon alledaags leven, weten dat je bent. In al deze wonderen liefde…

Het is zo vaak gezegd niet de weg te gaan die ik heb gekozen met blinde ogen langs peilloos diepe ravijnen over overvolle wegen zonder richting, zonder doel zwervend en geen horizon waar de ochtend daagt met vlammend gouden randen.…

In koelte van de avond na een warme zomerdag klinkt ergens een saxofoon en ontlokt een blijde lach luisterend naar de klanken hoor ik woorden en geniet een gedicht vanbinnen de schoonheid van een lied als spreken in gedichten over liefde en poëzie een briesje in de natuur die verre zachte melodie terwijl stralen van de zon achter…

Mijn gedachten en ideeën wil ik strooien in woorden over landen, door de wereld delen met mensen die ze verstaan. Niet mijn taal wordt steeds gesproken in woorden of gebaar maar de blikken zullen zoeken als de zielenspiegel met begrip voor elkaar.…

Niet mijn mond die woorden spreekt, noch mijn brein waaruit ze ontstaan, ook niet mijn hand die ze schrijft en ze samen richt. Geboren in mijn hart, gewogen door mijn brein worden woorden die ik spreek geschreven met mijn hand tezamen tot één geheel uit het diepste van mijn ziel gevoegd tot een gedicht.…

Kan er meer zijn dan ik zie, bomen, planten, bloemen, rivieren, meren of de zee, iets hoger dan de blauwe lucht? Ja! Bestaat er meer dan ik hoor, ruisen van de wind, zang van vogels in de bomen, regelmaat van de golven? Ja! Is er meer dan mijn gevoel, van verlangen om de liefde, mijn vreugde van het zijn, blijdschap door vriendschap…