inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.020):

Weerberichten

Het is de wind die mijn doen en laten beroert
Door fluisterende bries of met bruut stormgeweld
Met zachte streling de zucht naar liefde voert
Of met kracht onverbiddelijk zijn wetten stelt.

Het is de zon die mij het schone leven toont
Rust en warmte brengt waar ieder naar verlangt
Een hart waarin het geluk en vrede woont
Waarin elk licht te zoeken dagelijks ontvangt

Het is de regen die zoveel steeds verschoont
De wereld weer in het schoner daglicht stelt
Zonneschijn in stralende reflectie beloont
Bekleed als bestrooid met parelen het veld.

Hoeveel is de natuur met het weer verbonden
Helaas heeft de mens de samenhang geschonden.


Zie ook: http://www.keetweg.nl

Schrijver: Egbert Jan van der Scheer, 2 juni 2017


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 67

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
joepondro
Datum:
2 juni 2017
Mooi geschreven;vooral de laatste twee regels

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)